Het is nog steeds wat bewolkt als we opstaan en we zien de bergen helaas niet meer helder tegen de lucht. Vannacht was het behoorlijk koud. Na het ontbijt kronkelen we de berg weer af en gaan richting Hama. Daar stoppen we bij een klein moskeetje en dan lopen we via een smal straatje langs een werkplaats voor noria's en het Azem paleisje (nu een museum) naar het centrum waar ��n van de noria's nog draait. Een prachtig gezicht en vooral een mooi geluid; hij kreunt indrukwekkend. Het systeem van noria's en aquaducten is een proeve van vakmanschap en vernuft.

Het stromende water van de rivier doet het rad draaien. Aan het rad bevinden zich bakjes die het water uit de rivier scheppen en eenmaal bovenaan gekomen dit water uitgieten in een aquaduct. Dit aquaduct brengt het water dan enkele kilometers verder ter bevloeiing van het daar liggende land.

We lopen wat door het parkje en dan nog wat winkelstraatjes door en na een sandwich shoarma en een fruitsapje lopen we naar het terrasje bij de noria's waar we ons verzamelen. Om 12 uur vertrekken we dan weer pal zuid, richting Damascus. We rijden mooi langs de bergen langs de grens met Libanon. Zo'n 40 km voor Damascus slaan we af en gaan verder de bergen in naar het christelijke bolwerk Malula, waar de heilige Teda door een tunnel kon ontvluchten aan haar vader. We bezoeken het heilige kerkje (nieuw) en haar crypte, waar in een nis in de rotsen een abrikozenboom groeit. Dan lopen we door een kloof(je) met een klein waterloopje langzaam naar boven. Inmiddels is het gaan regenen. We bekijken nog een kloosterkerkje en dan drinken we een drankje in het Safita hotel, een kolossaal ding bovenop de rots. De chauffeur ontvangt zijn envelop en we gaan de bus weer in voor de laatste kilometers naar Damascus. We gaan nu naar het Venezia hotel, vlak bij het andere waar we eerst logeerden. In de lounge nog een korte briefing voor de komende dagen.