Zij dronk ranja met een rietje
mijn Sophietje
Op een Amsterdams terras
Zij was Hollands als het gras
Als een molen aan een plas.
Ik wist niet wat ik moest zeggen
Uit moest leggen
Iets wat Cupido wel weet
Dat ze mij |: meteen iets deed :|
(Refrein:)
Ik zag meisjes in Parijs en in Turijn
In Helsinki, in Londen en Berlijn
Waar ik op de wijde wereld was, zij mochten er wel zijn
Maar de mooiste van de mooisten is Sophie
In de liefde is ze zeker een genie
Want een meisje als Sophietje is een lentesymfonie.
In haar stem hoor ik een liedje
melodietje
't Is een liedje met een lach
Dat ik hoor |: sinds ik haar zag :|
Instrumental
Refrein
Zij dronk ranja met een rietje
mijn Sophietje
Op een Amsterdams terras
Toen wist ik dat mijn Sophie de liefste was.