μετάφραση - α γ γ ε λ ο π ο λ ι ς

Θα σας μιλήσω τώρα για την δύναμη της θεïκής αθωότητας και χαράς και για  το πόσο αδιόρατα ύπουλη είναι η γήινη παράνοια. Αγαπημένοι μου, το μήνυμά μου προς εσάς σήμερα είναι το ίδιο όπως ήταν και δύο χιλιάδες χρόνια πριν. Πάντα θα είναι το ίδιο: ότι εσείς είστε οι προεκτάσεις του ενός Δημιουργού και ότι είστε ολοκληρωμένοι και ιεροί και ότι όλα όσα ζητούνται από εσάς, είναι όσα ζητάτε εσείς από τον εαυτό σας. Όλα όσα χρειάζεται να κάνετε, είναι να ζείτε στην ενθύμιση του ποιοί είστε με απλότητα και χαρά. 

Τώρα, όπως πολύ καλά ξέρετε, ο κόσμος δεν θέλει να δεχτεί κάτι τέτοιο. Ο κόσμος λέει «Ναι, αλλά θα πρέπει να υπάρχουν δοκιμασίες και αγώνες». Πρέπει να υποστείτε συγκεκριμένους όρους και κανονισμούς και διαβαθμίσεις σχετικά με τα πάντα, έτσι ώστε να έχετε αξία.

Έχετε αξία 

Ήδη το έχετε κάνει αυτό απλώς με το να υπάρχετε, απλώς με το να υπάρχετε, απλώς με το να είστε, απλώς με το να είστε ζωντανοί – και είστε όντως ζωντανοί, δεν είστε? Σας αξίζει να ζείτε με χαρά. Το μόνο που χρειάζεται, είναι μια μικρή αλλαγή στην προοπτική σας, κι αυτό είναι επιλογή σας. Είστε ελεύθεροι να κάνετε αυτή την επιλογή. Τι περιμένετε λοιπόν? 

Δεν χρειάζεστε την άδεια κανενός για να κάνετε αυτή την επιλογή, ν’ αλλάξετε την ζωή σας, ν’ αλλάξετε την προοπτική σας, να γνωρίζετε ότι είστε ήδη ολοκληρωμένοι, ότι όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει, το πνεύμα σας είναι ακόμα νέο, ότι το πνεύμα σας προτρέχει, όπως κάνουν τα νιάτα, το πνεύμα είναι έτοιμο ν’ ανοίξει ένα καινούριο κεφάλαιο κάθε μέρα. 

Το πνεύμα είναι αυτό που είστε. Το σώμα είναι το εργαλείο που χρησιμοποιείτε. Και καθώς θα βρεθείτε σε μια κατάσταση χαράς μέσα στο σώμα, τότε επιτρέπετε στο σώμα να κάνει όλα αυτά που είναι φυσικά γι’ αυτό να κάνει∙ να μην το επιβαρύνετε με άγχος, να μην έχετε περιορισμούς σε συγκεκριμένες λειτουργίες και περιοχές του σώματος, έτσι ώστε να δημιουργείτε πόνους, αλλά να ζείτε με την απλότητα της χαράς.  

Τώρα, δύο χιλιάδες χρόνια πριν, παρέδωσα αυτό το μήνυμα και πίστεψαν ότι είμαι και με αποκάλεσαν, χαζό. Η ζωή δεν μπορεί να είναι τόσο εύκολη. Κοίτα, πρέπει να οργώσω το χώμα∙ πρέπει να ζήσω τα παιδιά μου∙ οι Ρωμαίοι έρχονται∙ πρέπει να πληρώσω τους φόρους∙ πού θα βρω τα χρυσά νομίσματα για τους φόρους, κλπ.  

