Gisteren liep ik langs de oude laan,
en ik dacht: waar zou dat kleine huisje staan,
waar je jong als je toen was, straalde in de avondzon
En ik weet nu dat m'n leven daar begon.
(Refrein:)
Que sera, que sera, que sera?
Wat de toekomst voor ons heeft kan niemand weten
En op zoek naar het geluk
[lopen wij soms veel te snel/*maken wij soms dingen stuk]
Maar dat achterhaalt de toekomst wel.
Later ging je weg daar uit de laan
'k zag je nooit meer in de tuin van 't huisje staan
En telkens ik daar langskwam zag ik jou daar weer voor mij,
toen je lachte door je tranen en me zei:
Refrein
'k Zag je later weer, 't was op een feest
't Was een feest zoals er nooit één was geweest
Want ik vond jou in m'n armen als de ochtendzon verscheen
En je was zo mooi toen die weer verdween.
Refrein*
|: Que sera, que sera, que sera?
Wat de toekomst voor ons heeft kan niemand weten
En op zoek naar het geluk vond ik jouw armen om me heen
'k Hou van jou, 'k wil je als geeneen :|