Ontroerd keek ik naar jou terwijl je naast me ligt
Ik streel het klamme haar uit jouw gezicht
Er speelt een dromerig glimlachje rond je mond
Ik wou dat ik wist wat je droomt.
De eerste zachte lijntjes geëtst in jouw gelaat
vertellen ons verhaal, dat van tederheid
De minder goede dagen, die we deelden met elkaar
Sindsdien begrijp ik jou met één gebaar.
(Refrein:)
Ik neem je vanavond mee
naar een gezellig donkerbruin café
Laten we dansen tot de zon opgaat
Ik wil dat jij me nooit, nee nooit verlaat
Ik neem je vanavond mee
naar een gezellig donkerbruin café
Ik wil genieten van die mooie vrouw,
waar ik zo waanzinnig veel van hou.
(parlando:)
Soms betrap ik jou terwijl je voor de spiegel zit
Dan lees ik jouw gedachten en de angst voor wat je ziet
Je hand strijkt door je haren, houden stil bij jouw gezicht
En dan opeens, door de juiste inval van het licht.
Dan zie ik plots het meisje waarop ik stapel was,
onhandig en bedeesd, onze eerste kus
De jaren hebben jou veranderd in een mooie vrouw,
waar ik zo waanzinnig veel van hou.
Refrein (bis)