|
«Δεν βλέπουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση ως μια χριστιανική λέσχη και δεν θέλουμε να γίνεται αντιληπτή ως τέτοια», δήλωσε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν
ηγέτης του κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης της Τουρκίας, μετά από συνάντηση
που είχε στο Βερολίνο με τον υπουργό Εξωτερικών –«πράσινο»– Γιόσκα Φίσερ.
Ο νέος ισχυρός άνδρας της Τουρκίας επισκέπτεται διάφορες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες
ευελπιστώντας ότι στην προσεχή Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στην Κοπεγχάγη [12 Δεκεμβρίου]
θα καθοριστεί η ημερομηνία για την έναρξη των συζητήσεων για την ένταξη της
Τουρκίας στην ΕΕ.
Το ότι οι Τούρκοι δεν «βλέπουν» την ΕΕ ως χριστιανική
λέσχη δεν σημαίνει κι ότι αυτή δεν είναι. Και το ότι αυτοί δεν θέλουν να
«γίνεται αντιληπτή ως τέτοια» δεν σημαίνει ότι αυτό δεν συμβαίνει.
Δυστυχώς
–γι’ αυτούς– οι «νεο»-αφιχθέντες στα ανατολικά σύνορα της Ευρώπης γείτονές
μας, άργησαν μερικούς αιώνες, και μάλλον δεν φρόντισαν να πληροφορηθούν τις
απόψεις του Καρλομάγνου για την Ενωμένη Ευρώπη. Μπορούν, ωστόσο, να
ρωτήσουν τους απογόνους του. Όπως, για παράδειγμα, τον τέως πρόεδρο της Γαλλίας
και πρόεδρο της «Συνέλευσης για το μέλλον της Ευρώπης» [«Συντακτική Συνέλευση»
–Ευρωπαϊκό Σύνταγμα κ.λπ.] Βαλερύ Ζισκάρ ντ’ Εσταίν, απόγονο του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου ΙΕ΄ και απόγονο, συνεπώς, του Καρλομάγνου, ο οποίος δήλωσε πρόσφατα
ότι η Τουρκία δεν είναι ευρωπαϊκή χώρα. «Η Τουρκία είναι μια χώρα προσκείμενη
στην Ευρώπη, είναι μια σημαντική χώρα που έχει μια σημαντική ελίτ, αλλά δεν
είναι ευρωπαϊκή χώρα. Η πρωτεύουσά της δεν είναι στην Ευρώπη, το 95% του
πληθυσμού είναι εκτός Ευρώπης». Τάσσεται δε κατηγορηματικά κατά της ένταξης
της Τουρκίας στην ΕΕ, αφού μια τέτοια εξέλιξη θα σήμαινε «το τέλος της Ευρωπαϊκής
Ένωσης». Ο Ζισκάρ ντ' Εσταίν λυπάται γιατί «οι Ευρωπαίοι κράτησαν πάντοτε
έναντι των Τούρκων ηγετών ένα διφορούμενο λεξιλόγιο, αφού η πλειονότητα των
μελών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στην πραγματικότητα έχει αποφανθεί κατά της
ένταξης της Τουρκίας, αλλά αυτό δεν το είπαν ποτέ στους Τούρκους».
Η
πλειονότητα των μελών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου το ξέρει, οι Τούρκοι πότε
θα το μάθουν; Όχι γι’ άλλους λόγους, αλλά για να μην εκτίθενται και ο βαφτισιμιός της Πριγκιποπούλας με τον Giorgos, που έχουν μείνει μόνοι τους να παλεύουν για το ευρωπαϊκό μέλλον της Τουρκίας.