Είστε ασφαλείς 

Θα μπορούσε να είναι μια πολύ μεγάλη λίστα με όλα τα στραβά αυτού του κόσμου - όπως ακριβώς συμβαίνει και σήμερα - και παρόλ’ αυτά, πού σας βρίσκει αυτή η στιγμή? Είστε ακριβώς εδώ. Είστε ντυμένοι, είστε φαγωμένοι, χαιρετηθήκατε με τους φίλους σας, είστε ασφαλείς, είστε μέσα σε εκείνο το προστατευμένο μέρος, όπου ακόμα κι αν η μητέρα γη θα ήθελε να ρίξει μια νεροποντή ακριβώς πάνω σας, εσείς θα παραμένατε στεγνοί, εκτός και αν διαλέγατε να βγείτε έξω και να καθίσετε κάτω από τη βροχή, κάτι το οποίο συστήνω. Έχει πλάκα να το κάνετε, είναι πολύ καθαρτικό, πολύ ανανεωτικό, να βρίσκεστε μέσα στη μητέρα φύση και να γνωρίζετε, ότι εσείς είστε αυτός που δημιουργεί τη βροχή, την αστραπή και τον κεραυνό.  

Εσείς είστε αυτοί που τα δημιουργείτε όλα, έτσι ώστε να μπορείτε να τα απολαμβάνετε. Και παρόλ’ αυτά βλέπω τόσο πολλούς από εσάς να τρέχουν και να κρύβονται όταν έρχονται η βροχή, οι αστραπές και οι κεραυνοί. Ή ακόμα, εάν βγείτε έξω στην βροχή, πρέπει να έχετε προστασία πάνω από το κεφάλι σας. ΓΙΑΤΙ? 

Επιτρέψτε στο τσάκρα της κεφαλής να έχει λίγη από την ενέργεια της μητέρας φύσης, από την ίδια τη φύση. Μπορείτε μετά να έρθετε μέσα και να στεγνώσετε, εάν το επιθυμείτε. Δεν χρειάζετε να κουβαλάτε προστασία πάνω από το κεφάλι σας. Μπορείτε να βγείτε έξω και να είστε σαν το μικρό παιδί, το αθώο, το φυσικό παιδί που είστε στ’ αλήθεια, το οποίο μπορείτε να είστε πραγματικά, εάν υπήρξατε αρκετά τυχεροί σε αυτήν τη ζωή, ώστε να είχατε κάποια χρόνια που να τρέχατε ξυπόλητοι πάνω στο γρασίδι, μέσα στην καταιγίδα, χωρίς οι γονείς να σας πουν «πρόσεχε, έλα μέσα γρήγορα!». 

Το φυσικό παιδί ξέρει, ότι τα πάντα υπάρχουν για τη δική του διασκέδαση. Σας προτείνω λοιπόν, την επόμενη φορά που θα σας δοθεί η ευκαιρία, να κάνετε ένα μπάνιο κάτω από τη βροχή. Εάν θέλετε, πάρτε και το σαπούνι μαζί σας. Διασκεδάστε. Τα πάντα είναι εδώ για τη δική σας διασκέδαση.  

Μέσα από το πέρασμα των αιώνων έχετε υποδηθεί το δράμα, ότι δήθεν υπάρχει μια δύναμη έξω από τον εαυτό σας, η οποία είναι πιο δυνατή από εσάς, από την οποία έπρεπε να προστατεύσετε τα υπάρχοντά σας, ότι έπρεπε να υπερασπιστείτε το σώμα σας, ακόμα και τις πεποιθήσεις σας, τις απόψεις σας για οτιδήποτε.  

Απλώς επιτρέψτε. Τα κλειδιά για να ζήσετε στο βασίλειο, τα κλειδιά για τη συνειδητοποίηση του βασιλείου, είναι πρώτα απ’ όλα η επιθυμία να ζεις με την απλότητα και τη χαρά στο βασίλειο του Πατέρα, αυτό το μέρος της αθώας χαράς - και δεν είναι ένα γεωγραφικό μέρος, αλλά ένας χώρος, μια κατάσταση του νου, μια κατάσταση ύπαρξης.  

Ξεκινάει με μια επιθυμία, με τη θέληση και την απόφαση να είστε σε αυτό το μέρος. Και είναι αρκετό να το επιλέξεις. Τώρα βέβαια, το διαχωριστικό Εγώ έχει εκπαιδευτεί να σας παρουσιάζει την άλλη όψη των πραγμάτων. Και θα’ ρθει τρέχοντας να σας πει «Ναι, αλλά..Έχεις λάβει υπόψη σου τους παράγοντες «χ, ψ και ω ?» Αλλά το διαχωριστικό Εγώ είναι είναι ένας καλός σας φίλος, είναι ένας σύντροφος, ακόμα περισσότερο κι από φίλος, τον οποίο έχετε επινοήσει κατά τη διάρκεια πολλών γενεών να είναι ένας σύντροφος να σας δείχνει την άλλη όψη των πραγμάτων και μετά να αποφασίζετε τι θέλετε να κάνετε. 

