We zijn zondag dan ook vroeg wakker, en gaan douchen. Oorspronkelijk zouden we naar het wekelijkse vogel concert gaan, maar na de ontdekking van allerlei rode vlekken op Niek zijn rug en ons vermoeden van bedbugs, besluiten we de ochtend te gebruiken om toch verder te zoeken naar een ander GH of desnoods een hotel. Na een snel ontbijt bij de BK met de kortingsbonnen (broodje kalkoen kaas en jus orange). We vinden wel een GH op Beachroad,maar deze is niet beter; en wat Chinese hotels, waarvan er een wel mee door kan... We lopen terug en gaan rekenen..wat ons budget is, tevens begrepen we dat we een kerstcadeautje van Niek's ouders hadden gekregen, wat we konden aanwenden om beter logies te krijgen, dus we gaan nog even langs Waterloo Hostel. Dat bleek een goeie zet, de double superior werd ons met korting aangeboden, voor 69 SD, wat binnen het nieuwe budget viel. Hup, terug naar D'Simple, snel inpakken, beneden opzeggen. Niek laat zijn arm nog even zien, maar de receptiedame reageert nauwelijks, waarop wij vermoeden dat dit dus niet ongebruikelijk is, ze maakt geen excuus en onderneemt niks om de bedden te reinigen. Wij lopen door de inmiddels middagzon naar Waterloo,waar de receptionist ons vertelt dat we voor dezelfde prijs ook de familyroom mogen hebben. Die is nog groter, en heeft vijf bedden.... een TV en een koelkast en warm douchwater met soapdispenser. Opgelucht en blij pakken we uit en gaan douchen. De rug en armen van Niek zien er angstaanjagend uit, en het jeukt ontzettend. We besluiten het rustig aan te doen. We kopen bij de metro een EZlinkkaart (easy) voor 15 dollar, waarmee je metro en bussen in en uit kan, zonder gepast kleingeld te hbben,en het is nog voordeliger ook. We gaan met de metro naar QuakBay, waar alles dicht blijkt te zijn (oja, zondag..) en maken een kleine verkennende stadswandeling rond de havens. We zien het standbeeld van Raffles, borden langs de rivier vertellen de geschiedenis van Singapore en een kleine McD heeft snacks en drinken voor maar 1 SD...dus onze lunch. De wandeling brengt ons langs de Esplanade (theater) en War memorial. In een shoppingmal zoeken we een farmacie, om iets tegen de jeuk van Niek te kopen. De dame adviseert ons anders een injectie te halen bij een chinese dokter. We kopen twee soorten cremes, een chinese met ingredienten die Mariola verdacht veel op tijgerbalsem vindt lijken en een die een soort prikweg lijkt. In de supermarkt kopen we voorgesneden gemixt fruit, smeerkaasblokjes en chocomelk. Ze hebben hier trouwens blauwe pepsi cola... Moe weer naar huis, Mariola smeer de ene helft van Niek in met de ene tube en de andere helft..je raadt het al. Eens kijken welke helpt... Als het donker wordt, gaan we naar buiten, loen de straat uit, de Chinese wijk in, op zoek naar eten. De chinese foodstalls trekken ons niet, dus we lopen door, totdat we aan het begin van Ben Coolen staan, dat was ook het begin van onze GH zoektocht. We herkennen een bakker en vragen daar naar een foodcourt, ze wijst ons naar de overkant en daar vinden we er een...bijna alle tentjes zijn al aan het opruimen, blijkbaar eet men hier vroeger. We vinden er nog een, deze verkoopt rijst met eend. Het smaakte niet geweldig, maar je leert inmiddels eten is eten. Vaak is het koud, niet altijd lekker, maar je eet het op. Dat zou je thuis niet doen... Via Ben Coolen lopen we terug, vinden een internetcafe en gaan wat mail lezen. Niek zoekt internet af naar informatie over bedbugs; wat zijn het, waar zitten ze en wat kan je doen tegen de jeuk? Alleen op de laatste vraag krijgt hij geen antwoord, en ten einde raadt mailt hij de webapotheek.
