| Als Meutje Droomt ... (17) |
| Droom 6 - 7/2/2003 Waarschijnlijk dank zij de friet die ik gisterenavond gehaald heb, kon mijn droom vannacht weer tellen. Helaas ! Driewerf helaas ! Er is niet veel van overgebleven ... Ik was erg moe en vond het te koud om mijn arm boven de dekens uit te steken en potlood en papier te pakken. Ik was op bezoek bij mijn vroegere "bazen" in Itali�, in Orvieto. In het huis van Battistich zat ik beneden in de living. Roberto was boven en ik moest hem spreken. Ik durfde niet naar boven en dus nam ik mijn GSM om hem te bellen. Mijn GSM zag eruit als een inlegkruisje !?! Het was ��n of ander super-de-luxe laatste nieuw model. Terwijl ik met Roberto aan het bellen was, kwam Lorle binnen. Ze bewonderde mijn GSM en zei dat ik gerust naar boven kon gaan, inplaats van te bellen. Ik dacht nog bij mezelf : "Dat telefoongesprek gaat mij hier wat kosten want ik zit naar een nummer in Itali� te bellen !" Maar toch wou ik absoluut verder blijven bellen. ... Op het einde zat ik in een wagen, die bestuurd werd door het meisje uit de bakkerswinkel (aan de kerk). Ik vroeg haar steeds maar hoe ik naar Tivoli moest rijden. Maar zij begon altijd over iets anders. Ik verkeerde dus in serieuze paniek : hoe zou ik in godsnaam in Tivoli geraken ? Droom 3 maart 2003 Om vijf voor vier �s ochtends werd ik wakker van een autobus die langsdaverde. Ik viel terug in slaap en droomde het volgende ... Ik werk in het weekend aan de kassa van de Delhaize. Het is gewoon om te helpen, het �moet� niet want ik zit er zeer ontspannen bij, met een gevoel van �als het hun niet aanstaat of als het mij niet aanstaat, ben ik hier weg�. Het gaat redelijk goed, de aankopen van de klanten langs de streepjescodelezer bewegen, luisteren naar het biepje, geld teruggeven ... Er is echter wel veel lawaai zodat ik soms wel eens denk : �Heeft het nu gebiept ?� En dan houd ik het product nog maar eens voor de lezer ... Of niet ... zoals het mij uitkomt. Dan komt er een lange man aan de kassa die verschillende zakken snoepjes bij zich heeft. Het zijn alle mogelijke kleurtjes zachte gommetjes : blauwe, groene, roze, gele ... Hij zegt : �Hierzie, bekijk dat maar eens !� Ik kijk in elke zak en zeg : �Mmmmm ! Dat ziet er allemaal mooi en lekker uit !� En terwijl ik elke zak doorgeef aan mijn collega aan de kassa naast mij, pak ik uit elke zak een gommetje en steek het in mijn mond. Ik geef de zakken door aan de kassa naast mij en vraag mijn collega of zij er iets speciaals aan ziet, want de man heeft duidelijk een probleem met zijn aankoop. Zij antwoordt : �Oh ja, dat ben ik je vergeten te zeggen. Er is een promotie : als je 10 kilo gommetjes koopt krijg je korting.� Ik moet ook nog vertellen dat ik aan een heel kleine kassa zit : er is geen lopende band v��r noch achter de kassa. De klanten zetten hun waren op een klein werkvlakje, ik scan ze in en zet ze terug op dat kleine oppervlak. Nogal verwarrend om bij te houden wat er al gelezen werd en wat nog niet. Mijn barcodelezer verdwijnt ook altijd. Ik vind hem soms zelfs terug in mijn geldlade. Dan ontdek ik dat ik de streepjes ook kan laten lezen door het scherm van mijn computer. Ik vind alles nogal onprofessioneel : daar hadden ze mij allemaal niets van gezegd. En ook niet van die snoepjes-promotie ! Ik lees de zakken snoep van de man in maar hij pakt al een zak met gele snoepjes, die ik nog niet aangerekend heb. Hij wil hem niet meer teruggeven, betaalt en gaat gewoon weg. Ik laat de volgende klant wachten, spring in mijn auto en rij naar de parking waar ik de lange man vind. Ik neem de zak met gele snoepjes uit de koffer van zijn auto en zeg : �Dat is toch niet zo moeilijk, mij die zak terug te geven. Grommel, grommel ...� Ik kom terug aan de Delhaize, waar de kassiersters buiten aan het roken zijn. De klant die ik laten wachten heb, staat met iemand aan een andere kassa te praten. Hij heeft veel zakken met kleurige harde snoepjes bij. Ik laat een zakje met gele kleverige kubusjes vallen. De snoepjes liggen op de grond. Ik raap ze op en steek ze terug in het zakje. Terwijl ik mijn kleverige vingers aflik, vraag ik aan mijn collega of er voor de harde snoepjes ook een promotie is. Ja hoor ! Dat had ik juist geraden ! |
| � Meutje |