Hij zat zo boordevol muziek, hij zong voor groot en klein publiek
Hij maakte blij, melancholiek - de troubadour
Voor ridders in de hoge zaal zong hij in stoere, sterke taal
Een lang en bloederig verhaal - de troubadour.
Maar ook het werkvolk uit de schuur hoorde zijn lied vol avontuur
Hoorde bij 't nacht 'lijk keukenvuur de troubadour, de troubadour
En in de herberg van de stad zong hij een drinklied op het nat
Voor wie nog staan kon en wie zat - de troubadour, de troubadour.
La, la la lai la la...
Hij zong in 't klooster stil zijn lied van een mirakel dat geschiedt
Ook als geen mens het wonder ziet - de troubadour
Van vrouwen in fluweel of grijs zong hij de harten van de wijs
Zijn liefdeslied ging mee op reis - de troubadour.
Hij zong voor boeren op 't land een kerelslied van eigen hand
Hij was van elke rang en stand - de troubadour, de troubadour
Zo zong hij heel zijn leven lang, zijn eigen lied, zijn eigen zang
Toch gaat de dood gewoon zijn gang - de troubadour, de troubadour.
Toen werd het stil, het lied was uit, enkel wat modder tot besluit
Maar wie getroost werd door zijn lied vergeet hem niet
Want hij zat zo boordevol muziek, hij zong voor groot en klein publiek
Hij maakte blij, melancholiek - de troubadour, oho!
La, la la lai la la...