|
«Δεν
βλέπω τους λόγους για τους οποίους πρέπει να μείνουμε απαθείς βλέποντας μια
χώρα να γίνεται κομμουνιστική εξαιτίας της ανευθυνότητας του λαού της. Αυτά
τα ζητήματα είναι πάρα πολύ σημαντικά, για να αφήσουμε τους Χιλιάνους ψηφοφόρους
να αποφασίζουν μόνοι τους.»
Αυτά δήλωνε το μακρινό 1973 ο «πολύς» Χένρυ Κίσσινγκερ, στρεφόμενος κατά της δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης του σοσιαλιστή [και τέκτονος, και τέκτονος] προέδρου της Χιλής Σαλβαντόρ Αλλιέντε. Και επειδή τα ζητήματα ήταν πάρα πολύ «σοβαρά», τον Σεπτέμβριο του 1973 οι ένοπλες δυνάμεις της Χιλής, υπό τον Αουγκούστο Πινοτσέτ,
και έχοντας την πλήρη υποστήριξη «υπερεσιών» όπως η CIA και εταιρειών όπως
η ΙΤΤ, προχώρησαν σε στρατιωτικό πραξικόπημα –κατά τη διάρκεια του οποίου
δολοφονήθηκε και ο Σ. Αλλιέντε, απαλλάσσοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τον χιλιάνικο
λαό από την «ανευθυνότητά» του.
Πού θυμήθηκα, τώρα, την Χιλή και τον Χ. Κίσσινγκερ;
Την Χιλή έχω πολλούς λόγους για να την θυμάμαι, που δεν είναι του παρόντος. Τον Χ. Κίσσινγκερ τον θυμήθηκα επειδή πρόσφατα διορίστηκε από τον πρόεδρο Τζωρτζ Μπους Β΄,
επικεφαλής της ανεξάρτητης [Φυσικά! Φυσικά!] διακομματικής επιτροπής για
τη διερεύνηση της αδυναμίας της αμερικανικής κυβέρνησης να αποτρέψει τις
τρομοκρατικές επιθέσεις της 11/9/2001.
Ο πρόεδρος κάλεσε, μάλιστα,
τον Χένρυ Άλφρεντ Κίσσινγκερ [γεννημένο στη Γερμανία το 1923 από εβραϊκή
οικογένεια, που μετανάστευσε το 1938 στις ΗΠΑ για να αποφύγει τις διώξεις
του ναζιστικού καθεστώτος] να «ακολουθήσει όλα τα γεγονότα, όπου και αν αυτά οδηγήσουν».
Από πλευράς του, ο βετεράνος διπλωμάτης [σύμβουλος εθνικής ασφαλείας (1968-1975)
και υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ (1973-1977), επί προεδρίας Ρίτσαρντ Νίξον
και Τζέραλντ Φορντ] υπογράμμισε ότι «δεν βρισκόμαστε κάτω από οποιουσδήποτε περιορισμούς και δεν πρόκειται να δεχθούμε περιορισμούς (στο έργο των ερευνών)».
