 |
 |
Φαντάσου ένα κενό σύμπαν - τίποτα παρά μόνον άδειος χώρος να εκτείνεται παντού. Και προσποιήσου πως μόνον εσύ είσαι μέσα σ'αυτό. Τοποθέτησε κάτι μέσα σ'αυτό το φανταστικό σου σύμπαν - κάτι απλό όπως μια μεταλλική σφαίρα. Αυτό είναι εύκολο να το φανταστείς, αλλά αν έπρεπε όντως να το φτιάξεις για να το τοποθετήσεις μέσα στο σύμπαν σου, που θα έβρισκες τα υλικά γι'αυτό; Θα μπορούσες έτσι απλά να τα φέρεις σε ύπαρξη; Η δημιουργία Κάτι από το Τίποτα μπορεί εύκολα να συμβεί στο μυαλό κάποιου, αλλά μπορεί να συμβεί στ'αλήθεια; > Γιατί εσύ κι εγώ ζούμε; > Γιατί είμαστε εδώ σ'αυτό το σύμπαν; > Πως ήρθε το σύμπαν στην ύπαρξη; > Τι κάνει το σύμπαν να συμπεριφέρεται έτσι; Για να εξηγήσουμε τη "δημιουργία" θα πρέπει να δεχθούμε τουλάχιστον κάτι ως δεδομένο. Αν ένας θεός ή ένας "παντοπλάστης" έβαλε τα πάντα μέσα στο σύμπαν, τότε δεχόμαστε αυτόν τον θεό ως μια οντότητα ήδη δεδομένη. Αυτό εξακολουθεί να μη δίνει απάντηση στην ερώτηση μας του πως όλα τα άλλα έγιναν. Σίγουρα, αυτός ο θεός δεν θα μπορούσε να αποκτήσει τα υλικά του σύμπαντος από το πουθενά. Η ιδέα μιας "δημιουργού οντότητας" μας αφήνει με περισσότερες ερωτήσεις να απαντήσουμε απ'όσες ξεκινήσαμε. Για παράδειγμα: Από που ήρθε αυτός ο θεός; Από τι είναι αυτός/ή/ό φτιαγμένος; Είχε κάποια αρχή; Γιατί υπάρχει; Αυτές είναι οι ίδιες ερωτήσεις που κάνουμε και για το ίδιο το σύμπαν. Το μόνο που κάναμε είναι να μεταθέσουμε τις ερωτήσεις που αφορούσαν το σύμπαν, στο δημιουργό-θεό. Αφού δεν απαντούμε στις ερωτήσεις που ξεκινήσαμε με τη συμβολή ενός θεού, θα μπορούσαμε κάλλιστα να συμπεριλάβουμε κι αυτόν ανάμεσα σε όλα τα άλλα προς εξήγηση μέσα στο σύμπαν. Όταν χρησιμοποιώ τη λέξη "σύμπαν", εννοώ το απόλυτο σύνολο της ύπαρξης. Αυτό περιλαμβάνει εκτός από το παρατηρήσιμο σύμπαν και οτιδήποτε υπάρχει πέρα από τους περιορισμούς της παρατήρησης. Συμπεριλαμβάνει τις τρεις χωρικές διαστάσεις, τη διάσταση του Χρόνου και οποιαδήποτε άλλη προτεινόμενη διάσταση. Επίσης περιλαμβάνει άλλα "Χρονικά σύμπαντα" και οτιδήποτε μπορεί να υπάρχει στην "άλλη πλευρά" των μελανών οπών. Ακόμη, στα περιλαμβανόμενα συγκαταλέγονται και οι έννοιες ενέργεια, θεοί, πνεύματα, ψυχές, φαντάσματα, κενός χώρος και οτιδήποτε φανταστικό ή πραγματικό. Θα επεκταθώ στο φανταστικό αργότερα, αλλά για τώρα ας συμπεριλάβουμε τα Πάντα. ΠΡΩΤΗ ΕΜΒΑΘΥΝΣΗ: Αν ολόκληρο το σύμπαν ήταν κάποτε τίποτα άλλο παρά μόνον κενός χώρος, τότε ούτε τίποτα άλλο θα μπορούσε να υπάρχει. Ούτε κύματα, ούτε πεδία, ούτε πνεύματα, ούτε οντότητες, ούτε οτιδήποτε! Αυτό πρέπει να είναι αλήθεια. Ο άδειος χώρος αποκλείεται να αλληλεπιδράσει με άδειο χώρο. Δεν υπάρχει τίποτα εκεί για να αλληλεπιδράσει! 