Thémäs Aδamadíδäs

Gia séna (Wídeo)

Mä, mä phadasteís* pos tha chorísoume emeís**
Eímai o älios ki eísai t'ástro täs avgäs
Mia tétoia agápä δen tän ézäse kaneís.

(Géphyra:)
Ó, ti kai na gínei ópou na 'mai ki ópou na 'sai
Ä agápä mas tha meínai mä se noiázei mä phowásai,
na to xéreis pos gia pánda* tha 'mai δípla sou egó.***

(Rephrén:)
Gia séna gia séna ólä tä zoä mou,
to phos mou tän anapnoä mou,
ta mátia mou ta δyo an thes gia séna
Gia séna óti pistévo ki óti écho***
Gia séna óla ta adécho* kai gia sénane tha zo.

Géphyra

Rephrén (bis)


*Nanu - sind "Phantasie" und "phantasieren" nicht griechische Wörter? Beweist das nicht, daß sie ursprünglich mit "nt" gesprochen wurden? Mag sein, aber ich habe extra ein paarmal genau hingehört. Er singt es so und nicht anders, obwohl man auch "phandasteís" sagen könnte (jedenfalls noch zu der Zeit, als ich Neugriechisch gelernt habe), wie er das weiter unten bei "pánda" - das genauso mit "nt" geschrieben wird - ja auch tut (nicht dagegen noch weiter unten bei "adécho")! Aber das Griechische hat halt nicht nur die meisten seiner alten Vokale verloren, sondern auch ein paar Konsonanten, u.a. das "n" vor gewissen anderen Konsonanten. Auch T.A. schreibt sich ja noch mit einem "nt", das sich aber wie "d" ausspricht, während die beiden "Delta" wie stimmhaftes englisches "th" ausgesprochen werden. So gehen Griechenland und das Griechische halt den Bach, pardon den Achéron hinunter...
**Das klingt furchtbar gekünstelt, wie er diese vielen Silben auf eine einzige Zeile quetscht; aber das ist typisch für das heutige Griechisch - ebenso wie das andere Extrem, ganz wenige Silben überlang auf eine Zeile zu ziehen. Das Griechische hat jeglichen natürlichen Rhythmus verloren; deshalb eignet es sich eigentlich garnicht zum Singen europäischer Musik. Vielleicht gibt es auch darum so wenige griechische Coverversionen westlicher Lieder?!
***Über dieses Wort habe ich ja schon öfters geschrieben, aber ich wiederhole mich gerne noch einmal, liebe Landsleute: Es spricht sich nicht "ehgoh" [mit langem, geschlossenem "e" und ebensolchem "o"], sondern "ächo" [mit kurzem, offenem "e" und ebensolchem "o"], d.h. beinahe wie "Echo", unser Fremdwort für Wiederhall (das übrigens auf Neugriechisch "ichó" gesprochen wird), nur daß es nicht auf der 1., sondern auf der 2. Silbe betont wird - sonst könnte man es mit "écho" (s. weiter unten) verwechseln - und daß das "ch" nicht weich, sondern schön hart und kratzig ist!

Hansis Schlagerseiten