Plattdeutsch - Plattdüütsch,

dat is un blifft mien Mudderspraak

Wat nich all beleven kanns

So bi Negen rum harrn wi us all dropen, wulln eben nah Kanada hen, nah Nanimo, to’n Sängerfest. De meisten Lüd de dar mit föhrden, de kenn’n sick, vun Klub her. Dat weer mehr soo’n grooten Utflug. De ganze Vordreegung schull soon poar Daag duur’n,-- jo denn man to-- wi harr’n jo genog Tiet, laht man komen wat dar will. Twee Stun’n mossen wi noch föhrn, mossen över de Grenze un denn nah’n Anleger vun Twawassen, in Kanada. De langen Schlangen vun Autos un Lastwoagen de gungen dar all mit rup, up de groote Fähr.

Dar seten wi nu, achtern up de Fähr, de Wind weer noch verflixet kolt, ober wenn een ut’n Wind rutkeem, denn weer de Sunn moi warm. De Middagstied weer all vorbi, aver een Tass Koffee dat weer dat, wo us de Mütz no stund. Hans keem just to rechten Tiet dar um de Ecke seiln, sien Hoar stund reinweg liekut nah vorn, de Wind schoff em man so nah us to, he harr noch garnicht recht Foot faat, at de, de dar seten, uk all up em insnacken deen, dat „wi willt Koffee hebben, Hans hol mal eben welken", Hans seggt garnix, he dreit sick um, woller rin in Wind un is weg. Nah soon lüttje Tied, kummt he woller un hett een ganz Tablett full mit Koffee un Mölk, Zucker, Löppel, un Servietten. Wat een Kerl, nich maal een Kellner harr dat beter maaken kunnt. -„Langt man to, is jo nich at bi arme Lüd," - seggt Hans. All freuden sick, wat weer dat doch for een moi’t Leben. Darnah keem de Frog denn jo up, welk een denn de Schötteln waschen schull.-- „Jo, dat laht Hans man doon, he hett dat hier all vull kleit, nu laht em dat uk woller up de Reeg bringen." Hans weer jo een grooten, staatschen Kerl, he harr dat Tablett all inne Hand, gung rum un sammelde all de Becker woller in un wat dar anners noch all bi över bleven weer. He wull dat eben gau in’n Aschemmer smieten. Aver jüst at he um de Eck keem, luurden dar all de Windbuben up em, un eh Hans sick verseeg, harrn se em dat Tablett affleckt un all’ns över dat ganze Schipp seilt. Hans kunn dar garnich gau genog nah griepen, dat gung all so flink. At de een Serviett sik denn uk noch bi een annern Foahrgast um eere Fööt sick fast suugen de, do kreeg he uk noch vun eer een Schaffuter. Dat he doch beter uppasen schull, of he noch nix vun Umwelt Verschmutzung hört harr un all soon Tüg. He harr over nich dat Hart by us mit into stimmen in us schodenfrohet Gelächter över sien Mallöör. Jo, he wuss woll dat de, de denn Schoden hett sik um’n Spoß nich kummern bruukt. Dat is jo nu mal so, anner Lüd geiht dat uk so.

Wat weern wi döstig at wi in us Hotel ankemen, eers een Glass Beer denn de Kuffer utpacken un denn man glieks in’n Pool rin. Och, dar inn’e Sunn to legen, soon beten Klönen un Fuhlentzen dat weer wat vor us, wi harrn ‘d ober uk verdeent, wi harrn jo all ne wiete Reis achter us.

De grooten Sheiks, dar in Afrika, de maakt dat uk so, un wenn de dat könt, denn könt wi dat all lang. Mit Wiendruben un Bonanen, Appelsinen un Beeren, een beten Käs, Kekse, un een Stück Koken dar to fung dat an. Denn harr uk noch een vun us Geburtsdaag, un de Buddel Wien leet uk nich all to lang up sik töven. Wat wullt noch mehr, um in Schwung to komen.

Denn tokomen Daag schipperden wi nah soon lüttje Insel, soon Provintial Park röber, um dar spazeern to gahn. Een lüttjen Raddamper bröcht us dar hen un do meende de een vun us uk furns dat de Kaptein maal bolt dat Öl wesseln moss, anners sit he inne Schiet un wi könt to kieken. Is doch goot wenn man all de Fachlüd glieks mit bringen deiht, näch.?

Up de Insel wiesde een Plokat dar up to, dat hier uk Panters to Huus sünd un wi dar vor uppassen schulln, up den Footpadd seen wi uk de Affdrucke vun Waschbären, Rehe un uk -jo uk- de vun de Panters, over sehn hebbt wi kiene. At wi unner de grooten lieken Bööm de weern so liek at een Schippsmast, over veel, veel grööter, langs gungen un us wat vertellden, wi snakden över dit un dat, bit us nah een poar Stunden de Tung all meis to’n Hals rut hung. De Fööt de kelln us uk wiel ne Blose sik dar ansett harr un denn seggt de lüttje Verköperin in denn Bratwuststand dat wi eers wat to Eten bestell’n mossen un denn kun’n wi uk een Buddel Beer kriegen, so ne Targeree harrn wi us Daag noch nich belevt. At wi dar int Grass seten un up denn Raddamper tövten, keken wi to at de Kinner speelen deen, un wi freuden us dat disse Art Sorgen nu vor anner Lüd sund. Up de holten Bank, dar up denn Raddamper sleep mien Fro furrns in, nich maal de twee lüttjen Schieters, so bi veer or fief Joahr olt, de dar vor us up de Bank rumrutschen deen, störden eer. Se harrn eere Gesichter anmalt kregen un Papphöt up, at Andenken vun de Insel. De een, he keek mi so vun de Siet an, vertruck sien Näs, toch een scheeve Snut, keek mi noch maal woller an, mit siene lüttjen brunen Oogen un seggt to mi , -„ Du- Du hest een Bu-man in diene Näs"-.

De Pool, wat ne moie Erfindung, nah soon langen Spazeergang , dat weer de richtige Placken vor us all , hier kunnen wi us utruhen un us up denn grooten Abend vorbereiten.

Dat Singen un Danzen denn Abend weer jo de Hauptpunkt vun de ganze Reis, de Musik un all de Singers tohoop dat weer een Belevniss. Dat dar nich genog Stöhl weern biet Danzen nahher, dat maak’te gornix, de Musik de speelde so goot dat wi garnich to’n sitten kemen.

At de Musik denn Jägermarch speelen de un ik de groote Blonde Fro tofoten kreeg, dar wuss ik warum all de annern Kerls uk mit er danzen wulln.Wat kunn de Deern doch fein dancen.

Denn tokomen Morgen, dar mossen welke eers mal nah’n Bäcker henn un seen wat dar to köpen geev, annere de mossen eers een Spaziergang maaken, un noch annere de bleven eenfach in Bett un wullen sick utschloopen. De Anlogen mit all de moin Bloomen, de schööne Woterkant mit all de lüttjen Ladens, un all de Vogels de sik gornix ut all denn Spectokel maaken deen un sik eer Futter int Watt söken deen, dat weer wat vor us. Dar kunnen wi us goot de Tiet mit verdrieven, hier eben rinkieken un dar mal tokieken, disse Condos begood achten un dar mal stahn blieven, jo, dat weer wat vor us. In Fischeree hoven, wo all de Boote legen, dar kunn een over de rechten Kanadiers hörn, at se sik wat vertelln deen, un jeden een Satz, denn glieken Utklang harr, mit-AYE --.

Trüch nah: Miene to Huus Siet - Homepage

E - mail: