Plattdeutsch - Plattdüütsch,

dat is un blifft mien Mudderspraak

So 'ne fixe Deern

At wi over to Middaag an Disch to sitten gungen, just so at ümmer, weer de junge Deern uk inne Kök. Se harr ne Schört um un lachte över’t ganze Gesicht. At se bie’t Brotsnien weer "Hi Hi Hi". Eer een sik verseeg, stund all’ns praat up’n Disch. "Hier sitt ik," seggt se, "anners könn’t Ji jo sülvens wat to Eten kriegen." "Hi Hi Hi -Hi Hi Hi" un denn wurd se us vorstellt, dat weer "Lotte" un se schull er Plichtjahr maken hier up de Buerree.

Jo, denn man to, Mahltiet!

Bit Een Uhr weer Middaagspause, de Lüüd wullen nich maal ne lüttje Mus hören de övern Böhn lopen de. All lang nix vun us Kinner. Rum lopen un Döörn dicht hauen dat geev’t nich, nix wat Spektokel maaken de.

Wi weern over so neeschieerig, wo disse Deern herkem, warum se hier weer up’n Hoff, un wo lang se blieben wull. Wo se slapen de, of se uk Sunndaags dor weer usw. Se rappelde dat al daal, up jede Froog harr se ne Antwort. De Kök weer in null Komma nix up rühmt, un se seet all mit us an’n Disch, vertellde us all’ns wat wi weten wull’n. Slag Een kem de quarkige Buur inne Kök un de Froogeree weer vorbi. Over wi wussen een ganzen Deel mehr, de nee'e Deern de weer up Draht, at dat utseeg. Dat weer een dor kun's woll Peer mit klaun, so een de kun’n wi bruken. All glieks denn Namiddaag stellde sik rut, dat wi up’n rechten Padd weern. Just at wi in’ne Klüterkamer an't Radflicken weern, kem se dor up to un wies’de us, wo sowat maakt wurd. Dat duurde uk nich all tolang un wi weern woller up de Straat. Na soon Stund or so, kemen wi mit Rad um’t Huus umto suusen. Se, Lotte dat is, se weer dor bi de Siedeldöör, weer dorbi denn Footpadd mit’n Riesbessen aff to fegen. Dor moss se hölsch anne Siet springen, anners harrn wi se umfahrt," "Hi Hi Hi, ji verdammten Jungs, Hi Hi Hi,"--- dat maakte Spaaß. De kunn’n we targen, umdreihn. Just at wi reepen "Vorsicht" un dormit reeken deen, dat se woller anne Siet sprung. Dor kreegen wi uk all een mit’n Riesbessen över’n Dassel un leegen lang inne Brennetteln. Se wull sik half doot lachen, "Hi Hi Hi, -Hi Hi Hi." Mit Bottermölk hett se us denn eers maal woller affwuschen. Denn de Brennetteln, de kelden ganz goot. Aver dor na weer dat woller beter.

Avends bien Avendbroot eten, weer dat nu eere Saak dat Swartbroot to snieden. Se seeg to, dat wi denn Knuust kreegen. Se sneed em maal so dick at de annern Sneden. Up soone Art wurrn wi bold goode Frünnen. Se hulp us, wo se man kunn, wo ümmer sik de Gelegenheit geev, wi hefft se uk nie woller targt.