De volgende morgen ontbijten we in het Hostel, dat was bij de prijs inbegrepen, toast, worstjes, witte bonen in tomatensaus en gekookte eieren in warmhoudbakken. We hadden op een plattegrond gelezen dat bij sunteccity 's werelds grootste fontein was, en dat deze met oud en nieuw een speciale lasershow had. We wilden informeren naar het hoe en wat. Met de bus zijn we er zo, echter niemand weet iets concreets. Er zijn ook geen aankondigingen. We drinken wat, gaan in een megasupermarkt wat lunchinkopen doen, omdat we naar de Zoo gaan. Appel, banaan, muffins en water. De busrit naar de Zoo duurt langer dan gedacht, waardoor we pas om 14:30 in de Zoo zijn, die om 18:00 sluit. Voor dierentuinliefhebbers is dat een ramp; rennen of niet alles zien. Dat wordt dus rennen... De Zoo is ongelofelijk en zeker de mooiste ooit gezien. Bij aankomst wachten kleine aapjes en fazanten, veel dieren hebben een eiland en zijn dus relatief vrij. tevens zijn er diverse voedertijden,waaronder de ijsbeer. We kunnen niet alles vertellen, je moet hun site maar eens bekijken, maar de ijsbeer in een mega aquarium gevoerd zien worden, de cheeta pups en de witte tijger zijn een van de hoogtepunten. Deze dierentuin is echt geweldig. De verzorgers geven ook uitleg tijdens het voeren. Van al dat geren is het gevolg wel dat we bekaf zijn. De planning was dat we ook naar de Nightsafari zouden gaan, welke ernaast ligt en opent van half acht 's avonds tot 24:00. Maar Mariola's voeten kunnen niet meer, de camera heeft nog 10 minuten accu, en het is hier druk! We eten wat, maar het wordt niet minder druk, veel georganiseerde tours. Er is een show om elk uur, en we piepen naar binnen voor de show van 21:00, half uur wachten nog. De show is erg leuk, met een otter, een catbear en een enorme phyton die ze in de banken onder het publiek verstopt hadden. Na de show gaan we met de bus terug, we gaan een andere avond wel, dan nog maar een keer een uur in de bus.
Vandaag is het dinsdag, 31 december. Niek leent de krant van de receptie om te kijken wat er te doen is vanavond. We willen namelijk niet naar Sentosa, daar is een feest met optredens en een foamparty erna. Het blijkt dat rond de Esplanade muziek is, en dat er bij de Merlion een countdown is met drie minuten vuurwerk en een scherm. We gaan nogmaals naar Suntec, waar we horen dat de oorspronkelijke plannen vandaag gecanceld zijn, geen show bij de fontijn. Vreemde boel, vinden we..zeker om meer mensen naar Sentosa te trekken. Bij Merlion zien we dat er opgebouwd wordt en er zijn aantrekkelijke new yares eve dinners, waar we niet voor hoevn te reserveren (en nog zer betaalbaar ook). De beslissing valt; aangezien Esplanade en Merlion naast eljkaar liggen, met de brug over de rivier ertussen, besluiten we hier heen te gaan. We kleden ons om (niet dat we gala bij ons hebben hoor!) en hebben een leuke avond. Het diner eten we op het terras aan de rivier, we mogen telkens kiezen uit twee gerechten, en uiteraard kiezen we omgekeerd, zodat we alles hebben. Zalm met kipfilet, en steak met grote garnalen, met verschillende groenten en puree (ja, daar zijn ze nog steeds niet creatief in). We kregen ook een party pakket, met ballon, fluitje, ratel, trekpoppers,masker. Toe ijs en cake en koffie. We hadden in tijden niet zo lekker gegeten. Of we waarderen het nu meer... De Merlion is trouwens half vis/meermin (mer) en half leeuw (lion), en is de verschijning die een zeeman beweerde gezien te hebben toen hij Singapore ontdekte. We zorgden ervoor om 12 uur op de brug te staan. Men telde weer af (countdown) en toen was er een beetje vuurwerk. We waren de enige touristen, en daarmee de enigen die elkaar gelukkig nieuwjaar wenste en een klein flesje champagne openmaakte. Die trouwens niet te drinken was, wat gezien de prijs eigenlijk ook niet kon...