Aς επιθυμείτε να ζείτε με απλότητα 

Ας επιθυμείτε να κάνετε την επιλογή να ζείτε απλά, γνωρίζοντας ότι πάντα θα υπάρχει φροντίδα για σας. Μήπως ο Πατέρας δεν φροντίζει κάθε ζωντανό? Μήπως ο Πατέρας δε γνωρίζει πόσες τρίχες έχετε στο κεφάλι σας? Μήπως ο Πατέρας δε γνωρίζει πώς να σας φροντίσει?

 Και με αυτό δεν εννοώ διαχωρισμό, γιατί είστε ο Πατέρας σε εκδήλωση και εσείς ξέρετε πώς να φροντίζετε πάντα τον εαυτό σας · διαφορετικά δε θα διαβάζατε αυτό το κείμενο. Δε θα είχατε άλλη μια εμπειρία ζωής.  

Γνωρίζετε πώς να προμηθεύετε στον εαυτό σας αυτά που του χρειάζονται. Καμιά φορά απολαμβάνετε το δράμα του να σκέφτεστε, ότι ίσως υπάρχει κάτι για το οποίο πρέπει να έχετε το νου σας, το δράμα ότι ίσως «αυτοί» έχουν περισσότερη δύναμη απ’ ό,τι εγώ, ίσως «αυτοί» πρόκειται να κάνουν κάτι που θα είναι βλαβερό. 

Δεν υπάρχει κανένας πέρα από εσάς. Δεν υπάρχουν «αυτοί». «Αυτοί» είναι εσείς. Η ιδέα, η σκέψη, η πεποίθηση, ότι θα μπορούσε να υπάρχει κάτι έξω από εσάς που θα είχε περισσότερη δύναμη, δημιουργήθηκε πάρα πολλούς αιώνες πριν, όταν η πρώτη διαχωριστική σκέψη εμφανίστηκε. Μαζί με την πρώτη σκέψη που έλεγε «Ίσως δεν είμαι στο βασίλειο του Πατέρα πια. Μου φαίνεται, καθώς κοιτάζω γύρω τη ζωή, ότι η ζωή είναι ένας αγώνας. Πρέπει να τρέξω μέσα στη σπηλιά για να είμαι ασφαλής». 

Μιλήσαμε για το πώς, σε περασμένους χρόνους (όταν μαζί με τη δημιουργία φτιάξατε την άγια Μητέρα γη, τα βουνά, τα ποτάμια, τους μεγάλους ωκεανούς, τα δέντρα, τα φυτά, τα λουλούδια), όταν λοιπόν φτιάξατε όλα τα δημιουργήματα και ξεκουραστήκατε και τα ονομάσατε όλα καλά, γνωρίζατε ότι βρισκόσασταν στο ρεύμα της συνείδησης της δημιουργίας.  

Το ζήτημα του χρόνου 

Και καθώς οι αιώνες περνούσαν, όπως βλέπατε τα βουνά να μεγαλώνουν σταδιακά και τη γη να μεταμορφώνεται έτσι όπως την αλλάζατε με την σκέψη σας, φέρατε στο προσκήνιο το ζήτημα του χρόνου. Και καθώς ο καιρός περνούσε, υπήρξε μια ταύτιση με όλα όσα φτιάξατε, με όλα όσα βλέπατε μπροστά σας σαν δημιούργημά σας. Και όταν δημιουργήσατε το σώμα, στην αρχή ήταν φως από μόνο του (γι’ αυτό τώρα έχετε μες στο κεφάλι σας την ιδέα και την εικόνα των αγγέλων) και μετά διαμορφώθηκε σε ένα άμορφο σχήμα.  

Και καθώς περνούσε ο χρόνος, καθώς καταλαβαίνατε τη διαδοχή του χρόνου και το γραμμικό χρόνο, υπήρχε όλο και μεγαλύτερη πυκνότητα, όλο και μεγαλύτερη ταύτιση με την πυκνότητα της μορφής, όλο και μεγαλύτερη πίστη στο διαχωρισμό. Το οποίο σας φέρνει εκεί που είστε τώρα. Κάνετε στροφή εκατονογδόντα μοιρών και στ’ αλήθεια πρόκειται να αναληφθείτε.  