Μπορεί βέβαια ο Ζισκάρ ντ’ Εσταίν να διατυπώνει «προσωπική άποψη», αλλά δεν είναι ο μόνος. Ανάλογη θέση πήρε, για παράδειγμα, και η πρόεδρος του Γερμανικού Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Άντζελα Μέρκελ
[αγνώστων προγόνων, που πάντως σίγουρα ήταν χριστιανοί] στο πρόσφατο συνέδριο
του κόμματός της. Ενώ παρόμοιες απόψεις εξέφρασε και ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών
Ντομινίκ ντε Βιλπέν [αγνώστων, επίσης, χριστιανών προγόνων], ο οποίος τόνισε
ότι η ενδεχόμενη ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ θέτει το ζήτημα της ταυτότητας
της Ευρώπης και των συνόρων της. Καλούμαστε να διευθετήσουμε, είπε, «ένα
ευαίσθητο θέμα όχι μόνον απέναντι στην Τουρκία, αλλά και σε άλλα κράτη: ποια
είναι η ταυτότητα της Ευρώπης, ποια είναι τα σύνορα της Ευρώπης».
Ευτυχώς
–για την Ελλάδα– στην ταυτότητα της Ευρώπης αναγράφεται ακόμα το θρήσκευμα.
Δυστυχώς –επίσης για την Ελλάδα– τα σύνορα της Ευρώπης δεν βρίσκονται στο
Αιγαίο [πάντα φλέγον ζήτημα η συμμετοχή της Τουρκίας στον Ευρωστρατό], αλλά
στα βάθη της Ανατολίας, στα σύνορα Τουρκίας-Ιράκ.
Οπότε ο ήπιος ισλαμιστής
Ρ. Τ. Ερντογάν ίσως να μην έχει κι άδικο –από την πλευρά του– όταν προσπαθεί
να επιτύχει την ταυτόχρονη ένταξη Τουρκίας και Κύπρου στην ΕΕ. Δηλαδή, την
«ταυτόχρονη» μη ένταξή τους.
Και έτσι φτάνουμε και στο φλέγον ζήτημα
των τελευταίων ημερών, αλλά και των επόμενων μηνών: το Κυπριακό. Και να ρωτήσω
εγώ, ο αφελής. Αν η Κύπρος ενταχθεί στην ΕΕ δεν θα πρέπει να γίνουν και τα
τουρκικά επίσημη γλώσσα της Ένωσης; Αφού θα είναι και επίσημη γλώσσα κράτους
μέλους; Και πώς θα συγχρωτίζονται οι απόγονοι χριστιανών προγόνων με τους
μουσουλμάνους Τουρκοκύπριους που θα ασκούν την προεδρία της Κύπρου εναλλάξ
με τους Ελληνοκύπριους;
Αν επίσης δεν απατώμαι, οποιοσδήποτε πολίτης
χώρας μέλους της ΕΕ μπορεί να εγκαθίσταται, να ζει και να εργάζεται όπου
θέλει στο έδαφος των χωρών μελών. Αυτό δεν θα ισχύει μόνον για τους
Ελληνοκύπριους πρόσφυγες. Ή μήπως δεν αναφέρει κάτι τέτοιο το –απαράδεκτο–
σχέδιο Ανάν; Συμπέρασμα: ή η ΕΕ αυτο-ακυρώνεται [περιορίζοντας βασικές ελευθερίες
των πολιτών της] ή η Κύπρος, ως «συνεταιριστικό» κράτος, δεν πρόκειται ποτέ
να γίνει μέλος της. Ήγουν, οδεύουμε «μεσομακροπρόθεσμα», που θα ’λεγε και
ο «σύντροφος-πρόεδρος» της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, σε διχοτόμηση του νησιού και
σε ένταξη μόνον της Ελεύθερης Κύπρου.
Κατά τα άλλα, όπως αναφέρει και ο έγκυρος –μπιλντερμπέργκερ 2002– Αλέξης Παπαχελάς στο Βήμα της περασμένης Κυριακής, σχετικά με το σχέδιο Ανάν, θα γίνουν «Διαπραγματεύσεις μόνο για τους αριθμούς»:
«Ό,τι έχει να κάνει με τη δομή του νέου κράτους, την κυριαρχία, την ιθαγένεια
κτλ. είναι "εκτός διαπραγμάτευσης". Το πάρε-δώσε θα αφορά μόνο πιθανές "τράμπες"
ανάμεσα στο εδαφικό και στη διάρκεια της προεδρικής θητείας ή των μεταβατικών
περιόδων». Παζάρια, κατά το κοινώς λεγόμενον.