'Ενα κύμα, για παράδειγμα, πρέπει να παραχθεί ή να συσχετισθεί με κάτι που υπάρχει, το οποίο να είναι κάτι άλλο από άδειος χώρος. Αυτό το -κάτι άλλο από άδειος χώρος- που εμπλέκεται στη δημιουργία του κύματος πρέπει ή να υπάρχει ή να υπήρξε για να ξεκινήσει τη δημιουργία του κύματος. Αν δεν υπάρχει πλέον (και υπάρχει το κύμα) τότε πάλι, το κύμα θα πρέπει να "ταξιδεύει" σε ένα μέσον διαφορετικό από "άδειος χώρος". Το ίδιο ισχύει και για το φανταστικό. Χωρίς να υπάρχει μια οντότητα να κάνει τη φαντασίωση, το φανταζόμενο δεν μπορεί καν να φανταστεί! Θα ήθελα να ξεκινήσουμε με ένα εντελώς άδειο σύμπαν. Από αυτό το σημείο θα ήθελα να συνθέσω μια λίστα από ιδιότητες ή αρχές (που λογικά αναγκαζόμαστε να συμπεράνουμε, βασιζόμενοι στη δύναμη της σκέψης και της λογικής μας) που συνιστούν μια εξήγηση για το σύνολο της ύπαρξης και τη συμπεριφορά της. Αυτή η λίστα θα είναι οι ελάχιστες ιδιότητες ή αρχές του σύμπαντος που θα πρέπει απλά να δεχθούμε ως δεδομένες. Προφανώς θα πρέπει να δεχθούμε κάτι ως δεδομένο γιατί το σύμπαν δεν είναι -τίποτα άλλο παρά μόνο κενός χώρος-. Ας περιγράψω το σημείο εκκίνησης μας - ένα κενό σύμπαν. Απολύτως τίποτα δεν υπάρχει σ'αυτό, ούτε καν εμείς- αλλά με κάποιο τρόπο παρακολουθούμε. Αυτό το φανταστικό σύμπαν είναι σκοτεινό (εντελώς χωρίς φως), εντελώς χωρίς ενέργεια και δεν περιέχει καθόλου σωματίδια οποιουδήποτε μεγέθους ή φύσης. Είναι ένα κενό με την απόλυτη έννοια της λέξης και χωρίς όρια. Επίσης δεν έχει κανένα συνύπαρκτο σύμπαν που να περιέχει κάτι. Ο προσδιορισμός αυτός της "ανυπαρξίας" είναι στην πραγματικότητα άδειος χώρος που εκτείνεται από οποιοδήποτε σημείο παρατήρησης διαλέξουμε, στο άπειρο που είναι Ευκλείδιες ευθείες γραμμές προς όλες τις κατευθύνσεις. Δίνοντας αυτή την εξήγηση θα ήθελα να μην αφήσω τίποτα υποτιθέμενο χωρίς να το ορίσω. Ένα αξίωμα είναι μια αυταπόδεικτη πρόταση αποδεκτή ως αλήθεια χωρίς απόδειξη. |
| Στην Αρχή, δεν υπήρξε αρχή, γιατί αν δεν υπήρχε τίποτα, Κάτι, δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει. |
| Η Αρχή |
|
 |
 |
 |
 |
 |
|
|
|
|