Just at ik dorbi weer dat lest beten Unkrut ut to trecken, keem miene Fro um de Eck. Ik kunn all furns an eer Smustergrinn telln, dat se wat Besunners up't Füür harr.

"Weest du wat?" seggt se, "ik luster just in Radio un de vertelln sik dor wat vun 'ne Tuur na Alaska. Dat hört sik goot an, harrs nich Lust, dor maal hen to föhrn?" Jo, dat harr ik woll un Tiet harrn wi uk.

Wat wullt noch mehr, een paar maal anpingeln un all'ns weer up de Reeg. Wi föhrt an End vun de Saison, in September Mond na Alaska.

Vun Seattle ut schull't mit een lüttjen Fleger

na Vancouver BC. Kanada, un vun dor wieter na Whitehorse YT. In Kanada gahn.

Bolt weer't sowiet, de Tiet gung gau un in twee un'n half Stunnen weer de Fleegeree all vorbi, wi weern dor. Whitehorse, ne lüttje Stadt vun 23ooo Inwohner weer umgeben vun Wilderness, so wiet at man kieken kunns, un vun boven in de Luft weer dat tämlich wiet, wat wi dor to seen kreegen. De Stadt sülvens weer een Proviantlager, vor all de Busch Lüüd de wieter weg leeven deen. Lüüd de man af un to maal int Dörp gaht um in to köpen un sik uk nich schaneert wenn se maal een beten to deep in Buddel kiekt. Een besünnern Indruck maakt eene Piesel up us, at wi een Spazeergang maakten. De rugen Stimmen kunnen wi all vun wiet weg hörn, wiel de Dör wiet open stund. At use Neeschier us nich in Ruh leet un wi us de Kunnen een beten beter ankieken deen. Us bleef bold de Aam weg at wi rutfunnen, dat disse rugen Fro'n un Männer de fründlichsten Lüüd weern de een begegen kann. Se kunnen woll glieks sehn dat wi nix anners at Tuuristen weern. Over se freiden sik gewaltig, sik mit us to unnerholn.

Wi wurrn denn uk glieks up denn olen sehenswerten Bahnhoff un denn utdeehnten Raddamper de "S.S. Klondike" de dr dröög an Land seet, to stüürt um de to besichtigen, so lang wi all hier weern. De Raddamper "S.S. Klondike" weer noch een oolt Museumstück, wat vun de Goldgrävertieten um 1900 överbleven weer.

Mit 'n Bus gung dat an nächsten Daag na Skagway, Alaska. Vun Skagway ut schull'n wi mit de "m.s. Nieuw Amsterdam" vun de Holland America Line, de Küst runner schippern, bit wi woller in Vancouver BC. weern.

Use Busfahrer weer nu een vun de spaßigsten Lüüd de di övern Weg lopen könnt. He wiesde us all de Hüser in Whitehorse de een Alaskamotive an pinselt harrn. Dor weern de Goldgräber, de Indianer un Suldaten, de olen Iesenbohnen, Radampers, un de holten Footpadd, dat fehlde an nix. He stund mit sien Bus midden inne Straat un verklorde us dat, kümmerde sik överhaupt nich um denn Verkehr achter sik.

Denn gung dat vor ne korte Tiet över den Alaska Hiway un dor na, dör unendlich wunnerschöne un farbenfrohe Wilderniss. Wi föhrden an Silber- un Kopperminen vorbi un holden in een Dorp dat heede Carcross an. Hier geev dat noch een paar ole Blockhütten ut de Goldgräver tieten. Use Busfahrer wiesde us noch denn Kitchen un de Freudenhüser ut vergonnen Tieten. Uk anners holde he all Näselang an, um us Gelegenheit to geven um Biller to maaken. Use Busfahrer harr disse dröge Utdrucksart wo he sik gau mit beleevt maaken de, he wuss vun all'ns wat to vertelln.

At wi tolest boven up'n Pass ankemen, weer dor nix at ne witte Wand vun Nevel to seh, dor vun uk woll de Nam "Whitepass." Dat änner sik nich, bit wi unnen biet Water in Skagway weern. Vun de Barge geev dat vundaagen nich veel to sehn.

Us Schipp de "m.s. Nieuw Amsterdam" schull hier morgen fröh um Negen Uhr anlegen. Wi harrn vundaagen noch noog Tiet us umtokieken, Biller maaken un kunnen utgahn to Eten.

Annern morgen glieks na Fröhstück, at ik um de Eck plierde, leeg dat groote staatsche Schipp all dor, harrn woll just anleggt. At ik denn dor up to stüürde um dat all soon beten beter up't Visier to nehmen, kemen de eersten Gäste all vun Bord.

Een vun de eersten weer uk mien Fründ un Oldgesell mit sien Fro, vun Plattdüütschen Vereen vun Seattle. Se harrn Verwandte mit sik ut Düütschland. Se harrn dor over nich mit reekent dat se hier glieks mit "Moin, Moin" begrööt wurn, at ik up se to stüürde.

