Moïso kaj Petro libertempas kune en Francujo. Estas bela kaj varma juliomonato. Ili vojaghas per mopedo kaj ili volas starigas sian tendeton en kvietaj lokoj. Matene frue ili foriris de sia loghloko kaj ili trairis longan distancon. Ili veturis jam multajn kilometrojn en Francujo. Jam ekmalfruighas kaj ekkrepuskas; la tempo urghas ilin por serchi ie agrablan lokon por starigi la dupersonan tendeton. Estis Petro kiu proponis Moïson por vojaghmigradi kune tra Francujo. Petro, svelta, deksepjara junulo, kiu havas longajn blondajn harojn, ghojas vojaghmigradi kelkajn semanojn kun Moïso, fortika, diketa, ankaú deksepjara junulo, kiu havas mallongajn nigrajn harojn. Moïso ne scias, ke Petro sekrete sentas seksan avidecon je li. Petro esperas, ke ili kunkorligighos dum chi-tiu vojaghmigrado. Moïso mem estas aliseksema, sed li ankoraú ne seksumis kun knabinoj proprasperte. Ili mopedrajdas en bela arbaro sur bela vojeto. Petro vidas belan kaj kvietan lokon apud la lago kiu estas izolita de la arbara vojeto. 'Moïso, kiel vi opinias pri tio, ke ni starigu chi-tie nian tendeton?', demandas Petro. 'Hm, certe bone', diras Moïso. Neniu alia estas apude de chi-tiu loko. Ili starigas la tendeton kaj ekbruligas la gasbrulileton por varmigi unu sup-ladon. Ilia tendeto estas ene de arbaro, nur 3 pashoj malproksime de arbara lago. 'Vidu', diras Petro, 'morgaú matene ni povus naghi en la lago kaj krome ni povus lavi nin'. 'Jes, bonege' diras Moïso. Post kiam ili formanghis la supon, ekkrepuskas kaj por esti malpli ghenataj de insektoj, Moïso proponas jam eniri la tendeton kaj fermi la zipon de la tendeta aperturo.

Ili lumigas la pilan kampadlampon. Chi-tiu lampo prilumas bonege la pintan tendeton. Ili pendigas la lampon en la tendeta firsto. Interne kaj ekstere de la tendeto estas varmege. Estas tro varmega, por ke ili povu kushighi en la dormsakojn, ili konstatas rapide. 'Jam senvestighu ni, char agrablegas dum varmega vetero por esti liberighintaj de chiuj vestoj', Petro proponas. 'Jes, vi pravas', respondas Moïso. Ili eksenvestighas kaj Moïso estas la pli rapida el la senvestighuloj. Li kushighas sur la dormsakon. Dume Petro ankaú estas senvestighinta. Ili estas nudaj, escepte de siaj kalsonoj. Petro mem ankaú kushighas sur la dormsakon kaj imagas kiel agrable devus esti, se ili estus tute nudaj, sen kalsonoj. 'O, Moïso, ni do senvestighu tute, hejme mi dormas tute nuda. Estas agrable kaj pli plachas al mi ol ke mi surhavus kalsonon aú pijhamon. Chu vi surhavas kalsonon aú pijhamon dum la nokto hejme, Moïso?' 'Ghustadire, mi ankaú dormas tute nuda hejme', respondas Moïso kaj li ekdemetas la kalsonon senpere, dirante 'jes, kial mi ne farus tion?' Petro faras la samon. Momenteton ili haltigas rigardon unu sur la alian. 'Mi volas legi iomete', diras Moïso kaj rampas antaúen por kapti iun sf-romanon el sia vojaghsako. 'Jes, bone', diras Petro, rigardante lian fortikajn, diketajn kaj blankajn, ankoraú ne sunobrunighitajn sidvangojn. Cetere Moïso havas belan kaj sunobrunighitetan haúton. Chi-tiu rigardo plachas al Petro. Moïso kaptas sian romanon kaj eksurdorsighas sur la dormsakon. Li plialtigas iomete la kapkusenon kaj kapapogas sin kontraú la kapkusenon kaj eklegas. Petro povas vidi Moïson bone kaj rigardas lin de la kapo ghis la piedoj. Moïso estas enprofundighinta en la romano. La okuloj de Petro glitas laúlonge de la nuda korpo de Moïso kaj li vidas fortikan, diketan, deksepjaran junulon, kiu havas fortikan femurojn, belajn diknigrajn harojn kaj nigregajn okulojn. Petro vidas, ke Moïso havas diknigrajn pubharojn kaj krome dikan, fortikan, mallongan kacon kaj grandajn rondajn kojonojn. La glano estas cirkumcidita. La glano estas dika kaj granda kaj shajnas, ke la kaco de Moïso nur konsistas el unu glano. Petro esperas, ke li povas vidi chi-tiun voluptaman cirkumciditan kacon plenglore unufoje. Petro nur malfacile povas kontraústari la tenton por langtusheti lian glanon. Petro kaptas iun revuon kaj foliumas iomete. Li foliumas ghis li venas al la pagho, kie li vidis antaúe tiun foton pri la nuda virino. Petro montras al Moïso la foton kaj diras: 'rigardu, kia estas voluptama tiu virino!' Moïso rigardegas la foton kaj ekrughighas. Rigardegante la foton, Moïso ekvoluptamas. Dume la okuloj de Petro glitas al lia dika kaco, kiu ekduonlevighas. Moïso vidas, ke Petro atente rigardas lian kacon. Moïso plirughighas. Petro flustre ridetas al Moïso kaj afable frapetas liajn shultrojn, havante la rigardon kun la memkomprenebla mesagho: 've, junuloj inter si'. Dume la kaco de Moïso estas plenlevighinta. Moïso havas fajrorughan kapon. Moïso estas varma kaj sia frunto estas shvitkovrita. Petro ankoraú flustre ridetas al Moïso, atente rigardante lian kacon. Petro konstatas plache, ke Moïso havas fortikan, dikgrandan kaj ne longegan kacon. Sube de la glano estas dika rando. Petro kaptas lian dikan stangon kaj diras: 'O, Moïso, kia belega estas via kaco!' Antaú ol Moïso povas rediri, Petro faras mezuradon de lia fortikkaco per centimetro. 'Certe, Moïso, vi havas belbonegan instrumenton! Laú la longo 16 cm.' Post tio Petro turnas la centimetron chirkaú la plej dika parto de lia fortikkaco ghis la arghenta centimetra ekstremajho retushas la centimetron apude de 5,5 cm. Petro rigardas Moïson rughighantan, demandante lin: 'chu vi estas voluptama, Moïso?' 'Ne hontu', li diras, palpebrumante, kaj krome ankoraú aldonante: 'bone do onanu, Moïso'. Petro kaptas la okazon kaj kuraghas. Li riskas, ke Moïso refuzus lin kaj rakontus chiujn en la lernejo, ke li estus gejo kaj anusulo. Li riskas krome, ke chi-tiu agrabla feriovojagho estus senpere interrompota. Tamen la busho de Petro movighas al la violkolora glano de Moïso. La glano brilas en la lumo de la kampadlampo. La rondaj kojonoj estas bone plenighintaj. Moïso subite komprenas kio okazas......

Kion faros Moïso?