9 mei zondag
Weer van een goed ontbijt genoten. De eerste dag met minder goed weer.
Het is vandaag de dag van de overwinning. We hebben vrij tot 13.00 en sommigen
pakken de bus om naar het centrum te gaan om de optocht te bekijken. De feestelijkheden zijn beter te zien op
de TV. Het is droog in Moskou, daarvoor hebben wat helikopters voor gezorgd. Op
andere plaatsen regent het. Tijdens de viering in Tsjejenie vindt er een aanslag
plaats in een stadion, president Axmad
komt om. Later zie ik Poetin die zijn deelneming betuigd aan
vertegenwoordigers van Tsjejenie. Er zijn 47 netten te zien, allerlei Russische,
Oekraïense, Azerbeidjaanse , maar ook Animal Planet, Discovery en Fashion in het
Russisch.
We bezoeken in Vladimir twee kathedralen : Dimitrevski sobor, waarin het graf van Wsewolod de Derde staat, De
kerk is beroemd door zijn talloze
beeldhouwwerken aan de buitenkant van het gebouw en we bekijken de Oespenski kathedraal
met de klokkentoren, prachtige voorbeelden van de Russische architectuur van de
12 eeuw. Ze werd gebouwd in 1158, tegelijkertijd met het aanleggen van de
verdedigingswal om de stad. De kathedraal is heel mooi van binnen, veel goud en
binnen worden iconen van Andre
Roeblov en Daniel Tsjorni.(1408)
bewaard. N.B: de ingang was te smal
voor de rolstoel. Wij zagen ook de Gouden Poort, een zeldzaam monument van
stadsverdediging. Ze werd gebouwd in 1164. Van het historische gebouw zijn
slechts twee grote witstenen muren over.
Vonne was erg moe en voelde zich slecht en moe en bleef in de bus. L Ze heeft
ook niet gegeten in het hotel.
’s Avonds was er weer een feestvond in
het restaurant. Omdat Vladimir veel
industrieën heeft, waar
voornamelijk vrouwen werken, dansten er weer veel vrouwen op de dansvloer.
10 mei maandag
Na het ontbijt gaan we weer naar Soezdaal toe waar een openluchtmuseum
van houten bouwkunst bezocht wordt: We zien het interieur van een boerenhuis,
windmolen, een kerk en er is ook een waterput. Onze gids Aleksander vertelt over
de russische kachel die diende als verwarming van het huis, het klaarmaken van
het eten, het drogen van het graan. En ze sliepen bij de kachel. En langs de
muren brede banken, waarop de vrouwen ’s avonds zaten en garen spinden of ander
handwerk deden. En boven de
tafel hing een ikoon.
Daarna bezoekt de groep het Soezdalski
Kreml, een vestiging met een ring van aarden wallen met een lengte van 1200
meter. Vonne blijft in de bus, ze voelt zich nog niet goed.
Na een kop soep en koffie gedronken te hebben in een
restaurant beginnen we aan de terugreis naar Moskou. Om 13.30 zitten we in de
bus en kijken we naar datgene, wat zich achter de ramen van de bus gaat afspelen
tijdens de 250 kilometer lange rit naar Moskou: Mensen die aardappelen verkopen of
producten van hun werkgever, we zien gedenktekens langs de weg –
verkeersslachtoffers, kolxozi, reclameborden voor autobanden en nog veel meer.
En we verbazen ons weer over het verkeer op straat, schijnbaar houden de
russische bestuurders zich helemaal niet aan de verkeersregels en zij schamen
zich niet gebruik te maken van de vluchtstroken of andere banen langs de weg
tijdens een verkeersopstopping.
Halverwege nog een sanitaire stop en tijdens de rit moet de bus
plotseling remmen, de bus wordt
aangehouden door de politie, De chauffeur verdwijnt met papieren uit de
bus en komt enige minuten weer terug , een hoop geld minder. Uit gesprekken
tussen hem en Nadia de reisleidster begreep ik dat hij ze moest afkopen, anders
zou de bus zeker grondig gecontroleerd worden. Het geld dat wij hem in een
envelop gaven verdween in de zakken
van de politie L.Het was de laatste dag met deze chauffeur en daarom
hadden wij hem uit dank een enveloppe met geld gegeven.