Ουάου! Αυτό θα πει τύχη! Θα τα μάθουμε όλα χαρτί και καλαμάρι! Εξάλλου η παρουσία του «αμφιλεγόμενου βετεράνου διπλωμάτη», όπως τον χαρακτηρίζει το BBC, αποτελεί την καλύτερη εγγύηση. Αποτελεί;
Ακόμα και οι «έγκυροι» New York Times
[κύριο –άρα εκφράζον επισήμως την εφημερίδα– άρθρο της 29/11/2002], αφού
χαρακτηρίζουν τον Χ. Κίσσινγκερ ως «μυημένο μεγίστου βαθμού στα της Ουάσινγκτων»
[«consummate Washington insider»], τονίζουν ότι: «Δείχνει απίθανο να περιμένει
κανείς από τον κ. Κίσσινγκερ να καταγράψει στην έκθεση με ακλόνητα στοιχεία
τις ενέργειες της κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένων εκείνων του κ. Μπους. [Σ’
αυτή την περίπτωση] θα προκαλούσε την κατεστημένη τάξη και θα διακινδύνευε
την κονιορτοποίηση παλιών φιλιών και επαγγελματικών σχέσεων»…
Θα ήταν σαν να ζητούσαμε από τον Γιόζεφ Γκαίμπελς να διερευνήσει τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξαν οι ναζί, ή σαν να ζητούσαμε από τον –και χορηγό μας– Αμπντούλ Ρασίντ Ντοστούμ
να διερευνήσει τους λόγους για τους οποίους διογκώθηκε η παραγωγή οπίου στο
Αφγανιστάν μετά την απελευθέρωση της χώρας από τους Αμερικανούς ή να ζητήσουμε
από τον –έτερο χορηγό μας– πρόεδρο της Κολομβίας Άλβαρο Ουρίμπε Βέλες να διερευνήσει την εμπλοκή πολιτικών παραγόντων της χώρας του στο εμπόριο ναρκωτικών.
Υπερβολές;
Μπα! Ας δούμε τον βίο και την πολιτεία του ανδρός.
Χένρυ Κίσσινγκερ:
το 1968 υπονομεύει τις ειρηνευτικές συνομιλίες του Παρισιού για το Βιετνάμ
για να βοηθήσει τον Ρ. Νίξον στην προεκλογική του εκστρατεία. Αργότερα θα
επιβλέψει ο ίδιος τους μυστικούς βομβαρδισμούς των ΗΠΑ κατά της Καμπότζης,
που υπολογίζεται ότι κόστισαν τη ζωή σε εκατοντάδες χιλιάδες καμποτζιανούς
πολίτες. Το 1971 ανατρέπεται η δημοκρατική κυβέρνηση του Μπαγκλαντές από
στρατιωτικό πραξικόπημα. Λουτρό αίματος. Ο Χ. Κίσσινγκερ όχι μόνον δεν καταδικάζει
το πραξικόπημα, αλλά επισημαίνει και «τη χάρη και τη φινέτσα» του αρχιπραξικοπηματία
στρατηγού Γιαχία Χαν. Το 1973 συντονίζει ο ίδιος το πραξικόπημα κατά του
Σ. Αλλιέντε. Στις 8 Ιουνίου 1976, στο αποκορύφωμα της στρατιωτικής καταστολής
στη Χιλή, συναντάται με τον Α. Πινοτσέτ και του λέει ότι «τρέφουμε φιλικά
αισθήματα προς όλα όσα προσπαθείτε να κάνετε εδώ». Για το ρόλο του στην εισβολή
των τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο το 1974 δεν νομίζω ότι χρειάζεται να
προσθέσουμε κάτι. Η Αργεντινή [για το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1976] και
το Ανατολικό Τιμόρ [για τη γενοκτονία των κατοίκων της από το στρατιωτικό
καθεστώς της Ινδονησίας επί τέσσερις δεκαετίες] είναι δύο ακόμα χώρες –από
τις πολλές– που έχουν λόγους να θυμούνται «τη φινέτσα και τη χάρη» του δόκτορος
Κίσσινγκερ.
Το γεγονός ότι ο Χ. Κίσσινγκερ έχει κληθεί, από τις δικαστικές
αρχές τριών χωρών [Χιλή, Ισπανία, Γαλλία] να δώσει κατάθεση και να απαντήσει
σε ερωτήματα σχετικά με το ρόλο του στο πραξικόπημα της Χιλής και τις δολοφονίες
που διέπραξε το στρατιωτικό καθεστώς, ας μην το αναφέρουμε καλύτερα. Εξάλλου
ο δόκτωρ αποφεύγει, όπως ο διάολος το λιβάνι, να επισκεφθεί τα τελευταία
χρόνια την Ευρώπη. Βλέπετε, οι ΗΠΑ έχουν αυτοεξαιρεθεί από τη δικαιοδοσία
του διεθνούς ποινικού δικαστηρίου, στο οποίο παραπέμπουν όλους τους υπόλοιπους
εγκληματίες πολέμου, εντός ή εκτός εισαγωγικών. Οπότε είναι λογικό ο δόκτωρ
να φυλάει τα ρούχα του…
«Χαρτί και καλαμάρι», λοιπόν. Ή όπως το είχε θέσει παλιότερα ο Χένρυ Κίσσινγκερ: «Το παράνομο το πραγματοποιούμε αμέσως. Το αντισυνταγματικό θέλει λίγο περισσότερο χρόνο»…
Περσινά ξινά σταφύλια;
Αν
πάρουμε τη δήλωση Κίσσινγκερ, που παρέθεσα στην αρχή, και αλλάξουμε τους
«ανεύθυνους χιλιάνους ψηφοφόρους» με τους αντίστοιχους «ανεύθυνους ψηφοφόρους»
της Βενεζουέλας, της Βραζιλίας και του Ισημερινού [Εκουαδόρ] θα έχουμε μία
πολύ καλή εικόνα των όσων συμβαίνουν σήμερα –ή πρόκειται να συμβούν σύντομα–
στη Λατινική Αμερική. Βλέπετε, και οι τρεις χώρες «διολισθαίνουν προς τον κομμουνισμό» κι αυτό είναι κάτι που δεν μπορούν να ανεχθούν ούτε οι ΗΠΑ ούτε οι ντόπιες ελίτ.
Έχω και στο παρελθόν ασχοληθεί με τα όσα συμβαίνουν στη Βενεζουέλα κατά του δημοκρατικά εκλεγμένου προέδρου της Ούγο Τσάβες. Να επισημάνω απλώς ότι σήμερα είναι η τρίτη ημέρα γενικής απεργίας στη χώρα, απεργία που κήρυξε η αντιπολίτευση, με αίτημα την παραίτηση του Τσάβες. Εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της αντιπολίτευσης
και κατέβηκαν στους δρόμους με πανό που έφεραν συνθήματα κατά του προέδρου,
ακόμα και με κατσαρόλες τις οποίες χτυπούσαν ρυθμικά. Κατσαρόλες χτυπούσαν
και οι χιλιάνοι επί κυβερνήσεων Αλλιέντε. Τα αποτελέσματα γνωστά…
Στη Βραζιλία και στον Ισημερινό εξελέγησαν πρόσφατα πρόεδροι οι αριστεροί [εντός ή εκτός εισαγωγικών] Λουίζ Ινάσιο «Λούλα» ντα Σίλβα και Λούσιο Γκουτιέρες,
προκαλώντας, όπως ήταν αναμενόμενο, την «ανησυχία των αγορών». Δεν χρειάζεται
να είμαστε μάντεις –κακών– για να προβλέψουμε το τι πρόκειται να συμβεί σύντομα
και σ’ αυτές τις χώρες… Ανεξάρτητα από τη δύναμη που διαθέτει το Opus Dei
[για να μην ξεχνιόμαστε]
σ’ αυτές, η πορεία τους είναι προδιαγεγραμμένη… Επί τη ευκαιρία: ο Χοακίν
Λαβίν, αντίπαλος για την προεδρία, στις τελευταίες εκλογές, του σημερινού
σοσιαλιστή προέδρου της Χιλής Ρικάρδο Λάγος, ήταν, επίσης, ανώτατο στέλεχος
του Opus Dei [Ελευθεροτυπία--Le Monde 1/12/2002]… Ας μην το λησμονούμε: ο χριστιανισμός δεν συνάδει με τον κομμουνισμό.