Έχετε καταδυθεί μέσα στην ύλη, μέσα στην ταύτιση με την ύλη. Τώρα αναδύεστε έξω από αυτή την πεποίθηση σε ένα χώρο όπου αρχίζετε να καταλαβαίνετε ότι είστε το πνεύμα, ότι είστε το φως που ενεργοποιεί το σώμα, αν και σύμφωνα με τη θεώρηση που έχετε για το χρόνο, σας πήρε πολύ καιρό για να συμβεί αυτό.  

Έχετε κοιτάξει πάνω από το άρρωστο κορμί και έχετε δει πως είναι άψυχο και δεν υπάρχει ούτε το πνεύμα, ούτε η ενέργεια, για να το ενεργοποιήσει. Έχετε κοιτάξει την μορφή της ζωής, καθώς χορεύει και έχετε δει πόσο ενεργητική είναι αυτή η μορφή της ζωής και πόσο ενεργητικό είναι το πνεύμα.  

Γνωρίζετε τη διαφορά και ξεκινάτε τώρα (στην πραγματικότητα έχετε ξεκινήσει εδώ και πολύ καιρό αυτή τη διαδικασία) να αναδύεστε, ακόμα και στο σημείο όπου θα υπάρξει η φυσική ανάληψη. Έχουμε μιλήσει ξανά γι’ αυτό στο παρελθόν, ότι είχατε τη γνώση της ανάληψης του φυσικού σώματος σε άλλες ζωές, αλλά αυτό δεν είναι στ’ αλήθεια και τίποτα το τρομερό. Με άλλα λόγια, έχετε διδαχθεί, ότι μόνο οι αναληφθέντες διδάσκαλοι, μόνο οι διδάσκαλοι που είναι πραγματικά πεφωτισμένοι μπορούν να αναληφθούν, πράγμα που είναι αληθινό. Γνωρίζουν τον εαυτό τους ως φως και γι’ αυτό μπορούν να αναληφθούν ή έχουν αναληφθεί.  

Η διαδικασία της ανάληψης 

Κι ακόμα και τώρα που μιλάμε, βρίσκεστε στη διαδικασία της ανάληψης, γιατί διαλύετε σιγά σιγά την παλιά πεποίθηση, ότι η ζωή πρέπει να είναι βαριά, ότι η ζωή πρέπει να είναι ένας αγώνας, ότι «αυτοί» έχουν κάποια δύναμη πάνω σας για να σας κάνουν κακό.  

Yπάρχει μια πληθώρα μηνυμάτων που σας είναι διαθέσιμα αυτές τις μέρες -  προφητείες, ανώτερες επικοινωνίες - τα οποία σας σερβίρονται πάνω σε «ασημένιο δίσκο», όπως είναι το πρέπον, έτσι ώστε να μπορέσετε να δείτε σε τί είδους «δράμα» θα εντρυφήσετε. Έχετε την πεποίθηση ότι «αυτοί» τοποθετούν επικίνδυνες ουσίες στο πόσιμο νερό, έτσι ώστε καλύτερα να μην πίνετε αυτό το νερό. Καλύτερα να πίνετε το εμφιαλωμένο, που είναι πολύ ασφαλέστερο.  

Σας ρωτάω λοιπόν, από πού προέρχεται το εμφιαλωμένο νερό? Ακριβώς. Αλλά υπάρχει η πεποίθηση, ότι μέχρι να φτάσει το νερό μέσα από το δημοτικό δίκτυο σε σας, πιθανότατα έχει μολυνθεί κατά κάποιο τρόπο, έτσι ώστε καλύτερα να μην πίνετε το τοπικό νερό που έρχεται μέσα από την πιο θαυματουργή εφεύρεση, που είναι να έχεις τρεχούμενο νερό μέσα στο σπίτι. Στους δικούς μας καιρούς, δύο χιλιάδες χρόνια πριν, έπρεπε πρώτα να πάμε στο πηγάδι και να τραβήξουμε το νερό από την πηγή. Κάποιες φορές έπρεπε να περπατήσουμε χιλιόμετρα για να βρούμε καταρχάς το πηγάδι, μετά να τραβήξουμε το νερό και να το μεταφέρουμε πίσω στο χώρο του καταυλισμού.  

