POST - MILLENNIUM MAGGOt
perkthyer nga Zana Banci

 

Lodhur

Njoh, harrojë, këndoj
këndoj, njoh, harrojë
harrojë, kendoj dhe njoh
perandorin e kotësisë
por konsum: ERREZTAZUNAK

Më shumë se njëqind vjet të shkuara
kryqëzata e parë e vrasësve me gjak të ftohtë
me kryqet mbi gjokset e tyre
kaluan nga kështjella e argjendë e mbretërisë së Shqipes

Më shumë se një mijë milje
larg Palestinës
"është kjo toka e shenjtë?"
"ku është varri i shenjtë?"
"na sill lajme të reja!
sa larg?"
pyetën luftëtarët e shenjtë
mbasi ata përdhunuan gratë
kënduan psalmin e tyre
dhe masakruan të gjithë çifutët
në ekstazat e tërbuara të seksit dhe të luftës
kërkonim midis te gjallëve
për një kore buke të shenjtë
unë gjej vetëm
shpjegimin e likerit të vdekur
ujërat e mledhura
të akujve të zezë të hipokrizisë.
dhe mbi bregdet
unë dhe qeni lutemi në qetësi
për lajkatarin e grimcave të rërës
për njeriun e pandreqshëm.

 

 

 

Pezull

Dhe tani në Palestinë
ushtarët Izraelite masturbohen
në sytë e vajzava islamike….
e vërteta në skaje të plagës
"shenjtëria e seksit"
plagët vështrojnë me gojë hapur
dhe shkëlqejnë mbi rrethin e vërtetësisë

Gurgullim, turbullim

I vdekuri beson se një poet
nuk mund të jetë një poet
deri sa ai është i mpirë nga botimi
fjala Trim
ka humbur, ka ngrirë në zemër
poemat e dëborës së shkrirë
e panevojshme gjuhë që nderthurr trurin.
Shih! një guerile dështimesh fatkeqe
në perandorinë e lakmisë,
rrjedhur përmes fytyrës se tij të dërrmuar:
asnjë profet i aftë ose filozof mospërfillës
frikësohen nga urina
dhe nga rreziku i komunikimit
mbi ishujt e inatosur.
por gjithmonë,
vetëm pafundësia e thellësisë
së vdekjes nuk ndërpritet
ne jemi pezull në mungesë,
pellgu i dhembjes
që ne e quajmë "kohë",
zemrat tona shkundin fundërrinat,
sytë tanë te mjergulluara nga bota,
trutë tanë te konfiskuara nga zakonet.
i tërë bari është bar-varri.
yjet shuhen si mizat, si uria.
vdekja nuk është varri.
vdekja është varrosje.

 

Mizëri

Lidhjet gjithmonë po dështojnë
nën rrënjët e fjalëve dhe luleve dhe burgjeve:
tharjet e nostalgjisë
kurr zemra rreh për herë të parë
kurr ne shtyhemi në kengë-vajtim
dhe kthejmë tjegullën-në ëndërra të bardha.
mbas vjeshtës së vete-tretur
unazat e martesës janë pshurur në dëborë.
Për asnjë individ-njerëzor ose krimb
jeta është nje dhuratë
por një shpagim misterioz.
Ne jemi gjithmonë
në buzë të dështimit.
të gjitha te ardhshmet e mundura
jane Ferr:
vetëm ato të pamundurat
përfshijnë hijëshi.
ndjenja blu
ngjyra e zhubrës së ndërgjegjes.

  

Fytazi

Ishte parashikuar ne shekullin e njëmbedhjetë
kurr leku ishte një komoditet i rrallë
që leku do të jetë Perandor
dhe leku veshja e tij e re:
një dordolecë por ….
që na bën ne te hidhur,
na numëro,
na numëro,.. kater pese
..... numëro
më numëro mua midis qenit,
poezinë e barit,
leshtori duket si rjetë mermeri që përpëlitet
shumë njerëz, shumë poema, shumë shkallë,
dhe jo mjaftë mjekra, shume libra.

