Vierte Ekloge
| Sicelides Musae, paulo
maiora canamus! Non omnis arbusta iuvant humilesque myricae; si canimus
silvas, silvae sint consule dignae. Ultima Cumaei venit iam carminis aetas; 5 magnus ab integro saeclorum nascitur ordo. lam redit et virgo, redeunt Saturnia regna, iam nova progenies caelo demittitur alto. Tu modo nascenti puero, quo ferrea primum desinet ac toto surget gens aurea mundo, 10 casta fave Lucina: tuus iam regnat Apollo. Teque adeo decus hoc aevi, te consule, inibit, Pollio, et incipient magni procedere menses; te duce, si qua manent sceleris vestigia nostri, irrita perpetua solvent formidine terras. 15 Ille deum vitam accipiet divisque videbit perrnixtos heroas et ipse videbitur illis, pacatumque reget patriis virtutibus orbem. At tibi prima, puer, nullo munuscula cultu errantis hederas passim cum baccare Tellus 20 mixtaque ridenti colocasia fundet acantho; ipsa tibi blandos fundet cunabula flores. lpsae lacte domum referent distenta capellae ubera, nec magnos metuent armenta leones; occidet et serpens, et fallax herba veneni 25 occidet; Assyrium vulgo nascetur amomum. At simul heroum laudes et facta parentis iam legere et quae sit poteris cognoscere virtus, molli paulatim flavescet campus arista incultisque rubens pendebit sentibus uva 30 et durae quercus sudabunt roscida mella. Pauca tarnen suberunt priscae vestigia fraudis, quae temptare Thetim ratibus, quae cingere muris oppida, quae iubeant telluri infindere sulcos. Alter erit turn Tiphys et altera, quae vehat, Argo, 35 delectos heroas; erunt etiam altera bella atque iterum ad Troiam magnus mittetur Achilles. Hinc, ubi iam firmata virum te fecerit aetas, cedet et ipse mari vector, nec nautica pinus mutabit merces; omnis feret omnia tellus. 40 Non rastros patietur humus, non vinea falcem; robustus quoque iam tauris iuga solvet arator. Nec varios discet mentiri lana colores, ipse sed in pratis aries iam suave rubenti murice, iam croceo mutabit vellera luto; 45 sponte sua sandyx pascentis vestiet agnos. 'Talia saecla' suis dixerunt 'currite' fusis concordes stabili fatorum numine Parcae. Adgredere, 0, magnos (aderit iam tempus) honores, cara deum suboIes, magnum Iovis incrementum! 50 Aspice convexo nutantem pondere mundum, terrasque tractusque maris caelumque profundum; aspice, venturo laetentur ut omnia saeclo! O mihi turn longaemaneat pars ultima vitae spiritus et, quantum sat erit tua dicere facta! 55 Non me carminibus vincet nec Thracius Orpheus nec Linus, huic mater quamvis atque huic pater adsit, Orphei Calliopea, Lino formosus Apollo. Pan etiam, Arcadia mecum si iudice certet, Pan etiam Arcadia dicat se iudice victum. 60 Incipe, parve puer, risu cognoscere matrem (matri longa decem tulerunt fastidia menses), incipe, parve puer: qui non risere parenti, nec deus hunc mensa, dea nec dignata cubili est. |
kA |