Σήμερα γυρνάτε μια μικρή χειρολαβή, το νερό τρέχει άφθονο και σεις λέτε «Ω! Δεν μπορώ να το πιω αυτό!». Σας ρωτάω λοιπόν, πού είναι η πίστη σας στη δική σας αγιότητα?

Λέτε λοιπόν, «αυτοί» πετάνε πάνω από τα κεφάλια μας και μας ψεκάζουν με χημικά που θα είναι βλαβερά για μας και καθώς περνάει ο καιρός, θα βάζουν όλο και περισσότερα χημικά μέσα στα ίχνη που βλέπουμε κατά μήκος του ουρανού. Αυτοί - και είναι πάντοτε «αυτοί»- πάντοτε θα μας «τη φέρνουν» με τον έναν τρόπο ή τον άλλο. Υπάρχουν πληθώρα μηνυμάτων που σας λένε, «Πρόσεχε μήπως…Έχε το νου σου…Φυλάξου…», σε σημείο ώστε να φοβάστε - και το έχω δει αυτό να συμβαίνει - να φοβάστε ακόμα και να αναπνεύσετε.  

Υπάρχουν κάποια αδέρφια μας, οι οποίοι κυκλοφορούν με μάσκες στο πρόσωπο, γιατί μπορεί να υπάρχει κάτι στον αέρα που να είναι βλαβερό για αυτούς. Δεν υπάρχει τίποτα εκεί έξω που να μην το έχετε δημιουργήσει. Και, εάν το έχετε δημιουργήσει, μπορείτε να το ονομάσετε καλό (ευλογήσετε ευ+λόγος). Δεν πρέπει σώνει και καλά να νιώθετε ότι «αυτοί» έχουν κάποια δύναμη πάνω σας και μπορούν να σας απειλούν σε οτιδήποτε κάνετε. Εάν τώρα θέλετε να εντρυφήσετε στο δράμα…θα συμφωνήσω μαζί σας, το δράμα παίζει κι αυτό έναν σημαντικό ρόλο, γιατί σας κάνει να νιώθετε ζωντανοί. Εάν ζείτε μες στο δράμα, ξέρετε πολύ καλά ότι είστε ζωντανοί και ελπίζετε ότι θα συνεχίσετε έτσι, ειδικά αν το δράμα είναι μες στο πρόσωπό σας.  

Το δράμα έχει τη θέση του  

Το δράμα λοιπόν έχει τη θέση του. Επιτρέπει στην αδρεναλίνη ν’ αρχίσει να τρέχει μέσα στο σώμα σας. Στην πραγματικότητα επιτρέπει στα «πνεύματα να ζωντανέψουν». Επειδή παθιάζεστε με κάτι συγκεκριμένο, κι έτσι λοιπόν το δράμα έχει τη θέση του. Αλλά εάν θέλετε να επιμένετε σ’ αυτήν την πεποίθηση, ότι μπορεί να υπάρχει κάτι που να αποτελεί απειλή για εσάς, τότε σας λέω «βγάλτε το σταυρό σας και ευλογήστε το!» και να ξέρετε, ότι στ’ αλήθεια είστε οι κύριοι των πάντων και τίποτε δεν μπορεί να απειλήσει την κατοικία σας.  

Η κατοικία σας είναι η αγιότητα του πνεύματος, κι αυτή η αγιότητα του πνεύματος θα επεκταθεί, έτσι ώστε να φροντίζει και το σώμα επίσης. Σας έχω ακούσει να σκέφτεστε. Λέτε «Εντάξει, Ιησού, καλό είναι το πνεύμα, αλλά τί να κάνω με το σώμα?». Βάλτε τα πράγματα σε μια τάξη, καταλάβετε ότι στην πραγματικότητα, το πνεύμα, το δικό σας φως, είναι αυτό που δημιουργεί το σώμα και διαμορφώνει όλη την εκδήλωση της εμπειρίας σας.  