At dat maal so heet weer in Sommer, mien Fründ Harm un ik wi weern dorbi usen Deel to don, wi weern an’t angeln in Sielgroven. De anner’n Lüüd weern an’t Heu’n. So kort vor Middaag, kem Lotte mit’n Rad dör’t Feld, se harr an jede Siet eene groote Mölkkann. Eene mit Suppen un een mit wat koolt to drinken. Achtern up’n Gepäckträger harr se de Botterbroode. Se weer rein ut’n Aam, at se sik daal settde un sik verpusten dee. Se weer ganz Rot anloopen vun de Hitt. Nehm over glieks eer Daschendook un maakte dat natt in Grooben. Dor kem an jeden Eck een Knutten rin un denn settde se sik dat up’n Kopp. Dat "Hi Hi Hi " kem dor all furns achteran, se wuss sik to hölpen. Nadem se sik dorum kummert harr, dat wi Jungs uk use Potschoon Middag kreegen harrn, steckte se eere korten Beenen in Groven. Harr uk all furns eene vun de Dotterbloomen twüschen eere Töhn. "Hi Hi Hi, dor is uk een Geschenk vor di, Hi Hi Hi" un geev de Bloom an den Buurn, de he sik an Strohhoot bund. All de Lüüd leegen unnern Heuwagen un sleepen, dor hett Lotte us eers maal wies't, wie een Aale fangen deit. Se meende noch dat se us woll een Smutaal maaken kunn, wenn wi een kreegen. So, nu gung dat Angeln eers richtig los. Se moss nu woller na Huus un seen dat se Vesper to hoop kreeg. To glieken Tiet weer de Aadebar up denn Naver sien Wisch an't jogen. He maakte sik nich veel ut all de Hanteeree. He sockte sik de Müs un Poggen de dor rum lepen. Bi Klock veer kem us Lotte woller anjuckeln, full man so vun’t Rad, se harr jo woll een Hittslag kreegen. Do mossen de anner’n Lüüd se eers maal unnern Wagen leggen in Schatten, dat se woller to sik kem. Mit Water ut’n Groven hefft se se denn woller affkölt. Na soon Tiet, kem se woller to sik. Keek verdutzt um sik to, just at dat anfung mit Donnerslag un Blitzen. Dat Unwerr weer noch up de annere Siet vun Fluss. So lang at Floot weer kem dat Unwerr jo nich röver, over se wuss jo nich of dat Floot weer or Ebb. Do suus’de se los, up denn eenen Heuhupen to, wo een vun de Lüüd een vun de Pitschforken rinsteckt harr. Se reet de Fork dor rut un schellde de Lüüd ut, dat se doch nich so lichtsinnig ween schulln, dor kunn de Blitz woll in slaan. Dor wussen wi dat se woller dor weer. Dat duurde uk nich lang un eer "Hi Hi Hi" weer all woller to hörn. Lotte wuss vun all’ns Bescheed. Een kunn glieks marken dat se up eene Buerree up wussen weer. Se weer jo nich grad een vun de Staatschen Deerns, wiel se bold so breed, at se groot weer. Over se harr Humor, dat Hart up’n rechten Placken, so dat eere Figur gornich up fallen de. Jeden een wull mit eer tosommen wen. Allens wat se anfoten de, dat flutschde man so dör eere Fingers. Se weer gau wat to maken, egol wat dat uk weer. Vor eer weer dat all wieter nix at Speelkraam.

Wenn se up eeren Dreebeen unner de Köh seet un an mölken weer, denn weer de ganze Kohstall an lachen. Wiel se so full mit Faxen weer, se kunn eeren Sabbel eenfach nich holen. "Hi Hi Hi - Hi Hi Hi. Nu gung er dat woll nich gau noog, dat eene maal, at se us dat Kartüffelnscheeln bibrocht harr. Do meende se, se wuss Raat. At se de Pellkartüffeln up’n Disch sett'de un de quarkige Buur seeg, dat he to’n eersten maal sien eegen Kartüffeln pellen moss. He wull just wat seggen at sien Fro em dor twüschen kem. Lotte’s "Hi Hi Hi" brocht denn ganzen Disch toon lachen. Dat Lachen duurde over nich all to lang ditmaal. Up een maal harr se de Braatpan mit de Speegeleier un Speck umstott’t. Dor leegen de Speegeleier in’t Fuer un de ganze Kökenherd weer in Flammen. Dat Für harr de Buur furns woller ut, over de Rook weer nich ut to hol’n. Lotte weer ganz verdroten, fung uk noch an to blarrn. Dat harr nich wesen schullt. Do hefft Harm un ik se eers maal soon beten tröst, so goot at wi dat kunnen. Dat "Hi Hi Hi" leet uk nich all to lang up sik töben. Nich lang dor up un se harr de Kök woller püükfein. Bold weer eer Jahr up, se moss woller na Huus. Wi hebbt noch lang vun er snackt. Harm un ik hefft se woll an meisten vermisst. Se weer jo use eerste, rechte Leev.

Trüch nah: Miene to Huus Siet - Homepage