Και
κάπως έτσι επιστρέφουμε στην αρχική δήλωση του δόκτορος Κίσσινγκερ, θέτοντας
ένα ερώτημα: από πότε έγινε αντικομμουνιστής ο Χένρυ Κίσσινγκερ. Διότι είναι
πασίγνωστο ότι από την αρχή της καριέρας του εργαζόταν για λογαριασμό, και
για την προώθηση των συμφερόντων, της οικογενείας Ροκφέλλερ. Και από πότε
άραγε οι Ροκφέλλερ έγιναν αντικομμουνιστές; Ίσως από το 1927, όταν πραγματοποίησαν
την πρώτη αμερικανική επένδυση στην κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση, κατασκευάζοντας
εκεί ένα διυλιστήριο, επτά χρόνια προτού οι ΗΠΑ αναγνωρίσουν επίσημα την
ΕΣΣΔ. Ή ίσως από την ίδια περίοδο, όταν είχαν αγοράσει το 50% μεγάλων κοιτασμάτων
πετρελαίου στο Μπακού Καύκασο, που ανήκαν στον Αλφρέδο Νόμπελ, τον
γνωστό εφευρέτη της δυναμίτιδας και ιδρυτή των ομώνυμων βραβείων [με το βραβείο
Νόμπελ Ειρήνης έχει βραβευτεί και ο Χ. Κίσσινγκερ, το 1973]. Ή ίσως από τον
Οκτώβριο του 1964, όταν λίγες ώρες μετά την άφιξη του Ντέιβιντ Ροκφέλλερ
στη Μόσχα, «παραιτήθηκε» εξαιτίας «της προχωρημένης ηλικίας και της άσχημης
υγείας» του ο πανίσχυρος, μέχρι τις 14/10/1964, άνδρας της ΕΣΣΔ Νικίτα Χρουστσώφ.
Φημολογείται ότι ο Χρουστσώφ είχε αποφασίσει να καταργήσει τη χρησιμοποίηση
λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων για την καλλιέργεια των ρωσικών εδαφών. Φημολογείται…
Πάντως η Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος έκανε αμέσως δεκτή την παραίτησή
του…
Κι όλα αυτά για να θυμηθούμε μία μικρή πικρή –ίσως για πολλούς– αλήθεια: οι βασικοί μέτοχοι της Πλανήτης Γη Α.Ε. δεν είναι ιδεολόγοι. Απλά κατασκευάζουν, αναδεικνύουν και χρησιμοποιούν τις ιδεολογίες και τους ιδεολόγους κατά το δοκούν. Business and power uber alles!
I cry for you Argentina!
Οι
σύντομες «Θεαμαπάτες & Δικτυώματα» της περασμένης εβδομάδας προκάλεσαν
την απορία κάποιων φίλων της στήλης. Πώς αλλιώς όμως θα μπορούσα να αναδείξω
μία από τις σημαντικότερες ειδήσεις της εποχής μας; Ναι! Στην Αργεντινή υπάρχουν
άνθρωποι [παιδιά, γέροντες…] που σήμερα πεθαίνουν από την πείνα. Στην Αργεντινή. Που μέχρι το 1940 είχε μία από τις 5-10 καλύτερες οικονομίες στον πλανήτη…
Άνευ
λοιπών σχολίων συνεχίζω και σήμερα την παράθεση ειδήσεων, όπως αυτές έχουν
καταγραφεί στις ιστοσελίδες του BBC. [Επειδή όλες είναι στα ισπανικά, όσοι
δεν γνωρίζουν τη γλώσσα, ας καταφύγουν στη μεταφραστική μηχανή,
που βρίσκεται στον ιστότοπο του Otenet, και κάνοντας copy-paste τη διεύθυνση
στο σχετικό παράθυρο θα έχουν μία σχετικά καλή μετάφραση στα αγγλικά ή στα
γαλλικά ή… Όχι ακόμα στα ελληνικά.]
Πείνα: Το αργεντίνικο παράδοξο [αρχική σελίδα αφιερώματος].
Ο υποσιτισμός πλήττει και τους ηλικιωμένους στην Αργεντινή.
[Το 34% των Αργεντίνων άνω των 64 ετών δεν παίρνει κανενός είδους σύνταξη.