Το σώμα ακολουθεί την σκέψη 

Το σώμα πρέπει να κάνει ό,τι του ζητάτε. Η θεραπεία πρέπει να συμβεί, και όπως ξέρετε, έχει ήδη συμβεί γρήγορα. Πρέπει να συμβεί όπως διατάζετε. Μερικές φορές θέλετε να το τραβήξετε για κάποιο διάστημα, για να κάνετε το κέφι σας και δεν υπάρχει τίποτα το στραβό σε αυτό. Είναι μια εμπειρία και μερικές φορές αυτό σας δίνει το κίνητρο για να συναντήσετε κάποιους άλλους ανθρώπους, με τους οποίους δεν θα είχατε έρθει σε επαφή, εάν δεν είχατε δημιουργήσει αυτό το συγκεκριμένο δράμα στη ζωή σας. Έτσι ώστε, να αναγκαστείτε να συναντηθείτε και να αλληλοεπιδράσετε μεταξύ σας σε αυτό που ονομάζετε ιατρικό πεδίο ή θεραπευτικές τέχνες, έναν χώρο ο οποίος σας βοηθά να θυμηθείτε, ότι τα αδέρφια σας σας υπηρετούν μέσα από την ειλικρίνεια της καρδιάς τους (ειλικρινά θέλουν να σας βοηθήσουν), αλλά δεν μπορούν να το κάνουν για εσάς.  

Γι’ αυτόν το λόγο, τόσο πολλοί από εσάς έχετε απευθυνθεί στους θεραπευτές σας και εν συνεχεία απομακρυνθήκατε και σταθήκατε αποκαρδιωμένοι. Και είπατε «Δεν ξέρουν για ποιο πράγμα μιλάνε. Δεν ξέρει τι λέει». Δεν ξέρει τι λέει. Το μόνο που μπορεί να γνωρίζει είναι αυτό που εσείς του/ της παρουσιάζετε. Εσείς είστε αυτός που είναι κύριος του εαυτού σας.  

Οι άλλοι μπορούν να σας διευκολύνουν με το να βλέπουν τον Χριστό μέσα σας και με το να βλέπουν την ολότητά σας κι έτσι να μπορούν να επιστρέπουν σε αυτήν την ενέργεια να είναι προσβάσιμη σε σας, έτσι όπως έκανα και γω με τις θεραπείες που έχουν καταγραφεί στις Γραφές. Αλλά εγώ δεν θεράπευσα κανέναν, έπρεπε αυτοί να δεχτούν τον Χριστό μέσα τους από μόνοι τους. Εγώ είδα την ολότητά τους, εγώ είδα τον Χριστό σε αυτούς, εγώ είδα το πνεύμα να ενεργοποιεί το σώμα τους. Και ήξερα, ότι μέσα σε μια στιγμή θα μπορούσε να υπάρχει η ολότητα του σώματος, ανεξάρτητα από το πόσο φθαρμένο φαινόταν. 

Όμως εκείνοι έπρεπε να είναι πρόθυμοι να κάνουν την αλλαγή. Έπρεπε να είναι έτοιμοι για αυτή την μετάβαση. Και δεν υπάρχει τίποτα κακό μέσα σε αυτό, όταν λέω, ότι έπρεπε να είναι πρόθυμοι ή έτοιμοι. Μερικές φορές η φαινομενική διαταραχή παρατείνεται για λόγους που μόνο η ψυχή γνωρίζει. Έτσι λοιπόν δεν υπάρχει κάτι επιλήψιμο. Δεν επικρίνω κανέναν από όλους αυτούς που έφυγαν μακριά μου μένοντας φαινομενιικά αθεράπευτοι. Και υπήρξαν πολλοί· αυτές οι καταγραφές δεν υπάρχουν, γιατί στις γραφές σας αναζητούνται μόνο οι επιτυχημένες ιστορίες. Όμως υπήρξαν πολλοί που ήρθαν και ήθελαν να πιστέψουν ή απλώς δεν πίστεψαν. Και για λόγους πέρα απ’ ό,τι γνώριζαν συνειδητά και πέρα από αυτά που εγώ γνώριζα συνειδητά, έφυγαν αθεράπευτοι, φαινομενικά, μέχρι κάποια άλλη φορά.  

