Zingarini. Leuven: Van Halewyck, 2001, 304 p. – 90-5617-342-1 Corrupte politici, seks en bedrog, geldgesjoemel en een stinkend vergunningenbeleid blijken niet alleen op het hoogste echelon in België een rol te spe­len, maar hebben zich ook onomkeerbaar genesteld in het schijnbaar rustige wereldje dat Morpho achtergelaten heeft. Is alles een ‘non-zero’ spel, zonder winnaars en alleen met verliezers, of loopt er toch iemand met alle winst weg?

Zuur bloed. Leuven: Davidsfonds, 2005, 248 p. – 90-6306-512-4 Dirk Van de Walle legt Morpho Fante, zoon van een Vlaamse vader en Itali­aanse moeder, het vuur na aan de schenen. Het spoor van de waarheid leidt hem terug naar een pijnlijk verleden en vroegere ge-liefden, maar ook naar geheime agenten en onfrisse praktijken in de wapenhandel. Al snel blijkt Morpho meer opgejaagd wild dan nieuwsjager te zijn…

Reacties
(Zingarini) Het wordt allemaal erg veel: vrijwel iedereen is corrupt en misdadig…. Dit debuut gaat ten onder aan een voortdurend teveel: te veel misdaad, te veel uitleg, te veel champagne en diners, te veel verwikkelingen (Hans Wagemans, Biblion)
(Zingarini) Na 300 bladzijden Zingarini zoek je naar een dader. Wie heeft Dirk van de Walle het lijstje van de honderd slechtste misdaadverhalen bezorgd? (Fred Braeckman, De Morgen)
(Zuur bloed) Deze spetterende cocktail wordt overgoten met veel wetenswaardigheden over Italiaanse cultuur, geschiedenis, gerechten, drankjes.. en vrouwen. Knap en uitzonderlijk origineel (Staf Schoeters, Leeswolf)

Persoonlijk oordeel
Moderne, intelligente thriller met verschillende lagen (voor elk wat wils) in een wat verwarrend plot met een psychologisch zwak portret van een tot mislukking gedoemde lief-de. Zuur bloed is geen eenvoudig, ontspannend boek zoals de meeste Vlaamse detectives zodat enige concentratie en inspanning van de lezer mag verwacht worden. Maar die wordt er dan ook voor beloond.

Varia
* Meer op www.zuurbloed.be en www.morphofante.be

Weghe, Jan Van de

Halle, 29 april 1920 – Attenhoven, 26 maart 1988
Was redacteur-vertaler op een ministerie, acteur en auteur bij het Schooltheater en vervol-gens journalist te Brussel. Verbleef als jonge man in Zaïre waar hij de eerste Nederlandstalige boekhandel oprichtte en het Nederlandstalige weekblad Standpunten (1954) stichtte. Zijn Afrikaanse jaren hebben hem de gegevens, de inspiratiebron verschaft voor een groot aantal romans en novellen. Daarnaast schreef hij ook poëzie en toneelstukken. Na de machtsoverdracht kwam hij terug naar België, werd weer journalist en later docent aan het Hoger Pedagogisch Instituut te Hasselt.

Moord in het viermeisjeshuis: misdaadroman. Antwerpen; Utrecht: Brito, 1971, 213 p. – 90-6160-027-8 …een crime-story die zich afspeelt in de zwoele, roerige wereld van de mo­derne Kongo. Vier jonge vrouwen bewonen dezelfde flat, alle vier zijn ze beeldschoon, alle vier worden belaagd door een mis-dadiger die hun toekomstdromen wreed verstoort. Gelukkig weet de onooglijk uitziend, maar geniaal denkend speurder, Everhard Cunningham, het mysterie te ontraadselen.

Reacties
Al met al: een vernuftig geconstrueerd speurdersverhaal dat geenszins beneden het gemiddeld buitenlands niveau ligt (Paul Hardy, Boekengids)

Persoonlijk oordeel
Klassieke deductieroman met een Poirotachtige speurder maar met een schoolmeesterachtige verteltrant die minachting toont voor de intelligentie van de lezer.