Trishtim

Llampat e rrugës në mjergull:
kaq elegante, kaq të mirësjellshme,
derdhin gjak,
lidhin hardhinë e djegin pemët
gjithmonë në buzë të cdo gjëje
si libri që bëhet gjethe
dhe gjaku bëhet shëllirë
dhe kocka bëhet rrënjë
dhe dashuria bëhet dhembje
dhe truri bëhet zot
mund zotërat te bëhen dashuri
që është më shumë se një ndjenjë
më shumë arsye për të jetuar
mund zotërat të bëhen verë
mund zotërat të bëhen shi
mund ne të shërohemi
rrefuzimi …
jeta mezi bëhet një strehim budalla
qan në fund
e gjitha kjo quhet perlotë.

 

 

 

Lakuriqësi

Në sytë e qenit , jo në të tonat
ka ndershmëri
dhe ku dhembi kishe një zgaver
dhe në një dru përpara faqes,
Përpara poemës
dhe të zgjuar përpara pasqyrës
mallkojmë -fishkemi
si zotërat, ne gjendemi të vegjël
bëhemi shpirtra të këqinj
mallkime të zgjuara.
qentë duan kaq pak
dhe ne ju japim atyre bile më pak
disa prej nesh nuk vdesin shpirtërisht
nga fundi i fëmijerisë
kanë qënë vrarë nga fundi pubertetit.
bile përpara pikave te vesës zhduken
secila mbi një gjemb
ne fillojmë mbjelljen ditore të farave të ferrit
secili prej nesh një qelizë e pasqyruar
gjuetia, gjuetarët e lumturisë.
njeriu është mëkati origjinal i zotit :
abuzuesi i jetes.
Ne mendojmë jemi permisimi i natyrës
kockat dhe gurët
në strehën e njeriut të shpellës
pëshpëritjet gërvishen nga armiqtë e gjysmës tjetër.
truri i gjakosur dhe mjekëra- lekura

O thikë

O fjalë

O pështjellim

na jep lavdi, madhështi
më jep mua ,
na jep ne jetë të lavdishme
lavdi zotit te kuq te taçes
O zot i mëkatit.

 

Fatkeq

Fjalët janë cmenduri

Gurgullim turbullim

midis shkatërrimeve të botës së mjerë
do te zvaritin?
mbështjelljen, rrudhet pak
kush ka qënë i aftë
të përballojë kapsulën e jetës së përjetshme.
kërma perëndon.
një qen i ngordhur
mbretëria e pafundme
pronë e sjellshme e vetmisë absolute
ana tjetër e gjuhës

Barkas

Nga një kullë parashikuesit vështruan
që bishat qëndrojnë më lart se ne
në këtë botë
që ne e kemi degraduar.
shpirterori rënkon
si yjet e vdekur mbrapa nesh
te cilat jane vrima te zeza
midis jetës dhe vdekjes
që kurre s'kane jetuar
aq gjatë që të mësojne
se zgjuarsia
është e kundërta e seksit
dhe besimi
është e kundërta e dashurisë
që vizionet kanë mungesë perceptimi
të vërtetat kanë mungesë vërtetësie,
që ne dëshirojmë
kontrollin e cdo gjëje,
dhe gjithcka e hidhur
shijon vetveten.
e vetmja mënyrë për t'u lidhur
me cdo gjë
është ta ndalosh këtë fundërrinë
duke ditur që ne
që jemi fundërrina
mbi shkretëtirat e gjëra
të banalitetit tonë....
..................

Ç'farë është realiteti,
dhe ç'farë është
të flasësh rreth realitetit?
dhe a jetoj përpare
ose mbas
kasollja ime e trishtuar u shtyp?