Εξαίσιος συνχρονισμός

 Δεν απέτυχα και δεν απέτυχαν. Έχουμε ξαναμιλήσει για αυτό κάποιες άλλες φορές, ότι υπάρχει ένας εξαίσιος συνχρονισμός για τα πάντα.Αλλά αυτό που θέλω να τονίσω σήμερα, είναι ότι εσείς είστε εκείνοι που είναι παντοδύναμοι. Εσείς είστε οι πραγματικοί δημιουργοί-σε-προέκταση και δεν υπάρχουν «αυτοί» έξω από εσάς οι οποίοι πρόκειται να σας βλάψουν ή να κάνουν κάτι επιζήμιο σε εσάς, εκτός εάν εσείς θέλετε να πιστεύετε έτσι για κάποιο χρονικό διάστημα, ακόμα κι αν κάτι τέτοιο δεν είναι αληθινό.  

Αλλά μπορείτε να παίξετε με αυτό για ένα διάστημα. Μπορεί να είναι το καινούριο σας παιχνίδι. Παίξτε μαζί του για λίγο και πείτε «Α, μάλιστα, νάτοι πάλι τούτοι πάνω στον ουρανό μου να μου ρίχνουν δεν ξέρω και γω τι. Ίσως θα ήταν καλό να πάρω μαζί μου ομπρέλα αυτή την ηλιόλουστη ημέρα». 

Δεν χρειάζεται να ζείτε προστατευμένοι. Το άγιο Παιδί δεν μπορεί να απειληθεί από οτιδήποτε. Μερικές φορές, και το έχω δει αυτό να συμβαίνει με κάποιους-όχι με εσάς που ακούτε ή διαβάζετε αυτό το κείμενο- υπάρχουν κάποιοι άλλοι, που έχουν περιέλθει σε μια κατάσταση τόσο μεγάλου φόβου για τα πάντα, ώστε να μην τρώνε, να μην πίνουν, να μην αναπνέουν, να μην βγαίνουν έξω από το σπίτι τους, να μην μιλάνε στους άλλους και να μην χρησιμοποιούν καμιά από τις εφευρέσεις που σας κάνουν τη ζωή εύκολη. 

Έχω δει κάποιους να είναι τόσο φοβισμένοι, ώστε να φοβούνται να ζήσουν. Και η ζωή είναι ένα δώρο που έχετε δώσει στους εαυτούς σας πριν ακόμα από την  αρχή του χρόνου. Και η ζωή είναι ένα δώρο που δίνετε στον εαυτό σας σε κάθε ενσάρκωση, είτε πρόκειται για αυτήν την πραγματικότητα, αυτή την μορφή, την ανθρώπινη μορφή όπως σας είναι γνωστή, είτε για άλλες μορφές που υπάρχουν σε άλλες πραγματικότητες.  

Η ζωή είσαι εσύ 

Η ζωή είσαι εσύ και είναι ένα δώρο και ο σκοπός της είναι να χρησιμοποιείται με θεία χαρά. Είστε ελεύθεροι κάθε στιγμή να παίζετε, χωρίς να πρέπει να προφυλάσσεστε από τίποτα. Ο κόσμος γύρω σας σας ζητά να τον βλέπετε με αγιότητα. Σας ζητά να τον βλέπετε καινούριο, με έναν νέο τρόπο και όχι να είστε φοβισμένοι, να μην γίνεστε παρανοϊκοί σχετικά με κάποιες πλευρές του. 

«Υπάρχει λίπασμα πάνω στο γρασίδι, καλύτερα να μην περπατήσω πάνω του. Καλύτερα θα είναι να περπατήσω πάνω του μετά τη βροχή. Ξέρεις, ο αέρας είναι μολυσμένος και με κάνει να φτερνίζομαι. Καλύτερα να μείνω μέσα μέχρι να φύγει η γύρη από τα δέντρα, για τους άλλους είναι καλά, αλλά εγώ εάν βγω έξω, καλύτερα να φορέσω μάσκα. Πρέπει όμως να βγω έξω, γιατί έχω πει σε κάποιον ότι θα τον συναντήσω. Ίσως άμα αναπνέω ρηχά, να γλυτώσω τον μολυσμένο αέρα και να μην φτερνιστώ». 

