สำหรับทางภาคเหนือ นกปรอดหัวโขนเป็นนกที่ผู้คนแถบนั้นรู้จักกันดี เพราะพบเห็นได้ทั่วไปในเมืองตามจังหวัดต่างๆ เช่น เชียงใหม่ ซึ่งนกปรอดหัวโขนชอบเข้ามาอาศัยอยู่บริเวณรอบๆ บ้านเรือน จนกลายเป็นสัญลักษณ์ของนกในเมืองทางภาคเหนือ ที่พบได้ทั้งในรั้วบ้าน ริมถนน หรือตามสวนผลไม้ เช่นเดียวกับนกกระจอกบ้าน (Eurasian Tree-Sparrow) หรือ นกกางเขนบ้าน (Oriental Magpie-Robin) ทั้งนี้ชาวเหนือยังเรียกนกปรอดหัวโขนด้วยความคุ้นเคยและเอ็นดูว่า นกพิดชะหลิว บางคนก็เรียกพิซลิว หรือปี๊ดจะลิว ตามแต่จะแผลงกันไป โดยเรียกตามเสียงร้องแหลมใสน่าฟังของนกปรอดหัวโขน ซึ่งอาจจะเกาะตามเมโลดี้ได้ว่า "วิด-ทิ-หวีด" หรือ "พิท-ทิ-กริว" ตามปกตินกมักชอบเกาะเด่นอยู่ตามกิ่งไม้โล่ง แล้วส่งเสียงร้องดังให้ฟังอยู่เสมอ ถ้าเป็นในเมืองก็มองหาตามเสียงร้องได้บนหลังคาบ้าน เสาทีวี หรือสายไฟฟ้า เสียงร้องไพเราะของนกปรอดหัวโขนช่วยให้บรรยากาศรอบบ้าน หรือตามท้องทุ่งสดใสและมีชีวิตชีวาตลอดทั้งวันเป็นชีวิตเล็กๆ ที่แต่งเติมให้ธรรมชาติงดงาม