De hunnert Jahr ole Sneeploog-Locomotive de dor noch jedet Jahr bruukt ward, weer een gooten Placken för dat Erinnerungsfoto.

Wi leten us all dat Avendeten smecken at dat groote Schipp affleggen de. Kort dor up weer man blots noch de Fjord to seen, mit Barge un Bööm an beide Sieten. Wi weern up 'n Weg na "Glacier Bay."

Tokamen morgen seegen wi de Wale, Seelöwen, Adler un Waterköter an eene Siet or de anner vun't Schipp. Miene Fro un ik harrn us dat mit ne Tass Koffee un usen Fernkieker boven up't Schipp, in't Kreyennest gemütlich maakt. Vun hier ut kunnen wi den ganzen Fjord överkieken.

Lang duurde dat nich un twee junge Deerns kemen an Bord. Se weern de Rangers ut disse Gegend, de us nu all'ns vertelln deen över dat Leven hier boven in Alaska. Se wussen vun all de Deerten, Fische un Barge, Gletscher un Indianer, Eskimos un Goldgräver to vertelln. Dor kunns rein weg dat Fröhstücketen bi vergeten, ut Angst dat wat verpassen deehst.

At dat Schipp so kort vor middagg vor de grooten Gletcher anholn de, kunnen wi dat kalven vun de Gletcher mit eegen Oogen beobachten. Trozdem dat wi warm antrucken weern un uk noch ne Wulldeeck över us hangt harrn, weer dat doch Ieskolt dor buten an de Reling. At upmaal een vun de Besatzung us dor buten heede Arfkensoppen anbeden de, dor wussen wi dat de Bedehnung up't Beste weer.

Noch manch een Wal wurd up't Visier nahmen, denn dit weer de Humpbacks un Orcas eer Revier.

Dat duurde nu bit denn tokamen Morgen bit wi na Ketchikan kemen. Harrn all fröh morgens anleggt un nu harrn wi noog Tiet us de Stadt antokieken. Vun't Schipp ut seeg dat ut, at wen de halve Stadt up Pöl boot weer un glieks dor achter gung de Barg piel na boven.

Vun Anleger ut kunnen wi de Lachse sehn de all in den Fluß rinwullen to'n leichen. Dat krimmel un wimmel vun Lachse. Later at wi in den Fluß rinkeken seegen wi at se Siet bi Siet dor leegen achter groote Steenen um sik to versnuven.

Bi Middaag rum schull ik woller on Bord wesen, wiel kort dor na de Bus us na een lüttjen Boot haven henföhren schull, so dat wi Lachse angeln kunnen. Söbentein Lüüd harrn sik anmeld vor disse Tuur un de wurrn den över fief Boote verdeelt. Dat duurde kiene fief Minuten, wi harrn noch gornich all de Angeln in't Water, at ik all den eersten Lachs an'ne Line harr. De Fischadler seeten boven över use Köpp inne Bööm un keken us to at wi een na'n anner de Lachse rinholen den. De veer Stunnen de wi harrn to angeln, weern just recht. Miene Oogen funkelten at de utschlachten Lachse mit achtuntwintig Pund up de Waag legen.

Se wuurn an Bord glieks infroren vor us, so dat wi se an denn tokamen Daag, goot mit na Huus henkreegen. Disse Tuur alleen weer de ganze Fahrt weert wesen.

Miene Fro harr sik vör ne Bären Besichtigung an schrieven laaten.

Dat gung mit een Waterfleeger vör eene Stunn in't Binnenland an eenen lüttjen See. Se harrn den Fleeger noch nich mal anbunnen at de eerste Bär all upduken de. Se wuurn den vun een Ranger begrööt un an eeren Leevlingsplacken führt, wo se denn uk noch seven annere Bären to seen kreegen de sik dor de Tiet verdreven.

Uk disse Tuur weer hölsch intressant, wiel de Ranger noch veel vun Wulfe to vertell wuss.

Kort nadem wi all woller an Bord weern, gung't uk all woller mit Fulldamp vörut. Dit weer us tweetleste Avendeten an Bord un weer at een Galaavend anseggt wuurn. Mit ne besünnere Inlage vun de Besatzung, goode Vordräge un spaßige Bühnenspeele gung uk disse Avend veel to gau vorbi. An use lesten Daag an Bord weer't noch moi warm wurn un wi kunnen noch goot vun dat Swimmbecken Gebruuk maaken. Veele Wale weern hier in de Inland Passage to seen. Indianerdörper leegen up de een Siet or de anner un uk lüttje Fischkutters weern hier fakener to seen. Dat duurde over noch bit na'n annern Morgen bit dat de Stadt Vancouver upwaaken de.

De Daage an Bord weern gau hen gahn, over een wunnerbored Beleevniss weert doch. Wi freit us all up't nächste Maal, denn na Alaska, dor föhrt wi noch maal woller hen.

Trüch nah: Mien to Huus Siet - Homepage