Και μέσα στον ευρωπαϊκο-χριστιανικό πυρετό των ημερών έχουμε σήμερα και έκτακτη Ιερά Σύνοδο, την οποία συγκάλεσε ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, προκειμένου να συζητηθούν οι εξελίξεις στο Κυπριακό και το σχέδιο Ανάν. Προφανώς ο Γιώργος Παπανδρέου επισκέφθηκε προχθές τον αρχιεπίσκοπο για να τον καθησυχάσει: το χριστιανικό μέλλον της Ευρώπης δεν διατρέχει κινδύνους…
Οι γνωστοί-άγνωστοι…
…
«έκαψαν» την Κυριακή [17 Νοεμβρίου, επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου]
το κέντρο της Αθήνας. Εναγωνίως προσπαθούσαν, εκείνο το απόγευμα, οι τηλεοπτικοί
δίαυλοι να μας πείσουν ότι οι «γνωστοί-άγνωστοι» [να που ξαναθυμήθηκαν και
τον όρο] είχαν μετατρέψει το κλεινόν άστυ σε «Γη Μαδιάμ». Τελικά, έβαλαν
«άνω τελεία» για να επανέλθουν, αλλά δεν τους προέκυψε… Τα μεμονωμένα επεισόδια
ήταν… μεμονωμένα και καθόλου δεν «αμαυρώθηκε» η πορεία αρκετών χιλιάδων διαδηλωτών
[12.000 κατά την αστυνομία, 20.000 σύμφωνα με τους διαδηλωτές].
Έχω
αναφερθεί και άλλες φορές στους 500 «γνωστούς-αγνώστους», που είχαν συλληφθεί
στο Πολυτεχνείο τον Νοέμβριο του 1995, όταν είχε καεί και το κτήριο της βιβλιοθήκης,
θέτοντας ερωτήματα σχετικά με το «κοινωνικό και οικονομικό προφίλ» των ιδίων
και των οικογενειών τους. Τελικά, κάποιος καλός φίλος της στήλης [ευχαριστώ!]
μου έστειλε το σχετικό απόκομμα της Ελευθεροτυπίας [20-11-1995], στο
οποίο αναφέρονται τα ονόματα και τα επαγγέλματα [όχι όλων] των 394 ατόμων
που είχαν συλληφθεί τότε μετά την εισβολή των ΜΑΤ στο Πολυτεχνείο. Και για
να μην ακούγονται «σικ αποψούλες» ότι οι περισσότεροι ήταν «γόνοι καλών οικογενειών»
των Βορείων Προαστίων, παραθέτω έναν κατάλογο με τις επαγγελματικές ασχολίες
των συλληφθέντων: μαθητές, σπουδαστές, ιδιωτικοί υπάλληλοι, φοιτητές, οικοδόμος,
άεργοι, οικοκυρά, οικιακή βοηθός, φιλόλογος, δημοσιογράφοι, τυπογράφος, ζωγράφος,
γραφικές τέχνες, ανθοπώλης, παιδαγωγός, μεταφραστής, στρατιώτης, μηχανικός
αυτοκινήτων, εργάτες, ψυκτικός, ναυτικός, ελαιοχρωματιστής, εικονολήπτης,
οδοντοτεχνίτης, ζωγράφος-περιπτεράς, άνεργοι, ξυλουργός, ηχολήπτης, οδοντοτεχνίτης,
ελεύθερος επαγγελματίας, υδραυλικός, δημ. υπάλληλος, βιβλιοδέτης. [Οι περισσότεροι
ήταν μαθητές-σπουδαστές-φοιτητές, ιδιωτικοί υπάλληλοι και άεργοι-άνεργοι.]
Πέραν όμως των «γνωστών-αγνώστων» υπάρχουν…
…και οι γνωστοί-γνωστοί.
Ακολουθούν αποσπάσματα από σχετικό σημείωμα [«Το Παραλήρημα των Εκατομμυρίων»] του περιοδικού Αντί
[τχ. 775, 15 Νοεμβρίου 2002], που με τη σειρά του έχει δανειστεί τα σχετικά
στοιχεία από το άρθρο «Οι φυλές του clubbing και των μπουζουκιών», που δημοσιεύτηκε
στο περιοδικό Ciao [της περασμένης (;) εβδομάδας]. Πρόσθεσα απλώς,
εντός παρενθέσεων, τις επαγγελματικές ιδιότητες [όσες γνώριζα] των γνωστών-γνωστών.
