Moïso kaj Petro libertempas kune en Francujo. Estas bela kaj varma juliomonato. Ili vojaĝas per mopedo kaj ili volas starigas sian tendeton en kvietaj lokoj. Matene frue ili foriris de sia loĝloko kaj ili trairis longan distancon. Ili veturis jam multajn kilometrojn en Francujo. Jam ekmalfruiĝas kaj ekkrepuskas; la tempo urĝas ilin por serĉi ie agrablan lokon por starigi la dupersonan tendeton. Estis Petro kiu proponis Moïson por vojaĝmigradi kune tra Francujo. Petro, svelta, deksepjara junulo, kiu havas longajn blondajn harojn, ĝojas vojaĝmigradi kelkajn semanojn kun Moïso, fortika, diketa, ankaŭ deksepjara junulo, kiu havas mallongajn nigrajn harojn. Moïso ne scias, ke Petro sekrete sentas seksan avidecon je li. Petro esperas, ke ili kunkorligiĝos dum ĉi-tiu vojaĝmigrado. Moïso mem estas aliseksema, sed li ankoraŭ ne seksumis kun knabinoj proprasperte. Ili mopedrajdas en bela arbaro sur bela vojeto. Petro vidas belan kaj kvietan lokon apud la lago, kiu estas izolita de la arbara vojeto. 'Moïso, kiel vi opinias pri tio, ke ni starigu ĉi-tie nian tendeton?', demandas Petro. 'Hm, certe bone', diras Moïso. Neniu alia estas apude de ĉi-tiu loko. Ili starigas la tendeton kaj ekbruligas la gasbrulileton por varmigi unu sup-ladon. Ilia tendeto estas ene de arbaro, nur 3 paŝoj malproksime de arbara lago. 'Vidu', diras Petro, 'morgaŭ matene ni povus naĝi en la lago kaj krome ni povus lavi nin'. 'Jes, bonege' diras Moïso. Post kiam ili formanĝis la supon, ekkrepuskas kaj por esti malpli ĝenataj de insektoj, Moïso proponas jam eniri la tendeton kaj fermi la zipon de la tendeta aperturo.

Ili lumigas la pilan kampadlampon. Ĉi-tiu lampo prilumas bonege la pintan tendeton. Ili pendigas la lampon en la tendeta firsto. Interne kaj ekstere de la tendeto estas varmege. Estas tro varmega, por ke ili povu kuŝiĝi en la dormsakojn, ili konstatas rapide. 'Jam senvestiĝu ni, ĉar agrablegas dum varmega vetero por esti liberiĝintaj de ĉiuj vestoj', Petro proponas. 'Jes, vi pravas', respondas Moïso. Ili eksenvestiĝas kaj Moïso estas la pli rapida el la senvestiĝuloj. Li kuŝiĝas sur la dormsakon. Dume Petro ankaŭ estas senvestiĝinta. Ili estas nudaj, escepte de siaj kalsonoj. Petro mem ankaŭ kuŝiĝas sur la dormsakon kaj imagas kiel agrable devus esti, se ili estus tute nudaj, sen kalsonoj. 'O, Moïso, ni do senvestiĝu tute, hejme mi dormas tute nuda. Estas agrable kaj pli plaĉas al mi ol ke mi surhavus kalsonon aŭ piĵamon. Ĉu vi surhavas kalsonon aŭ piĵamon dum la nokto hejme, Moïso?' 'Ĝustadire, mi ankaŭ dormas tute nuda hejme', respondas Moïso kaj li ekdemetas la kalsonon senpere, dirante 'jes, kial mi ne farus tion?' Petro faras la samon. Momenteton ili haltigas rigardon unu sur la alian. 'Mi volas legi iomete', diras Moïso kaj rampas antaŭen por kapti iun sf-romanon el sia vojaĝsako. 'Jes, bone', diras Petro, rigardante lian fortikajn, diketajn kaj blankajn, ankoraŭ ne sunobruniĝitajn sidvangojn. Cetere Moïso havas belan kaj sunobruniĝitetan haŭton. Ĉi-tiu rigardo plaĉas al Petro. Moïso kaptas sian romanon kaj eksurdorsiĝas sur la dormsakon. Li plialtigas iomete la kapkusenon kaj kapapogas sin kontraŭ la kapkusenon kaj eklegas. Petro povas vidi Moïson bone kaj rigardas lin de la kapo ĝis la piedoj. Moïso estas enprofundiĝinta en la romano. La okuloj de Petro glitas laŭlonge de la nuda korpo de Moïso kaj li vidas fortikan, diketan, deksepjaran junulon, kiu havas fortikan femurojn, belajn diknigrajn harojn kaj nigregajn okulojn. Petro vidas, ke Moïso havas diknigrajn pubharojn kaj krome dikan, fortikan, mallongan kacon kaj grandajn rondajn kojonojn. La glano estas cirkumcidita. La glano estas dika kaj granda kaj ŝajnas, ke la kaco de Moïso nur konsistas el unu glano. Petro esperas, ke li povas vidi ĉi-tiun voluptaman cirkumciditan kacon plenglore unufoje. Petro nur malfacile povas kontraŭstari la tenton por langtuŝeti lian glanon. Petro kaptas iun revuon kaj foliumas iomete. Li foliumas ĝis li venas al la paĝo, kie li vidis antaŭe tiun foton pri la nuda virino. Petro montras al Moïso la foton kaj diras: 'rigardu, kia estas voluptama tiu virino!' Moïso rigardegas la foton kaj ekruĝiĝas. Rigardegante la foton, Moïso ekvoluptamas. Dume la okuloj de Petro glitas al lia dika kaco, kiu ekduonleviĝas. Moïso vidas, ke Petro atente rigardas lian kacon. Moïso pliruĝiĝas. Petro flustre ridetas al Moïso kaj afable frapetas liajn ŝultrojn, havante la rigardon kun la memkomprenebla mesaĝo: 've, junuloj inter si'. Dume la kaco de Moïso estas plenleviĝinta. Moïso havas fajroruĝan kapon. Moïso estas varma kaj sia frunto estas ŝvitkovrita. Petro ankoraŭ flustre ridetas al Moïso, atente rigardante lian kacon. Petro konstatas plaĉe, ke Moïso havas fortikan, dikgrandan kaj ne longegan kacon. Sube de la glano estas dika rando. Petro kaptas lian dikan stangon kaj diras: 'O, Moïso, kia belega estas via kaco!' Antaŭ ol Moïso povas rediri, Petro faras mezuradon de lia fortikkaco per centimetro. 'Certe, Moïso, vi havas belbonegan instrumenton! Laŭ la longo 16 cm.' Post tio Petro turnas la centimetron ĉirkaŭ la plej dika parto de lia fortikkaco ĝis la arĝenta centimetra ekstremaĵo retuŝas la centimetron apude de 5,5 cm. Petro rigardas Moïson ruĝiĝantan, demandante lin: 'ĉu vi estas voluptama, Moïso?' 'Ne hontu', li diras, palpebrumante, kaj krome ankoraŭ aldonante: 'bone do onanu, Moïso'. Petro kaptas la okazon kaj kuraĝas. Li riskas, ke Moïso refuzus lin kaj rakontus ĉiujn en la lernejo, ke li estus gejo kaj anusulo. Li riskas krome, ke ĉi-tiu agrabla feriovojaĝo estus senpere interrompota. Tamen la buŝo de Petro moviĝas al la violkolora glano de Moïso. La glano brilas en la lumo de la kampadlampo. La rondaj kojonoj estas bone pleniĝintaj. Moïso subite komprenas kio okazas......

Kion faros Moïso?