Er is een hele boel veranderd in de kerk
We zijn de laatste tijd veel soepeler geworden
En toch, er zijn nog altijd strenge kloosterorden
Daar is nog tucht, daar heerst de oude geest nog sterk
En er is tucht, al zijn we geen verzuurde bessen
Bij ons in 't nonnenklooster der Karmelietessen.
Wij zijn gericht op meditatie en mystiek,
zoals ik laatst nog zei tegen mijn nichtje Froekje,
die mij zo af en toe verblijdt met een bezoekje
En ze zei: Treft dat even, tante Veronique,
neem maar es gauw een haaltje van dit sigaretje,
want dat is veel mystieker dan een vroom gebedje!
Ik vroeg: Is 't heus? En spoedig nam ik trek na trek
En toen het op was, zei ik: Froek, dit is te gek!
(Refrein:)
Roll another one, just like the other one
you've been hanging on to it, and I sure like it.
Mijn nichtje drukte mij tersluiks bij 't henengaan
een pakje shag en nog iets anders in de handen
Ik nam het aan, en dat was eigenlijk een schande,
want roken was bij ons volstrekt niet toegestaan
Maar ach, ik deed het toch tenslotte Hem ter ere,
om nog godvrezender te kunnen mediteren.
En als ik stiekem wat gerookt had in mijn cel,
dan had ik altijd heel verheven visioenen
Al gaf ik een keer soeur Cecile twee dikke zoenen
want een klein beetje getroebleerd was ik soms wel
Ze kwam des avonds bij me om het uit te spreken
Ik was net bezig om een stickje op te steken.
En ik zei: Zuster, rook eens mee, het baat de ziel!
En na de allerlaatste trek zei soeur Cecile:
Refrein
Ik had al spoedig veel contact met soeur Cecile
We rookten samen heimelijk heel wat sigaretten
Maar het gebeurde op een morgen bij de metten,
dat ons opeens een vreemde lachbui overviel
Het werd steeds erger toen het eenmaal was begonnen,
wat wel wat opzien baarde bij de and're nonnen.
En bij 't verpozen 's middags in de kloosterhof
kwam er benieuwd een groepje zusters aan ons vragen,
wat toch de bron geweest was van ons welbehagen.
Maar wij ontweken hen, en waren kort van stof,
tot wij ons schaamden, want het was wel erg zelfzuchtig
De leer verbreiden leek ons zeker zo godsvruchtig.
Wij kozen Bertha, Antonina en Sophie
En na de eerste stick zeiden ze alle drie:
Refrein
Ik was nu werkelijk een bezeten mystica
Dn ook de anderen waren daagelijks in extase,
gelijk beschreven in de boeken die wij lazen,
van zuster Hadewich en T'rees van Avila
En naar het leek zou dit nog lange tijd zo duren,
want mijn nicht Froekje bleef steeds nieuwe voorraad sturen.
Wat toen geschiedde is heel lelijk en platvloers
Soeur Eulalie, de priorin van onze orde,
die had gemerkt dat wij heel vroom waren geworden,
was niet gesticht over dit feit, maar werd jaloers
Zij liet haar waakzaamheid geen oogwenk meer verslappen
En zie, op zeekere dag wist zij ons te betrappen.
Ach, onze gouden periode leek voorbij!
Maar moeder-overste nam zelf een trek en zei:
Refrein
Everybody sing along this time:
Refrein
Roll another one...