Κοιτάξτε πώς περιορίζετε όλα αυτά που συνιστούν την ζωή. Αυτά είναι μικρά παραδείγματα, είναι όμως σκέψεις που τρέχουν μέσα στο μυαλό σας. Τα έχω δει να περνούν ως σκέψεις. Τα έχω δει να κολλάνε και να μην μπορούν να φύγουν από το μυαλό σας. Να βαλτώνουν. Και καταβυθίζονται μές στο σώμα. Και μετά αναρωτιέστε, γιατί το σώμα σας μιλάει και σας φωνάζει μερικές φορές: «Άσε τα κύταρά μου ελεύθερα». 

Το σώμα γνωρίζει καλά πώς να σας υπηρετεί, όταν ζείτε με απλότητα και χαρά, όταν δεν ανησυχείτε για το τί θα φάτε (και αυτό είναι ένα καλό θέμα), αλλά δεν πρόκειται καν να ασχοληθώ με αυτό το ζήτημα. Φάτε ό,τι θέλετε να φάτε. Φάτε ό,τι σας κάνει κέφι. Δεν είναι επιλήψιμο ό,τι και να κάνετε.  

Εάν θέλετε να φάτε λιπαρό μοσχαράκι, φάτε το. Ευλογήστε το. Ευχαριστείστε το για τη ζωτική δύναμη που είναι και απολαύστε το. Εάν δεν σας αρέσει αυτό, φάτε τα δημητριακά που επιθυμείτε…Βέβαια, τα δημητριακά δεν διέπονται από την ίδια θνησιμότητα. Όταν συλλέγονται, αυτό δεν σκοτώνει ολόκληρο το φυτό. Μερικοί από σας λέτε «Εάν φάω λαχανικά, σκοτώνω ολόκληρο το φυτό. Εάν ξεθάψω το καρότο, σκοτώνω όλο το φυτό, το θέρισα και το έφαγα, ίσως δεν θα έπρεπε να τρώω ούτε καρότα. Ίσως θα έπρεπε να τρέφομαι μόνο από τον αέρα». Και μετά αρχίζετε ξανά να ανησυχείτε για τον μολυσμένο αέρα. Τα πάντα έχουν τοποθετηθεί μπροστά σας ως δώρα. Εσείς είστε αυτοί που τα φέρνετε στο προσκήνιο ως προεκτάσεις του ενός Δημιουργού. Τα έχετε φέρει στο προσκήνιο και να τα ονομάσετε καλά (ευλογήσετε). «Αυτοί» δεν έχουν καμί δύναμη πάνω σας, γιατί στην πραγματικότητα, «αυτοί» δεν υπάρχουν πουθενά έξω από την συνείδησή σας τη στιγμή που σκέφτεστε, ότι «αυτοί» ίσως υπάρχουν.  

Ζήσε τη ζωή στο έπακρον 

Επιτρέψτε στον εαυτό σας να ζήσει την ζωή στο έπακρον. Επιτρέψτε στον εαυτό σας να αγαπήσει. Επιτρέψτε στον εαυτό σας να γνωρίζει, ότι στ’ αλήθεια είστε το θείο ιερό Παιδί –εκτιμώντας, γλεντώντας, χορεύοντας αυτή τη ζωή. Και εγώ σας εγγυώμαι, ότι η επόμενη ζωή (Και ναι, θα υπάρξει επόμενη ζωή, ίσως όχι σε αυτή την πραγματικότητα, αλλά θα υπάρξει επόμενη ζωή, γιατί εσείς είστε αυτά τα δημιουργικά όντα που προχωράνε μπροστά, μονίμως επεκτείνονται, μονίμως βιώνουν και μονίμως θέλουν να ξέρουν «τι μπορώ να δημιουργήσω?») θα είναι πολύ περισσότερο διευρυμένη, λόγω του ότι έχετε αρχίσει να δέχεστε πόσο θείοι και πόσο άγιοι είστε.  

Γιορτάστε τη ζωή. Ανεξάρτητα με το πού σας βρίσκει η ζωή αυτή τη στιγμή, εσείς γιορτάστε. Κοιτάξτε πίσω σας όλα όσα έχετε βιώσει μέχρι σήμερα. Κοιτάξτε μπροστά και οραματιστείτε όλες τις εμπειρίες που θέλετε να έχετε. Και ονομάστε τα όλα καλά (ευλογήστε τα).  

Και έτσι είναι. 

Jeshua ben Joseph  μέσω της  Judith Coates