หลอดรังสีแคโทด

          หลอดรังสีแคโทด  เป็นเครื่องมือที่ใช้ทดลองเกี่ยวกับการนำไฟฟ้า  ประกอบด้วย เครื่องกำเนิดไฟฟ้ากระแสตรง  ศักย์สูง  และหลอดแก้วบรรจุก๊าซซึ่งมีความดันต่ำ  ปลายข้างหนึ่งของหลอดแก้วจะมีขั้วไฟฟ้าแอโนด  อีกปลายหนึ่งจะเป็นขั้วแคโทด  เมื่อต่อไฟฟ้าให้ครบวงจรดังรูป  จะสามารถตรวจสอบการไหลของไฟฟ้า  รวมทั้งสามารถศึกษาการเปลี่ยนแปลงในหลอดรังสีแคโทดได้โดยการใช้ฉากเรืองแสง

       วิลเลียม  ครูกส์ (William  Crookes)  ได้สร้างหลอดรังสีแคโทดขึ้นมาโดยใช้แผ่นโลหะ  2  แผ่น  เป็นขั้วไฟฟ้า  หลังจากต่อขั้วไฟฟ้าทั้งสองเข้ากับเครื่องกำเนิดไฟฟ้า  โดยให้ขั้วไฟฟ้าที่ต่อกับขั้วลบของเครื่องกำเนิดไฟฟ้าเป็นขั้วลบเรียก แคโทด  และขั้วบวกต่อกับขั้วบวกของเครื่องกำเนิดไฟฟ้าเรียกว่า แอโนด จากการทดสอบพบว่า
 

       - เมื่อใช้ความต่างศักย์ระหว่างขั้วไฟฟ้าน้อย ๆ จะพบว่ามีการนำไฟฟ้าน้อยมาก 

      - เมื่อสูบเอาก๊าซในหลอดรังสีออกจนเกือบหมดและใช้ความต่างศักย์ระหว่างขั้วประมาณ  10,000  โวลต์  จะพบว่ามีการนำไฟฟ้าได้ดียิ่งขึ้น 
        และมีแสงสีเขียวพุ่งออกมาจากแคโทด  จึงได้เรียกรังสีแคโทด  รังสีนี้สามารถทำให้  ZnS  เกิดการเรื่องแสงได้

          โดยทั่ว ๆ ไป พบว่ารังสีแคโทดจะเดินทางเป็นเส้นตรงจากขั้วแคโทดไปยังแอโนด  และรังสีนี้สามารถเบี่ยงเบนในสนามแม่เหล็กและสนามไฟฟ้าได้