Μεν Αδικήσεις
1
Μεν αδικήσεις άνθρωπε ποττέ μες τη ζωή σου
Το άδικο θα σε βουρά ώσπου να φκεί η ψυσσιή σου
2
Ποττέ σου μεν καταδεχτείς να φας τ΄άλλου μπακκίρα
Προτίμα ζήμιωνε εσύ, κάθε λεπτό τζαί λίρα
3
Ούτε τζαί τζείνου του φτωχού το χάκκι του να φάεις
Θα κουβαλείς το κρίμα του όσο μακρά τζι΄αν πάεις
4
Μεν αδικήσεις γέροντα, σσηράτη για ορφανό
Γιατί ομπρός σου τα κακά εν να βρεθούν βουνό
5
Προτίμα να αδικηθείς παρά να αδικήσεις
Με ήσυχη συνείδηση τα γρόνια σου να ζήσεις
6
Αν αδικήσεις στη ζωή οι τύψεις θα σε τρέχουν
Τζι΄oi χωρκανοί σου όπου βρεθούν στο στόμα
τους θα σ΄έχουν
7
Καλύττερα να
είσαι εσύ, κοντά στους άλλους θύμα
Παρά να σε κατηγορούν ώσπου να πας
στο μνήμα
8
Να με χαρκέσε στη ζωή πως ούλλα εν
δικά σου
Μήτε το πιάτο του φτωχού να το τραβάς κοντά σου
9
Αν δεν εν το κισμέτι σου πολλά για
ν΄ αποκτήσεις
Προτίμα να ΄σαι πιο φτωχός, αλλά μεν αδικήσεις
|