Ze was jong en zo mooi als de mooiste orchidee
En aan boord in m'n kooi vaart haar droombeeld met me mee
Want m'n schuit* voer weer uit, en 't afscheid was zwaar
Maar m'n schip brengt me ook weer bij haar.
(Refrein:)
Bloesem van Tahiti, droog je tranen vlug
Eer de rozen zijn verwelkt, ben ik bij je terug
Bloesem van Tahiti, 'k heb aan jou gedacht
Want ik weet dat als ik kom, jij dan op me wacht.
Je was mooi, maar je keek zo bedroefd toen ik moest gaan
Je gezicht scheen zo bleek, in je ogen blonk een traan
En ik hoor nog de woorden, die jij zachtjes zei:
Kom terug naar Tahiti, naar mij!
Refrein
*Im Wörterbuch wird das umständlich als "Frachtkahn" umschrieben; aber ich erinnere mich, daß man in meiner Kindheit in Hamburg noch "Schute" gesagt hat.