Πολλοί είναι εκείνοι που καταφεύγουν στα νοσοκομεία αφού αντί των 2000 θερμίδων
ημερησίως λαμβάνουν μόλις 600 και αν…]
Πεθαίνοντας από πείνα στην Αργεντινή. [Στις βόρειες επαρχίες της χώρας, όπου το 50% του πληθυσμού είναι άνεργοι, το 83% των παιδιών υποφέρει από χρόνιο υποσιτισμό…]
Αργεντινή: το 70% των ανηλίκων είναι φτωχοί.
[Το 70% των κάτω των 18 ετών Αργεντίνων ανήκει σε οικογένειες που ζουν κάτω
από το επίπεδο της φτώχειας. Πρόκειται για 8,6 εκατομμύρια ανηλίκους…]
Νέοι θάνατοι από πείνα.
Το 53% των Αργεντίνων είναι φτωχοί
[Πρόκειται για 20 εκατομμύρια ανθρώπους… Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά
στοιχεία κάθε μέρα προστίθενται στις τάξεις των φτωχών 16.865 άτομα, δηλαδή
12 άνθρωποι την ώρα φτωχαίνουν…]
Τα παιδιά κάνουν πορεία κατά της φτώχειας.
Πορεία για τη Ζωή.
Πορεία 2.000 χιλιομέτρων για τη ζωή…
Κατά τα άλλα… [Ποια άλλα, δηλαδή;…]
Σαν σήμερα γεννήθηκαν ο Βασίλυ Καντίνσκυ [1866] και ο δικτάτορας Φρανσίσκο Φράνκο
[1892]. Ζωγράφος ο πρώτος, Ισπανός ο δεύτερος, γι’ αυτό μην ξεχάσετε να επισκεφθείτε
τις εκθέσεις για τον Νταλί στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης και για τον «Αιώνα
του Πικάσο» στην Πινακοθήκη, που θα παραμείνουν ανοιχτές σχεδόν μέχρι τα
τέλη Ιανουαρίου. Δυστυχώς, το προσκύνημα της ιεράς εικόνος της Παναγίας της
Ιεροσολυμίτισσας στη Μητρόπολη Αθηνών θα διαρκέσει καμιά δεκαριά μέρες ακόμη.
Όσοι πιστοί, σπεύσατε!
Σαν σήμερα, επίσης, γεννήθηκε [το 1888] και ο βασιλιάς της Σερβίας Αλέξανδρος Καραγεώργεβιτς.
Ο γιος του Αλέξανδρου, Πέτρος Β΄, παντρεύτηκε την πριγκίπισσα Αλεξάνδρα [εξ
ου και το όνομα του εν Αθήναις νοσοκομείου], κόρη του βασιλιά της Ελλάδας
Αλεξάνδρου Α΄. Ο Αλέξανδρος Α΄ ήταν πρώτος εξάδελφος της πριγκίπισσας Ελισάβετ,
που είχε την σπάνια τύχη να είναι η νονά του σημερινού σοσιαλιστή πρωθυπουργού της χώρας Κώστα Σημίτη. Οι Αλέξανδρος Α΄ και Παύλος Α΄ ήταν αδέλφια, άρα ο «ημέτερος» Κωνσταντίνος Β΄ «Κοκός» Γλύξμπουργκ
είναι μικρανηψιός της νονάς του κυρίου πρωθυπουργού μας. Οπότε, προς τι το
μίσος και ο αλληλοσπαραγμός; Μια οικογένεια είναι… Κι όλα αυτά για τα 4,6
δισεκατομμύρια δραχμές αποζημίωσης που εκδικάστηκαν στον τέως για την ακίνητη
περιουσία του στην Ελλάδα. Τα οποία θα τα λάβει από το Ταμείο Φυσικών Καταστροφών.
«Μόλις» 4,6 δισεκατομμύρια… Όσα κόστισε και ο Μιχάλης Κωνσταντίνου στον Παναθηναϊκό.