Varia
* Schreef het boek als weddenschap in twee weken
* Wisselde een aantal brieven met Gerard Walschap. Na een zware operatie laat Van den Weghe weten dat hij zich wil bekeren tot het agnosticisme. Walschap wijst hem kort en kordaat op het onmogelijke bestaan van God, een hiernamaals en een onsterfelijke ziel en noemt zijn "oude mannen gejank over een geopereerde blaas" en zijn schaapachtig volge­houden agnosticisme "broekschijterij".

Welis, Jos

Heverlee, 4 februari 1931
Studeerde journalistiek. Was redakteur bij Unigra.

Moord in de Aareschlucht. Leuven: Davidsfonds, 1963, 205 p. – (Gulden Reeks; 516) In het hotel ‘Adelboden’ worden de gasten ‘geterrorizeerd’ door een sarkastische professor die… op zekere dag niet terugkeert van een uitstap. Dezelfde avond wordt op zijn kamer een vrouw neerge-schoten. Iedereen staat onder verdenking. En nu maar zoeken naar de moordenaar! Doch voorzichtig, - er wordt nog geknald!

Reacties
De drie moorden vergen bijna 200 blz. eerder mager proza om ons een gezochte oplossing te brengen. Spijtig, maar… verwrongen zinsbouw, overdreven stijlbeelden, foutief omspringen met genus (blz. 33) en de niet volgehouden karaktertekening geven een onrijpe indruk (Ger. Laureys, Boekengids)

Persoonlijk oordeel
Ouderwets aandoend detectiefje dat zich afspeelt in Zwitserland waar de plaatselijke politie-inspecteurs de moord op een door iedereen gehate hotelgast moeten oplossen. Veel gepraat en natuurlijk heeft niemand van de verdachten een alibi…

Varia
* Schreef in de jaren 60 vlotte boekjes over de idolen van die tijd: Marlon Brando, Harry Belafonte en The beat generation…
* De Aareschlucht is een overweldigende natuurkloof, vlakbij het Zwitserse Meiringen, de plaats waar Sherlock Holmes al dan niet van de Reichenbachwatervallen is gestort.

Weyts, Staf

Mechelen, 15 april 1909 – Brugge, 12 januari 1985
Was vanaf 1952 inspecteur van de eetwaren bij het Ministerie van Volksgezondheid en van het Gezin. Na een paar volkse verhalen in idealistische trant, schreef hij, in zwaarmoedige mineurtoon, enkele psychologische novellen en een roman.

Het begon in oktober. Westerlo: Saeftinge, 1973, 144 p. Een verhaal uit het leven gegrepen, een klein begin dat uitdeint en opgroeit tot een zuiverend hoogtepunt. En opnieuw heeft de auteur het delicate geval van de hoofdfiguur ernstig en sereen behandeld in een verhaal dat de lezer van het begin tot het einde nieuwsgierig maakt en aangrijpt.

Reacties
? Met een te waarderen psychologisch analysevermogen heeft Staf Weyts op spannende wijze het risico belicht dat vermag schuil te gaan in een toevallig tot stand gekomen menselijke verhouding (Paul Hardy, Boekengids)

Persoonlijk oordeel
Het verhaaltje rond een onderzoeksrechter die verliefd wordt op zijn nieuwe buurvrouw en meegesleurd wordt in een spiraal van onverwachte gebeurtenissen is zodanig oubollig qua problematiek, taal en stijl dat een uitgave niet verantwoord was.

Varia
* Streng Voorbehouden Lectuur (II)
Ik kan dit boek alleen een ontstellende vergissing vinden, zowel ethisch als aesthetisch gesproken, die Weyts zo spoedig mogelijk dient goed te maken. Eén boek is niet de au­teur, en iedereen kan zich eens vergissen, maar ik geloof dat Staf Weyts goed doet zich te bezinnen over de ontzaglijke verantwoordelijkheid, welke de auteur in deze tijd meer dan ooit draagt. Wat wordt het wanneer de katholieke auteur in zijn werk een steen van aanstoot wordt (Dr. B. Raes in Boekengids, 1946, p. 150 over Sneeuw en Zonde uit 1946)
* Ditzelfde Sneeuw en zonde werd vertaald in het Zweeds en in het Fins vanwege de “Scandinavische vaart door dit verhaal: mensen in hun oernatuurlijke verschijning, le­vend op het ritme van het bloed …” (Fernand Bonneure, V.W.S. Cahiers)
* Organiseerde in1961 een zomerjoelfeest ten voordele van de KSA Brugge waardoor zes tenten, twee shelters en keukengerei kon gekocht worden.
* Fernand Bonneure maakte een uitgebreide studie van de auteur voor de Vereniging van West-Vlaamse Schrijvers (VWS Cahiers, 1969 – nr. 18)

