| Als Meutje Droomt ... (3) |
| Droom 14-15/3/2000 Er was een trouwfeest in onze familie (ik weet niet van wie ?!?) en er kwam een klein orkestje. Daarin speelde ons aller Prins Filip een of ander blaasinstrument (ja zeg, ik kan daar ook niet aan doen, he !). Ik zei nog : "Allez, moet die nu op trouwfeesten gaan spelen ?" En het antwoord was : "Ja, van als hij getrouwd is moet hij dat doen ..." Vanzelfsprekend was Koningin Paola ook op de trouwfeest. En dat was een sympathiek mens, moet ik zeggen. Er is vanalles gebeurd dat ik niet meer in detail onthouden heb : wachten op mensen, naar de "zaal" gaan, al iets drinken (bier, dat weet ik nog), wel of niet beginnen eten, ondertussen waren we toch niet in die "zaal" ... Enfin, het laatste dat ik nog weet is dat Paola een fruitdrankje (kleur van zwarte bessen) morste op haar kleed. Ik zei : "Da's fruit, dat moet je dadelijk nat maken". En zij zei : "Ja, zoiets moet je dadelijk nat maken". En wij weg : zalen door, gangen door, naar buiten en ergens een soort barbecue of vlaamse kermis binnen, naar de toiletten, om die vlek nat te maken. Natuurlijk waren er overal mensen die Paola herkenden en wij maar ons best doen om zo incognito mogelijk tot bij dat kraantje te geraken ... Nog een kleine mysterieuze gebeurtenis : Paola kwam uit dat toilet maar ... dat was Paola niet ! Haar lichaam was veel jonger dan zij en haar gezicht, dat wel op het gezicht van Paola leek, was veel ouder ... ! Daarna kwam de echte Paola uit het toilet en wij dan maar weer heel de weg terug naar onze trouwfeest, onderweg proberende weer al dat volk te mijden. Droom 4-5/10/2000 Het eerste deel ben ik vergeten. Het speelde zich voor een groot deel in �Kwerp� af. Dan is er M. en ik. Wij hebben ruzie. Ik ween : �Ik kan zo niet verder�. We gaan naar de Schuermanslaan. We kunnen er langs de achterdeur niet binnen. Va en moe zijn gordijnen aan het ophangen. We zullen dan maar langs de voordeur gaan. M. heeft zijn (gestreepte hippie-) broek vuil gemaakt. We gaan langs de voordeur binnen en opa komt kijken wie daar is. We gaan naar het ophangen van de gordijnen kijken. Het ganse huis hangt vol gordijnen : van het plafond naar beneden, en niet alleen tegen de muren. De hele kamer hangt vol. De rest van de droom ben ik ook vergeten ... E�n van M.'s dochters was er ook bij geloof ik. Ik herinner mij echter nog wel sterk dat �hopeloze� gevoel : ik zie het niet meer zitten met M. maar �voel� dat ik al het (on-)mogelijke moet doen om bij hem te blijven. |
| � Meutje |