«Οι
κοσμικοί "καταθέτουν" στα μπουζούκια "από 500.000 δρχ. μέχρι 20.000.000 τη
βραδιά. Αν είναι special το event, τότε τα λουλούδια αναστενάζουν, όπως και
τα πορτοφόλια. Καίσαρης [ο χρυσός και οι αδάμαντες μάς φέρνουν πιο κοντά!] και Μαρινόπουλος [είδη μεγαλομπακαλικής και ΜΜΕ] συνήθως πιάνουν τα 4.000.000 δρχ., ο Δημήτρης Κοντομηνάς [ασφάλειες και Alpha TV] τα 15.000.000 δρχ., ο Γιώργος Σαλονίκης [παρακοιμώμενος του Σωκράτη Κόκκαλη] τα 20.000.000 δρχ., ο Θωμάς Λιακουνάκος [εμπόριο όπλων, health business] τα 9.000.000 δρχ., ο Μυτιληναίος [βιομήχανος, ιδιοκτήτης ΠΑΕ Ηρακλής] τα 18.000.000 δρχ. και ο Άρης Βωβός
[μεγαλοεργολάβος] τα 14.000.000 δρχ. Εννοείται ότι δεν πληρώνουν ποτέ cash,
αλλά η υπογραφή τους μετράει. Και βέβαια δεν ζητούν ποτέ σκόντο στο λογαριασμό,
αφού είναι υπεράνω…»
Στην παραπάνω κατηγορία των κοσμικών, περιλαμβάνονται επίσης, σύμφωνα με το ρεπορτάζ οι: «Στα κλαμπ: Πάρης Κασιδόκωστας [τέως δήμαρχος Γλυφάδας, τέως συνοδός της κ. Λάτση], Ζέτα Βομβογιάννη [;], Μαριάννα Λάτση [πλοία, διυλιστήρια, τράπεζες και σύντροφος του διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου Νίκου Κούρκουλου], Έλενα Κουντουρά [μοντέλα], Δημήτρης Λύρας [;], Κ. Βερνίκος, Μαριάννα Βερνίκου [εφοπλισταί], Σοφία Καρβέλα [της οικογενείας Kαρβέλα - Bίσση], Γιώργος Γυφτάκης [;], Άννα Μαρία Λυκουρέζου [της οικογενείας Λυκουρέζου-Λάσκαρη]. Στα μπουζούκια: Σπύρος Παζαρόπουλος [;], Αλέξης Γιαννακόπουλος [;], Νίκος Αγγλούπας [;], Θοδωρής Κυριακού [Αντένα], Βασίλης Αποστολόπουλος [health business ;], Άκης Γλου [καταστήματα νεωτερισμών και υποδήσεως], Ανδρέας Κορασίδης [ράδια, τηλεοράσεις, πλυντήρια…], Βασίλης Πατέρας [καράβια], Θωμάς Βαρβιτσιώτης [;] κ.α.»