Flutura e së vërtetës
Kafshët vdesin nga uria ngadalë
Qelben ne kopshtin e braktisur zologjik te Sarajevos
Muret e zeza te Kabulit dhe Kosovës
Lopët e zeza me ankth-'ne te gjithe kemi nevoje
për ndihme të plote që ne mund të marrim….
Përmes zhurmës
se pa lundrueshme
Plehera e DNA-së sime

Gurgullim, turbullim

Ujëra te zeza -përplasen- dhe akoma
përseriten herë pas here.
jam si një kale i cili- përpare
se kamzhiku i vershëllon
kërcen me vehten e tij kotë së koti

Rrëmbimthi

Farmstead of time:
fortifikuar, mendja përdhunuese cung i njeriut
jargëzim i shtrëmbruar, saga në seri
përmes plagosjes, përmes dhembjes
Martesës, masakrimit , rënkimit
përseri dhe përseri dhe përseri
Sa shume çengela
në botën e telit
sa shumë merita jane mledhur
në organet (gjenitale) sperma e te cilit
Zbardh metalin-e plackitur
trupi i tokës
përtej mangësise së trupit tim?
çdo gjë viskoze
larësja e pjatave shplan gjakun tim
Metamofozat e mia
perkthimi/transportimi/pozimin
per ju vdekjen tjeter
truri im - banal gri -bosh
që refuzon të vdes
përpara bëlbëzimit dridhërimit
anullim i vehtë vetes
i shëndruar ne deshmitar Ujk……
O i patregueshmi, pothuajse
i gabueshem
pakuptueshmërisht shkruan poezi!…..

 

Teposhtë

Gjumi ëndërron në vehtmi
gjumi qan vehten e tij në gjum
fytyra e tij, një liqen
ne vetëm mendojme se jemi zgjuar
Por vozitësit- nje shkalle
jo ngushullim për ndërgjegjen
por qarje e shkretëtuar
qarje çmendurie qarje përteje
Rrymës
në egërsinë e zërit, e uterusti, e shpatës
Spërm, djalë burrë , kafkë lugat
rradha e shtrembur si spiunet ngjites
teëndenjura pellgje me sekrecione
më tepër ata kurrë nuk do ti zbulonin
nëpermjet letrës , thurrjes së kohës

 

Njollë

Lulja me sopatë është prerë
pamja si nje qen ilidhur
i rrahur për vdekje
fushat e zhveshura
kodrat në grevë urie
ditë për ditë si një
barkë- qivuri i prerë në pyll plot ndjenja
unë ndjej si njerezit
duke gërmuar plaçkisin botën si varr
me shkencën e tyre boshe
shkaktojnë zgavrojnë një plagë të thellë
shpirti flet shpejtë
bëhet i zi dhe pikon - BYK!-
kthehet në hiç.


Fillor

Në fundin ehidhuri
inteligjenca jonë e shquar
(burimi i vetëm i së keqes)
………………..………………
..inteligjenca jone e mbrekulluar
tej mase
sjell- nga meritat e banalitetit te vet-
vetëm shtypje të vehte vetes:
meritat e banalitetit te tij:
shtypjen e tij
merite shkretëtire

I LINDUR NE NJE PYLL ,
I VDEKUR….

Terrorist: një tjetër fjalë
që nuk sjell asgje.
në qilarin e Pallatit te Endrave
gënjen i zbehti ëndrimtar
i ëndrave ëndëruese
ç'do ënderr që kurrë
s'ka qenë ëndëruar:

NJOHURIA/ DITURIA ESHTE SEKS

MIREKUPTIMI ESHTE OPOZITE….…….

Kuptimi
(por ç'është thelbi i pakënaqësisë?)
dhembja është vetëm zoti
dhe ç'do njeri është shfrytëzimi i tij
në shumë vende mizoria
të torturosh qentë
është konsideruar meritë-
dhe në disa të tjera mishi-
i qenit është konsideruar
më i shijshmi
pasi është varur në lak dhe
është rrahur për vdekje

 

Paraqítje

Mbaje erën jashtë
mbaje Ujkun jashtë
hënën
natën
dritën
mizat
zhurmën
por jo jehonat
jashtë
një derë
Mba shpirtërat dhe viktimat jashtë
Mba ferrin dhe parajsën
Zotin, botën
dhe ty dhe ty
dhe ata jashtë
mba mua dhe të
tmerrshmen pasqyra brënda.