Wat we woensdag gedaan hebben, zijn we volledig kwijt...raar he? We weten alleen nog dat we die avond naar Sunteccity zijn gegaan, om de lasershow van 's werelds grootste fontein te aanschouwen. Daarna hebben we een film op de kamer gekeken, en de smeerkaasjes opgesmikkeld.
De dag erna hebben we op internet naar informatie over accomodatie bij of in Taman Negara gezocht, onze volgende bestemming. Weinig gevonden. Veel is ons nog onduidelijk, dus we zullen het ter plekke moeten navragen. 's Middags zijn we naar Little Arab en Little India geweest, de woonwijken van de genoemde bevolkingsgropen. Bij de moskee werden we drie kwartier opgehouden door een enthousiaste Maleisier die ons vertelde over de islam, de hemel en de hel. We overwogen nog een discussie aan te gaan over bepaalde aspecten waar wij onze vraagtekens bij zetten, maar het was nogal warm, en Mariola moest weer helemaal aangekleed zijn, dus al gauw hadden we de energie niet meer. Little India was erg charmant, jammer dat een langdurige regenbui ons verplichtte te schuilen, en later portiekrennend verder te gaan. De vertraging resulteerde dat we voor gesloten deuren kwamen te staan van die tempels die we wilden bezoeken. Wel hebben we lekker Indiaas gegeten (dosai met kaas en prata). Daarna op zoek naar een bus die ons weer naar bekende regionen voert, zodat we kunnen overstappen op de metro of de bus die ons weer naar de Zoo brengt, of eigenlijk de Nightsafari. Het wordt de metro, en een stuk met de bus daarna. Voor de nightsafari hadden we kortingsbonnen uit een boekje (net als voor de zoo). Ook dit is wederom een gave ervaring. Met de nightshotstand van de videocamera kunnen we zelfs wat dieren vastleggen. De nightsafari is natuurlijk kleiner dan de Zoo, maar je kan drie wandelingen maken. In ons tempo doe je daar best lang over, ondervinden we...maar je kan ook met een tram, die blijft echter niet bij de dieren stilstaan. We zien stekelvarkens, otters, catfish, wolven, leopards, allenmaal dieren die 's nachts actief zijn. We moeten de laatste metro of bus terug hebben, dus om 23 uur rennen we naar de uitgang. We zijn dan ook laat thuis.
Vrijdag, vandaag gaan we naar Sentosa, het fun eiland of het vakantie eiland. naast resorts zijn er diverse attracties. We gaan met de bus naar het WTC en daar stappen we na enig zoeken naar de terminal op de gratis bus naar Sentosa. Toegang tot het eiland is twee dollar, en er rijden drie buslijnen en een monorail waarmee je je gratis kan laten vervoeren naar attracties, hotels of het strand. Wij willen voornamelijk naar Underwaterworld en de dolfijnenlagoon. We hebben gelezen dat de duikers de vissen voeren, en dat er ook een night ocean is, zodat je bijvoorbeeld de haaien kan zien jagen. Maar, we leren bij de ticket counter dat je maar een keer naar binnen mag, en wij willen er 's middags in, dan naar de lagoon, en dan ' s avonds terugkomen voor de nightocean. Tja, dan moesten we dat maar aan de manager vragen. Dat doen we dan ook, we leggen uit dat we zelf duiken en graag de duikers actief zien, maar ook de nightocean willen bewonderen. Gelukkig heeft hij er begrip voor, en we krijgen een aantekening op ons kaartje. Jippie!! Het is niet zo'n groot aquarium, maar ze hebben er wel veel. Vooral de rollende band in een enorme watertunnel is erg gaaf, omdat je dan links, rechts en boven je manta's, groupers, haaien etc. ziet zwemmen, terwijl je ervoorbij glijdt. Er zijn ook cuttlefish/sepia, die 's nachts actiever zijn en zeepaardjes, zelfs draken zeepaardjes. Om die te zien, bekijk het mpegje. Via http://www.underwaterworld.com.sg/home.html kan je zelf een kijkje nemen hoe het er daar uit ziet. Daarna gaan we naar de lagoon, waar om half vier een show is. Het is een soort strand, met grote zwembaden, en de roze dolfijnen laten, gedurende drie kwartier, zien wat hen geleerd is. Daarna kan je met een dolfijn op de foto, maar het ziet er te onnatuurlijk uit, dus dat doen we niet. De dolfijn ligt in ondiep water, jij legt je hand op zijn rug en de fotograaf kiekt. Dat is geen contact met het dier. Na de show wandelen we rond en laten ons met de monoirail het park rondrijden om een beeld te krijgen. Je kan hier makkelijk een dag of twee doorbrengen. De meeste attracties kosten wel geld. Na het eten terug naar de nightocean, waar bij het voeren uitleg wordt gegeven, We zien de cuttlefish gevoerd worden, en later de murenen en de scorpiofishes. Gaaf hoor. Als we alles gezien hebben, gaan we nog langs de magical fountain. Daar wordt een indrukwekkende lasershow gegeven, die verhaalt over een fantasyworld, met veel licht, muziek en vuur. Veel mooier dan de show bij 's werelds grootste fontein, vinden we. bekaf gaan we weer naar huis.