Winsen, Herman Van

Berendrecht, 22 januari 1907
Fabrieksarbeider

Twee honden blaften in de nacht; Gespleten drieluik. Brussel; Amsterdam: Reinaert, 1966, 208 p. Korte inhoud - In de nacht na haar voorstelling van een nieuw toneelstuk werd de actrice Angélique Vareux gewurgd aangetroffen in haar wagen die geparkeerd stond op een verlaten steenweg naar haar huis. Ze werd het laatst gezien in het gezelschap van een vriendin. Is het een afrekening onder jaloerse collega’s of zitten er buitenstaanders tussen?

Reacties
?Schreef een goed speurdersverhaal (Lectuurrepertorium)

Persoonlijk oordeel
Onze twee politiespeurders worden constant op het verkeerde been gezet door protagonisten die niet zijn wat ze lijken. En dat is letterlijk te nemen. Persoonsverwisselingen, vermommingen en een onmogelijke liefde zorgen voor de nodige spankracht.

Varia
Bekroond met de Literaire Reinaertprijs 1965 voor het speurdersverhaal

Wouters, Philippe

Huizingen, 21 april 1924
Aanvankelijk beambte bij de Telegraaf en Telefoon, later journalist en kunstcriticus. Was vanaf 1947 redacteur bij De Standaard (Wetenschappen en Technologie).

De volmaakte vrouw. Hasselt: Heideland, 1966, 190 p. Wie weet dit door zijn beroep beter dan de ik-figuur uit deze roman, een ma­gistraat te Brussel! Wie weet beter dan hij wat een hel een moord voor de moor-denaar betekent! Toch werkt deze magistraat in een Italiaanse badplaats tot in de puntjes het plan uit, een volmaakte moord te plegen op … zijn volmaakte vrouw. Het verhaal neemt een aanvang op de vooravond van de fatale dag en eindigt met de voltooiing van het diabolische plan.

Geen tijd voor afscheid. Leuven: Davidsfonds, 1976, 184 p. – 90-6152-032-0. - (Romanreeks; 605) Korte inhoud - Michaël Bor, een Oekraïense vluchteling, verblijft in Brussel en spioneert tegen zijn vroegere vaderland. Hij komt de KGB-er op het spoor die de opdracht heeft hem te vermoorden en sluit er zelfs vriendschap mee. Hun diepgaande gesprekken gaan over vaderlandsliefde, regimes en filosofische bespiegelingen.

Reacties
De schrijver laat een innerlijk verdorven type op cynische wijze een blik werpen in zijn eigen gemoed, met het gevolg dat, op een onwaarachtige moment na, deze roman uitgroeit tot een genadeloze confrontatie met het kwaad (Paul Hardy, Boekengids)
(De volmaakte vrouw) Waar het verhaal in de eerste fase enigszins de indruk verwekt opgevat te zijn als een soort psychologisch spel in verband met het uitkienen van een “volmaakte” moord op diegene, die hij schamper als de “volmaakte” vrouw bestepelt, evolueert het weldra – als men met de hierboven aangestipte achtergronden wil reke­ning houden – naar zeer bittere levensernst (Paul Hardy, Boekengids)
(De volmaakte vrouw) Wie zich aan een thriller of een speurdersroman verwacht, komt bedrogen uit… Een indringend boek, waarin de maatschappelijke verhoudingen en de echtelijke liefde op de korrel worden genomen (Leo Jacobs, Lektuurgids)

Persoonlijk oordeel
De volmaakte vrouw is een psychologische roman over een veertigjarige rechter met een midlifecrisis die hij wil uitwerken op zijn vrouw van wie hij vindt dat ze succesrijker is dan hem. Hij voelt zich minderwaardig, plant een moord maar begint op het allerlaatste moment te twijfelen. Knap geschreven met veel mono­logue intérieure en veel flashbacks. Geen tijd voor afscheid is ook een psychologische karaktertekening van een Oekraïense vluchteling die geconfronteerd wordt met een door zijn vaderland uitgestuurde moordenaar. Politiek interessanter dan qua spanningsgebied.