Jij, je doet me pijn, maar je voelt het niet
Jij, je maakt me klein, maar je merkt het niet
Als we samen zijn voel ik toch verdriet
Jij, je doet me pijn, waarom weet ik niet.
Ja, je doet me pijn, ook als jij me kust
vlijmt iets van venijn door m'n zielerust
Zelfs in 't warm festijn, liefdeslist en lust
doe je mij nog pijn, al is het onbewust.
In jouw brede arm rust ik smal en klein
Ook al is dat warm, toch doe jij me pijn
Diepe doffe pijn, maar jij voelt het niet
Als we samen zijn, maar jij merkt het niet.
Ja, je doet me pijn, want de twijfel knaagt*
of je trouw zult zijn, heb ik me afgevraagd,
zo vaak afgevraagd of je trouw zult zijn
Tot je dat verjaagd doe je mij steeds pijn,
doe je mij steeds pijn... jij doet me pijn!
*Deutsche, die Englisch als Fremdsprache lernen, stoßen sich oft daran, daß dort das "k" vor "n" nicht mehr mitgesprochen wird, z.B. in "knave," "knee" oder "knight". Aber auch das Deutsche hat nicht jedes "k" am Anfang bewahrt - allerdings nervt es die Lernenden nicht damit, es dennoch mitzuschreiben, d.h. "nagen" schreibt sich nicht "knagen", wie im Niederländischen (wo das "k" freilich mitgesprochen wird) Übrigens schreibt es sich bei diesem Wort auch im Englischen nicht mit: to nag ([an den Nerven] knabbern), was man vor allem von Ehefrauen sagt, die ihren Männern durch ständiges Nörgeln auf die Nerven gehen ;-)