En in den tijd da'k vree mè Angelik
dan hadde wij van 't vrije ginne schrik
en 'k weet da'k dikkels in den tijd da'k vree
overure dee ...
An-ge-lik-ske... oooooooooh!
En wier ik meug dan trok ik nor m'n bed
wa d'hemmik daar mè kaske opgefret
Mor dan gebeurde-net terwijl da'k sliep
da'k op me moeder riep
Ik denk nog bij tije, den tijd da'k goeng vrije
en elk ogenblikske mè mijn Angelikske
plezier hèm gemokt
het was 'n robuste, en as ze me kuste
dan lag'k in heur arme
en dacht ik ocharme
straks zennik gekrokt
mor 'k zee nor 'n tadje:
"zeg luistert is schatje
ik gon 'm hier smère, van hiêl die
affaire
krij'k ik zo'ne schrik"
ze verstoeng er giên knijt
van,
na hemmek er spijt van
a'k t'rug kon beginne, mè een te
beminne
was't mè mijn Angelik
An-ge-lik-ske. . oooooooooh
want heel den tijd da'k vree mè Angelik
verveelde kik mij giênen ogenblik
want mè da mokke had ik
nondedjol
goe m'n polle vol
ik weet nog goe a'k vree mè Angelik
wa was me da na toch 'n franke tik
terwijl z'e kuske gaf in mijne
nek
dee ze bellekentrek
ochgot, ochgot, mijn broek die is kapot
me
moeder kan 't ni make want het gare is te rot
da zou ni zijn a'k vree mè Angelik
toen
was die broek nog altijd eve chik
en dan daarbij da gare was begot
nooit of nooit ni rot
onder de piano sto d'n pint
al wie d'r van
drinkt. . stinkt
da was ni waar a'k vree mè Angelik
want
drinke kon ze vele meer a's kik
en da d'et onder heur piano stonk
wettet kleinste joenk
hedde ni gezien vous n'avez pas vu
mijn
klein hondje dans la rue
't is verlore, 't is perdu
mè ze stertje
on z'n ku
Diên hond was weg a'k vree mè Angelik
zij had van beeste veul te grote schrik
surtout van honde zo mor dans la rue
in hun blote ku
on de poort, on de poort van de grote stase
d'r dee d'r ene in z'n broek,
't was klère spikkelase
|: Da mocht ik ni a'k vree mè Angelik
ik zat mè krampe mor 'k gaf giêne kik
a'k da gedarve hot d'r on die poort
had ze mij vermoord :|