Και συνεχίζει το Αντί:
«Επειδή δεν θέλουμε να ξεπέσουμε στον… λαϊκισμό, όχι μόνο δεν θα σχολιάσουμε
τα παραπάνω στοιχεία, αλλά θα κλείσουμε με κάτι sic [σ.σ. sic] το κείμενό
μας. Σε άλλο ρεπορτάζ του –πάντα έγκριτου– περιοδικού Ciao, και στη
στήλη «High Society», διαβάζουμε ότι οι περισσότερες κοσμικές κυρίες «μπορεί
να έχουν αδυναμία στα ρολόγια Harry Winston, Frank Muller και Gullia (όπως
η Γιάννα Αγγελοπούλου [Δασκαλάκη-Παρθένη, τέως βουλευτής ΝΔ, νυν πρόεδρος Αθήνα 2004, της γνωστής χαλυβουργικής οικογενείας], η Ιωάννα Μαρινοπούλου [είδη μεγαλομπακαλικής, ΜΜΕ], η Νατάσα Λιακουνάκου
[εμπόριο όπλων, health business]), αλλά το περίφημο διαμαντένιο Super Ice
Cube, η ναυαρχίδα του οίκου Chopard που σχεδίασε για λογαριασμό της ο οίκος
de Greisoyono, στην Ελλάδα το έχει μόνο η κυρία Σάντυ Κοπελούζου [φυσικό
αέριο εκ Ρωσίας και ποιος ξέρει τι άλλο…]. Όσο για την τιμή του; Φημολογείται
ότι ξεπερνά τα διακόσια εκατομμύρια δραχμές…»
Φυσικά, δεν περιμένετε να σχολιάσω τέτοιου είδους δημοσιεύματα. Να παραπέμψω απλώς τους «ψάχτες» αναγνώστες στο σημερινό πρωτοσέλιδο της Αυριανής:
«175 δισ. δώρο σε Κόκκαλη και Λιακουνάκο. Για την προμήθεια των συστημάτων
ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων. Αποκαλύπτουμε την μεγάλη απάτη της διεύθυνσης
εξοπλισμών του υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Δεν υπάρχει εισαγγελέας;»…
Γνωστοί-άγνωστοι II
Το
βράδυ του περασμένου Σαββάτου, μέλη της «Χρυσής Αυγής», κοντά στο Πολυτεχνείο,
μαχαίρωσαν ελαφρά στο πόδι φοιτητή και ξυλοκόπησαν φοιτήτρια, τραυματίζοντάς
την στο μάτι, στέλνοντάς τους στο νοσοκομείο. Αστυνομικοί, αυτόπτες μάρτυρες
του ξυλοδαρμού, παρακολουθούσαν μακαρίως τα τεκταινόμενα χωρίς να επέμβουν…
Τα ονόματα των δραστών γνωστά, λέει, και θα συλληφθούν, όσοι δεν έχουν ήδη συλληφθεί.
Αυτά
συμβαίνουν όταν το ΠΑΣΟΚ και οι συν αυτώ δίαυλοι και εφημερίδες σπέρνουν
«ακροδεξιά» για να θερίσει –η τελευταία– ψήφους από τη Νέα Δημοκρατία στις
επερχόμενες εκλογές. Από τη μια είχαμε τον Μάκη Βορίδη στις τηλεοράσεις όλο
το καλοκαίρι, ως ειδικό επί της τρομοκρατίας, μετά μας προέκυψε Καρατζαφέρης,
την περασμένη Κυριακή ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος [υιός αξιωματικού
της χωροφυλακής που ήταν υπεύθυνος της προσωπικής ασφαλείας του Γεωργίου
Παπανδρέου] φιλοξενούσε στην εκπομπή του τους Στυλιανό Παττακό και Κώστα Πλεύρη [που αν δεν απατώμαι εσχάτως απέκτησε εκπομπή στο Extra, του στυλοβάτη του ΠΑΣΟΚ Μάκη Κουρή], ενώ σήμερα η κυβερνητική ΝΕΤ φιλοξενούσε τους Μάκη Βορίδη και Αριστείδη Μανωλάκο.
Όσοι σπέρνουν ανέμους, τι θερίζουν;
Το υπουργείο Εσωτερικής Ασφαλείας και η «Μεγάλη Θεία»
Σήμερα τα ξημερώματα, η Γερουσία των ΗΠΑ ενέκρινε νομοσχέδιο για τη δημιουργία υπουργείου Εσωτερικής Ασφαλείας,
που θα εξασφαλίζει, λέει, «την προστασία από επιθέσεις ανάλογες προς εκείνες
της 11ης Σεπτεμβρίου». Με ετήσιο προϋπολογισμό 38 δισ. δολλαρίων, «το νέο
υπερυπουργείο θα απορροφήσει 170.000 υπαλλήλους, που σήμερα απασχολούνται
σε 22 διαφορετικά υπουργεία και υπηρεσίες, όπως η Ακτοφυλακή, τα Τελωνεία,
οι Υπηρεσίες Μετανάστευσης, και η νέα Υπηρεσία Ασφάλειας Αερομεταφορών»…
Ο πρόεδρος Γεώργιος Μπους Β΄ δήλωσε ότι πρόκειται για «ένα ιστορικό και τολμηρό
βήμα προόδου για την προστασία των Αμερικανών, το οποίο βοηθά τη χώρα μας
να αντιμετωπίσει τις νέες απειλές της τρομοκρατίας στον 21ο αιώνα».
