De rook om je hoofd is verdwenen
Je kunt nu gewoon weer zien wie naast je staat
Je kijkt om je heen en het voelt toch wat vreemd
Nu het roken voorgoed overgaat
Je hoort ome Arie al zeggen: als ik niet mag paffen
Neem ik een kroket
Hij wordt sjaggerijnig, de weegschaal op tilt
Arie wordt op den duur moddervet
(Refrein:)
Daar in dat rookvrij café op het pleintje
Daar zijn de mensen niet blij en niet tevree
Ze zitten daar nu met hun wijsvinger tegen de neus
Gebogen over een glasplaatje aan een wit lijntje
Waar is mijn geur, mijn rook, mijn ouderwets café?
Een klant wat gestresst gooit zijn dartpijltjes vrolijk in 't rond
Een beland in een oor
Een ander die springt door een ruit van 't café
Omdat hij steeds met pokeren verloor
De kastelein kijkt wat bedroefd in het rond
Door zijn eens zo gezellig café
Straks wordt ook nog ons kopje koffie verboden
Dan is d'r alleen nog maar thee
Refrein
Niet roken maakt meer nog kapot dan je lief is
Toch slaan we er ons samen doorheen
Want zonder zo'n witblonde stengel in je mondhoek
Voel jij je toch maar heel alleen
Je mist nu nog erger die blauwgrijze wolken
Die stijgen tot aan het plafond
Ik kan me niet houwe, ik steek er een op
De kastelein krijgt toch de bon
Refrein (bis)