 

Shpjegúeshëm

Ata janë të gjithë brenda mua
- të gjitha egërsirat
në dhembje të pakallzueshne
nga çfare qënia ime nuk gjen gëzim
por vetëm të pamërshishëm pakënaqësi
kështu që intoksikoj vehten time
të hidhuruar me parafytyrimin
e dëshpëruar: Ujko!
një bishë fajtore,
që ulërinë në heshtje
 

 

Trembur

Në kohërat antidemokratike
burrat e shtetit u bëne poete
dhe poetesha,
bishat, për të fituar zgjuarsi-
krijojnë luftra.
Ujku është dreq- mësues,
tallësi i parajsës
lajmëtar i pa dëgjuar
Ujku është kinema, erë-profet
epshës i shkëlqimit
arratisur dhe shtëpi varri dhe
që beson
i cili tërheq kocken e tij
përmes territ rrezatonjës
yjet që vdesin

 

 

Bulmet

Pushkët dhe mermeri
alfabetët e bardhe
mbi lukurën e zezë të regjimenteve
mermer- bardhësi e papritur e spermës
dhe kockave dhe qumështi
dhe buka
s'ka rendesi kufomën e kujt ngrini
ju nxirrni ose rrezikoni
vërtetësia, lëngëzon bukurinë
Mishi gjakos të vertetën
qetësia e pafundme e tmerrit
përgjigjet
lotë meshtjellin në qefin të vdekurin
i pa aftë të imagjinoj opozitën
e kuptimit,
të vdekurit e uritur
jeta e të cilëve
janë ushqyer me uri :
uri mbas urie
qumështi i zi i lekëve
ndjen uri per cfare nuk mund te tregohet.

Pabuzagaz, Parafundit

Mbi tetëdhjete
fëmije ishin raportuar
kohët e fundit të kenë qënë ngrenë
(kokë e kembë)
nga Kanibali Rus
është jeta një vrimë që ne gërmojmë
për të futur vehten tonë brenda ose jashtë saj?
të pa kallur( jo i varrosur), shit gjithashtu shits
më lere të ditur nëse godas një ven
Ne ditët antike femijët e pa deshirueshëm "rrezikonin"
tashti të gjithë ata janë të dëshiruar dhe
të gjithë janë ofruar ethshem si haraç i plote për Shtetin
për ne pafolshmëria,
ne zbardhim hijen tone me shumicë alien
fjalët nuk janë rrugicë kalim
gjuha s'është urë
jo vegël e urtësise
por armë dhe plagë:
Rrenje
ne gjejmë
dhe vazhdojmë në kërkime, të flasim
pikime
dhe shfaqjet
janë çdo gjë që është dhe asgjë më pak
asgjë më tepër se të gjithë ne
në ballkone dhe rrjeshta
dhe kutia e një million të pasqyruar
theatret pa skena
më mirë të kesh paguar
për të mos qenë ketu
vjellje në hapësire:
gllabërimi e femijëve tanë
është më pranë se dashamirësi që ne gjejmë.

Shkatërrim

Nuk është kuptimi i jetës
( e cila është vetëm absurditet)
që është e rendësishme,
por kuptimi i vdekjes
çlirimi i butë i së pakuptuarës
turbullim, gurgullim
Ujku duhet të hidhet,
të kërcej ose tëlargohet
megjithese toka është e gjitha prej nesh
ne s'e çajme kokën të njohim.
me të vërtetë nuk ç'ajmë kokë
(vetëm më bëj të ditur kurr të godas një ven)
ne numërojmë lugët me computer
numërojmë genjështrat
fara e meshkujve
është lotë mbështjellimi
brenda në kerthize-syte e shternguara
....................
...................
Ne kemi nevoje
(as kemi dhënë as kemi marrë)
ç'fare do lloje qe te jete
vjen
me bekimi
Ne kemi nevoje te japim
ç'fare na nevojitet me shume

 
  _________

 

Click forEnglish version
Post -Millennium Maggot

 

click here to see

Albanian donkeys

 

Anthony Weir's website
has been awardedstatus by the
Shane Land Poetry Search Engine

 

Note : I would be very grateful if some one who is bilingual would suggest me his opinion to make changes in my translation in order to improve it better.

Do të isha shume mirenjohëse nëse ndonjë njeri që zotëron të dy gjuhët të më sygjeronte ndryshime për të permisuar perkthimin tim.