Προστασία…
Νταβατζιλίκι, κατά το κοινώς λεγόμενον… Όπως αυτό που μας «προσφέρει» ακόμα
μια «υπερεσία», του Πενταγώνου αυτή τη φορά: το Γραφείο Επαγρύπνησης και
Πληροφόρησης [ΙΑΟ], ενώ ήδη προωθείται, από το υπουργείο Άμυνας και άλλο
σχέδιο περί «Ολοκληρωτικής Επαγρύπνησης και Πληροφόρησης» [ΤΙΑ, που στα ισπανικά
σημαίνει «θεία»].
Όπως αναφέρεται σε σχετικό ιστότοπο στο Διαδίκτυο,
«στις 13 Φεβρουαρίου 2002, οι Αμερικανοί προειδοποιήθηκαν πως η χώρα μας
αντιμετώπιζε απειλές κατά της εσωτερικής ασφαλείας της. Τρεις ώρες αργότερα
συνέβη, αλλά κανένας δεν ενημέρωσε την Αμερική. Εκείνη την ημέρα, ο Τζων Μ. Ποϊντέξτερ διορίστηκε Διευθυντής του ΙΑΟ…»
Ποίος
ο βίος και η πολιτεία του Τζων Μ. Ποϊντέξτερ; Ο εν αποστρατεία ναύαρχος Τζων
Ποϊντέξτερ είχε χάσει τη θέση του ως μέλους του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας,
επί προεδρίας Ρήγκαν, και το 1990 είχε καταδικαστεί για «συνωμοσία, ψευδή
κατάθεση ενώπιον του Κογκρέσσου, εξαπάτηση της κυβέρνησης και καταστροφή
στοιχείων που αφορούσαν στην υπόθεση του σκανδάλου Ιράν-Κόντρας». Η καταδίκη
ανακλήθηκε αργότερα, αφού το Κογκρέσσο τού είχε παραχωρήσει ασυλία σε αντάλλαγμα
για την κατάθεσή του. [Σκάνδαλο Ιράν-Κόντρας: οι Ποϊντέξτερ-Νορθ κ.α. είχαν
πουλήσει παράνομα όπλα στο Ιράν, με το οποίο οι ΗΠΑ δεν είχαν διπλωματικές
σχέσεις, και χρησιμοποίησαν τα χρήματα που αποκόμισαν για να ενισχύσουν τους
αντάρτες Κόντρας, που πολεμούσαν τότε κατά της σοσιαλιστικής κυβέρνησης της
Νικαράγουας.]
Επιπλέον, το 1989 η κυβέρνηση της Κοσταρίκας είχε κατηγορήσει
τον Τζ. Ποϊντέξτερ ως εμπλεκόμενο σε διακίνηση κοκαΐνης… Παρότι δεν δικάστηκε
ποτέ στην Κοσταρίκα, ο Ποϊντέξτερ, ο Όλιβερ Νορθ [επίσης σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας επί Ρήγκαν] και μερικοί άλλοι, θεωρούνται «ανεπιθύμητα πρόσωπα» στη χώρα…
Ο Τζων Ποϊντέξτερ δεν χάθηκε, βέβαια, μετά την απόλυσή του. Έγινε στέλεχος διαφόρων επιχειρήσεων υψηλής τεχνολογίας, όπως της Syntec Technologies, ενώ εργάστηκε και για την ανάπτυξη του Σχεδίου Γένοβα [Project Genoa].