Eigenlijk zouden we zaterdag verder reizen...maar als de wekker gaat, kijken we elkaar aan en besluiten vandaag een rustdag te maken. We wandelen door de stad, waar uitverkoop is. Mariola past wat slippers, maar chinese voetjes zijn veel kleiner, dus dat wordt niks. Niek vindt een paar wandel sandalen, die veel lekkerder zitten, dan die hij in Melakka kocht. Voor 10 dollar...goeie schoenen zijn op zo'n reis erg belangrijk, dus hij koopt ze. We zien wel wat we met die anderen doen. Verder kopen we chinese hangertjes, voor aan onze rugzak. Als we vragen wat ze betekenen, bllijken de meeste gewoon 'veel geld' te betekenen..hoezo materialistich.. Wij kiezen gezondheid en geluk. 's Avonds lopen we tegen een Japans familie restaurant aan. Niek wilde al een tijdje eens graag japans eten, dus mooi meegenomen. We hebben heerlijk gesmikkeld van combigerechten sushi/kip/soep voor 15 dollar elk. Dat red je in Nederland niet! We lopen nog langs de metro om onze EZlink in te leveren, en het tegoed terug te krijgen en dan gaan we thuis de boel inpakken.
Zondag gaan we echt, de trein vertrekt om 09:45 en we moesten een uur van te voren aanwezig zijn om de kaartjes te kopen. Het ontbijt om 08 uur valt in het water, omdat de ontbijtmeneer pas om 08 uur binnenkomt, dus we beperken ons tot droge toast. Eenmaal op het station staat er een nette rij voor het loket. Op een gegeven moment kan je bij een ander loket ook kaartjes kopen, twee naar Jerantut alstublieft. Want we gaan naar Taman Negara. We moeten een kwartier van te voren bij het perron zijn, en warempel, ook dan vormt zich een nette rij. Als het hek opengaat, is er eerst paspoort controle en dan mogen we naar de trein. Het is nog niet druk. Op de grens moeten we eruit, om ons paspoort te laten zien, en we krijgen een stempel dat we Singapore verlaten. nergens iets van Maleise douane..nou misschien in Johor Bahru, bij de grens. Daar stopt de trein, maar niemand maakt aanstalten eruit te gaan. Een jongen zegt ons dat 'ze' in de trein komen voor controle. Dat is service... maar dan vertrekt de trein. Vertwijfeld kijken we elkaar aan...nu hebben we geen visum voor Maleisie! Niek gaat het de conducteur vragen, die hem vertelt, dat men het altijd zo doet. Ja, maar wij zijn geen men, maar toeristen. We berusten ons, en besluiten bij aankomst eens na te vragen hoe en wat. Gedurende de reis wordt het drukker... en vragen we ons af welk bedrijf nu eens deodorant introduceert in Maleisie. Het is inmiddels zo druk, dat men in de gangpaden staat, en de airco niet meer in staat is de wagen te verkoelen. Onze rit naar Jerantut is nog lang...pas om 17:30 arriveren we...
