De Madam, die mè mij is getrouwd
was van lijf, toendertijd, goe gebouwd
mor daarna vanaf, heur twelfde kinderbed
hee ze nimmer g'ete, mor gefret
(Refrein:)
Hoe da zij, da binne krij', da's veur mij,
schoeffelderij
ik blijf er bij, mij mokte blij, mè nen boterham mè gelei
s'morgensvruug, rond den tiene, sta z'al oep
z'èt nen
bufstek, mè fritte, en mè soep
en 'n uur, nadatem, beweert diên dikke
petie
da ze weral zwart van honger zie
Refrein
op de noen, 'n pan spek, mè e grof brood
om vier uur, e crème-glaceke, mor e groot
en dan s'avonds, èt ze
toespijs, mè tien-twelf pistolees
daarna, is z'on 't zage veur chinees
Refrein
den doktoor, zette-n-heur, op dieet
z'at
'n uur, on e stuk, giênen beet
"'k geef het op," riep zij, "da dieet
helpt giêne chik
want ik zèn naa nog altijd eve dik
Refrein
omda kik, naa giên kindjes, nimiêr wil
pakt m'n chou, al nen tijd, ook de pil
het moet zijn, da zij, die
pillekes gère mag
want zij pakt 'n dozeke op nen dag
Refrein (bis)