Το Σχέδιο Γένοβα «αναπτύσσει τεχνολογίες πληροφοριών για την κοινότητα των
μυστικών υπηρεσιών ώστε να συγκεντρώνονται γρήγορα και συστηματικά στοιχεία,
να διευκολύνεται η συνεργασία [ενώ ταυτόχρονα προστατεύονται οι κρίσιμες
πληροφορίες], και να εξετάζονται θέματα που υποστηρίζουν τη λήψη αποφάσεων
σε εθνικό επίπεδο…»
Ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση. Ιδού
με τι ακριβώς ασχολείται σήμερα το «Γραφείο» του οποίου προΐσταται ο Ποϊντέξτερ:
«Εγκαθιδρύει σύστημα παρακολούθησης μέσω κομπιούτερ, που θα επιτρέπει την
απρόσκοπτη πρόσβαση σε ιδιωτικές πληροφορίες, οι οποίες σήμερα κρατούνται από κυβερνητικούς οργανισμούς ή βάσεις δεδομένων ανά τον κόσμο.»
Τι
πληροφορίες υπάρχουν σήμερα αποθηκευμένες σε βάσεις δεδομένων σχετικά με
τον καθένα μας; Ε, η «υπερεσία» του κοκαϊνέμπορα Τζων Ποϊντέξτερ θα έχει
άμεση πρόσβαση σ’ αυτές. Ή όπως το θέτει ο πολιτικός αναλυτής στο Κέντρο για την Προστασία των Ηλεκτρονικών Προσωπικών Πληροφοριών Mihir Kshirsagar:
«Θα εισβάλουν σε κάθε πτυχή της ζωής μας και θα αλλάξουν ριζικά την κουλτούρα
μας. Η κυβέρνηση είναι αυτή που λέει: Θα συγκεντρώσουμε και την παραμικρή
πληροφορία για σας και μετά θα αποφασίσουμε αν μας αρέσει ή δεν μας αρέσει
αυτό που κάνετε»…
Α! Να μην το ξεχάσω – αν και είναι γνωστό από παλιά.
Διάφορες εταιρείες λογισμικού, όπως η Microsoft [Windows] και η Lotus [Notes],
σε συνεργασία με την Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ [την περιβόητη NSA]
έχουν «αφήσει ανοιχτές» διάφορες «τρύπες» στα προγράμματά τους. Για ευνόητους
λόγους. Εξ ου και η παροιμία: όποιος προσέχει τα data του έχει τα μισά…
Ποιος; Τι; Πού; Πότε; Γιατί;
Η είδηση της εβδομάδας, φυσικά, ήταν άλλη – παρότι πέρασε στα «ψιλά».
Ο Τζούλιο Αντρεόττι, επτά φορές πρωθυπουργός της Ιταλίας.
Καταδικάστηκε σε φυλάκιση 24 ετών.
Από δικαστήριο της Περούτζια την περασμένη Κυριακή.
Επειδή είχε διατάξει τη δολοφονία του δημοσιογράφου Κάρμινε «Μίνο» Πεκορέλλι το 1979.
Αν είχε παραβιάσει, οδηγώντας το ποδήλατό του, κάποιον φωτεινό σηματοδότη θα ήταν «πρώτη είδηση» για μια εβδομάδα. Όμως…
Είναι είδηση άραγε η καταδίκη ενός πρωθυπουργού που είχε διατάξει τη δολοφονία ενός δημοσιογράφου;
Κι εσείς μου θέλετε και λεπτομέρειες! Ιστορίες για πρωθυπουργούς, μασονικές στοές [Propaganda-Due], μυστικές υπηρεσίες, μαφίες…
To
be continued… Αν στείλετε και κανένα μηνυματάκι ότι σας ενδιαφέρουν οι λεπτομέρειες…
Νιώθω κάπως περίεργα σήμερα. Μπορεί να φταίει κι η…
…Πανσέληνος
Αρκετά για σήμερα! Έξω, καθώς διαβάζετε, έχει ήδη νυχτώσει. Και σήμερα έχουμε πανσέληνο! Αποσυνδεθείτε από το δίκτυο, κλείστε τον υπολογιστή, πάρτε το ταίρι σας κι άντε για καμιά τσάρκα στο σεληνόφωτο!
[Σεληνιασμένα] φιλάκια σε όλους σας!
|