Το ’χει το όνομα: και οι δύο πληρώνονται για να μην παίζουν…
Ενώ ο
«θρύλος», σε βάρος του οποίου, τα τελευταία χρόνια, ασελγεί κάθε καταφρονεμένη
ποδοσφαιρική οντότητα της Ευρώπης, αποφάσισε να εγκαταλείψει τα «φθηνά ενοικιαζόμενα
δωμάτια» μιας χρήσης [Ολυμπιακό Στάδιο, Γήπεδο Ριζούπολης] και να φτιάξει
το δικό του «σπίτι» στο Καραϊσκάκη. Προαγωγοί αυτού του μεγαλόπνοου σχεδίου
ο υπουργός Πολιτισμού Ευάγγελος Βενιζέλος και ο υφυπουργός Αθλητισμού Γιώργος Λιάνης, που πιέζοντας την Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων, της απέσπασαν το Γήπεδο Καραϊσκάκη για να το παραχωρήσουν στον Ολυμπιακό... Κι όπως σχολίαζε με το πενάκι του ο Στάθης [Σταυρόπουλος] στην Ελευθεροτυπία: «Από τα κόκκαλα του Καραϊσκάκη στο Καραϊσκάκη του Κόκκαλη». Ασέλγειες…
Κατά
τα άλλα ο κ. Βενιζέλος «επέδειξε ενδιαφέρον» [απλώς!] για το εγχείρημα του
Ναυτικού Μουσείου Κρήτης και Επιστημονικής Ερευνητικής Ομάδας, που μελέτησαν
και θα ανακατασκευάσουν ένα αυθεντικό Μινωικό πλοίο,
στη μορφή που αυτό μπορεί να είχε γύρω στο 1.500 π.Χ. Επέδειξε ενδιαφέρον…
Ήγουν, το χέρι στην τσέπη δεν πρόκειται να το βάλει. Στο κάτω-κάτω τα κονδύλια
του υπουργείου δεν τα είχε από τον μπαμπά του. Ενώ το οικόπεδο του «Καραϊσκάκη»…
Τελευταίο αλλά όχι έσχατο. Αναμένονται και νέες συλλήψεις τρομοκρατών τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες. Η πρώτη προαναγγελθείσα αφορά διδάσκοντα [επί συμβάσει] στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου,
που έφερε το παρατσούκλι «Πάρκινσον», επειδή κατά τη διάρκεια μιας ληστείας
που διέπραξε η 17 Νοέμβρη έτρεμε ανεξέλεγκτα. Μετά τη ληστεία πήρε την «άγουσα
των αποδυτηρίων», αλλά αργότερα εντάχθηκε στην 1η Μάη και στον ΕΛΑ.
Φαίνεται πως τον φετινό χειμώνα θα «φορεθούν» ψευδώνυμα όπως «Πάρκινσον», «Αλτσχάιμερ», «Γιάκομπς-Κρώυτσφελντ»…
ΥΓ 1. Σαν σήμερα είχε πεθάνει το 1993 και ο «μέγας» Φρανκ Ζάππα. Ελλείψει σχετικών CD και ένεκα του ότι το πικάπ είναι χαλασμένο εδώ και χρόνια συνεχίζω…
ΥΓ 2.
Προτού αρχίσετε να τραγουδάτε το άσμα «www.apisti.com» του Δημήτρη «Χαλλλαρά! Χαλλλαρά!» Σταρόβα,
«Σε ψάχνω σ’ όλο το Ίντερνετ
με οχτακοσάρι πέντιουμ
μα δε σε βρίσκω πουθενά
κι έτσι πάω σε μέντιουμ»,
καλό
θα ήταν να έχετε υπόψη σας ότι η στήλη θα παραμείνει κλειστή τις επόμενες
εβδομάδες, λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων. Θα είμαι βλάμης στο γάμο ενός φίλου
και, επειδή η πόλη όπου θα διεξαχθεί το μυστήριο πέφτει λίγο μακριά, λέω
να ξεκινάω σιγά-σιγά.
Εύχομαι εκ βάθους ψυχής σε όλους σας Καλές Γιορτές
και θα τα ξαναπούμε –άνευ απροόπτου και αν όλα πάνε κατ’ ευχήν– την προτελευταία
Τετάρτη του Ιανουαρίου. Φιλάκια!
|