Omstreeks half zeven kwamen we in Moskou aan en we overnachtten weer
in hotel Oekraina. Uit ervaring rijker geworden ging ik meteen naar de
telefoondame om voor zo’n 800 roebels telefoonkosten te reserveren. Julia even opgebeld , deze zou spoedig
komen en ik had vorige week een afspraak gemaakt met Yaroslav die om 20.00 zou
komen. Zijn vrouw was voor zaken in Nederland een paar weken geleden en door
omstandigheden konden wij elkaar niet ontmoeten in Amsterdam. Ook Moskou zou
deze mogelijkheid kunnen bieden. Helaas moest ze voor zaken naar China een paar
dagen voor mijn aankomst in Moskou. L
Ook nog even gebeld
naar Krasnodar, Petersburg en
Yaroslavl en Perm en Sveta en Luda en Elena in Moskou opgebeld en in een
noodtempo eten in het restaurant,, omdat om half acht Julia zou komen, ze bleef
niet zo lang, ik kreeg van haar twee lieve popjes. Na achten kwam Yaroslav, die
me het cadeau gaf, dat zijn vrouw mij eigenlijk in Amsterdam wilde geven. Het
bleek dat ook Luda onverwacht gekomen was en ze was in gesprek met Piet, mijn
broer en toen Yaroslav vertrok merkte ik pas Luda op. Zij wilde Vonne en mij
Moskou laten zien en wilde een taxi aanhouden. Wij weigerden. We hebben toen met zijn drieen langs de Moskwa
gewandeld, deze bij avond aanschouwd.
We hadden nu een kamer op een veel lagere
verdieping in een zijdeel van het hotel, wat kleiner
allemaal.
11 mei dinsdag
Onze laatste dag in Rusland L Na gegeten te hebben brachten we onze koffers naar de
hal, gingen onze dokumenten ophalen, sommigen wisselden hun roebels in en ik
ging naar de telefoon juffrouw voor de telefoonuitgaven. Jaloers keek ik naar de
nieuwe gasten, toen we om 10.00 vertrokken naar het Kremlin, onze laatste excursie. Het was een mooie
bezichtiging van vele bezienswaardigheden en bekende monumenten. We bezochten de
Uspenski kathedraal, fotografeerden de Tsaar klok, het Tsaar kanon en na de
excursie dronken we nog een kopje
in het regeringsgebouw Dworets Sjezdow. De overgebleven vrije tijd tot 13.00
brachten we door in het park. Door
de afgelopen prachtige dagen stond alle bomen en bloemen in bloei en was het mooi om even door
het park te lopen en foto’s te schieten. Toen Vonne een foto in de buurt van de
grote regeringsgebouwen wilde maken en het zebrapad een paar passen verliet,
zagen wij hoe Nadia verschrikkelijk schrok en Vonne terugriep, anders zou ze
problemen krijgen met de bewaking! En toen Nadja zag dat Piet zijn driepoot had
meegenomen om daar gebruik van te maken tijdens de excursie, schrok ze weer en
vroeg ze toestemming bij de bewaking. Het is immers uit veiligheidsredenen streng verboden ergens te zitten,
behalve in het restaurant en in het park. De angst voor de Sterke Arm leeft nog
steeds bij de ex-sovjet burger.
In het park kwamen we ook een soldaat tegen met een
aangelijnde roofvogel op zijn arm, hij zei dat hij diende bij de ornithologische
afdeling van de bewaking van het Kremlin J. Nog een
voorval: Ik zat in de rolstoel met mijn groene shirt aan en een klein meisje van
een jaar of 10 kwam op mij af en ik
kreeg zomaar in mijn hand kleingeld van haar. Ze dacht dat ik oorlogsinvalide was… Ik
wilde het geld teuggeven, maar dat lukte niet meer. Het was erg
omtroerend.
Om 13. 00 gingen we weg en
een uur later kwamen we aan op het vliegveld Sheremetevo 2. Tijdens de reis had
iemand uit de groep Nadia nog bedankt met een toespraakje en Nadia schreef nog een
paar titels op van Nederlandse boeken die ze graag zou willen hebben.
Op het vliegveld kwamen
Piet en ik weer in een verwarde situatie omdat ze tweemaal onze namen gewisseld
hadden en mij niet doorlieten, omdat ik de papieren van mijn broer gekregen had
en hij de mijne…. Na een hoop geharrewar
kwamen wij door de controle. We aten nog een broodje en Piet kocht voor
Joke een mooie donkere bontmuts en om 16.00 Moskouse tijd vlogen wij naar
Amsterdam, waar het vliegtuig om 17.20 Nederlandse tijd landde. Om 18.45 kwamen Vonne
en ik thuis aan, moe, maar met prachtige indrukken en herinneringen!
P.S.: Sveta heeft drie weken in een instituut
doorgebracht, welke zich in de bossen van de provincie Utrecht bevindt. Het viel haar op dat hier op straat veel
meer vogels te zien zijn dan bij
bij haar in Rusland. En ze vroeg mij nog
waarom wij niet al die lekkere paddestoelen opaten, die zij zag in het
bos. Volgens haar zijn ze eetbaarJ. Leuk met haar in het Russisch gebabbeld met wat
Nederlandse woorden er tussen door van haar J. Ik weet nu de
namen van een paar insecten
meer.J