Penetraties. Leuven: Davidsfonds, 2004, 284 p. – 90-6306-495-0 Geo en Estelle zijn geen koppel. Maar ze vinden elkaar om deze ranzige zaak – als pseudo-detectives – uit te spitten. Ze neuzen in de coulissen van de ‘moderne’ kunst en zien hoe kunstgoeroes het werk van de vermoorde artiest verzilveren. Ze roeren in de high society­poel, waarin grof geld, plat bedrog en gore seksspelletjes ronddrijven. Betrokkenen rijden zich klem, maar ook het journalistenduo krijgt het onge-wild te warm…
	Zwarte suiker. Leuven: Davidsfonds, 2005, 278 p. – 90-6306-511-6 Hoe verder Geo zich in de zaak verdiept, hoe viezer het ruikt. Hij stoot op verlaten fabrieksterreinen, ex-clusieve feestjes, gebalde vuisten van de staatsveiligheid en … lucratieve, zwarte suiker. Er vallen steeds meer doden terwijl bewijsmateriaal verdwijnt. Zou Geo zich niet beter toeleggen op het herwinnen van zijn geliefde ex, Estelle? En zich erbij neerleggen dat er dingen zijn die liever niet het daglicht zien…
	Bloedrode kersen. Leuven: Davidsfonds, 2006, 240 p. - 90-6306-540-X Fotoreporter Geo Joosten vindt de rituele moord op de schatrijke kwezel Alice Pirlet maar een saai onderwerp. Tot hij een exclusieve foto schiet van de vermeende moordenaar die zelfmoord tracht te plegen in een kleiput. Joosten en verslaggever Piet Schraepen worden meegezogen in een verhaal dat wortels blijkt te hebben in de Tweede Wereldoorlog en takken die tot in Zwitserland en Liechtenstein reiken. Een zware erfenis en een donker familiegeheim eisen een hoge tol.

Reacties
(Penetraties) Naar verluidt heeft hij de plot voor zijn eerste misdaadroman in dertig minuten bedacht. Kan zijn, maar ik heb nauwelijks een plot gevonden (Fred Braeckman, De Morgen)
(Penetraties) Weinig kromme zinnen, een overdachte structuur en een interessante plot. Schoemans speelt met de clichés van het genre, benadert soms de pastiche en beheerst het cynische toontje waarmee in Vlaanderen zo vaak dit soort boeken wordt geschreven (John Vervoort, De Standaard)
(Zwarte suiker) De plot is complex, niet altijd geloofwaardig en blijft qua psychologische uitwerking van de personages iets teveel aan de oppervlakte (Staf Schoeters, Leeswolf)

Persoonlijk oordeel
Penetraties heeft een zwakke intrige maar in de persoon van een plaatselijke schnabbelende free-lance fotograaf een interessant hoofdpersonage. Leuk voor insiders van het Moderne-Kunstwereldje. Zwarte suiker begint hard en geweldig maar al gauw blijkt dat hooggeplaatste personen veel te verbergen hebben. Serieuzer en zwaarder op de hand dan zijn eersteling, daarom iets minder leuk maar beklijvender. Bloedrode kersen leidt aan een teveel aan nevenpersonages waardoor een deel van de spanning wegvalt. De verhaal-lijn mocht iets strakker maar Joosten wordt hoe langer hoe sympathieker/onsympathieker.

Varia
* 'Hoe is het mogelijk dat heel Vlaanderen dat zit te vreten', zei Roger H. Schoemans, nadat hij tijdens het babysitten een Aspe had gelezen. 'Zo simpel. Dat kan ik ook', zei hij tot zijn vrouw Rosa. 'Gij met uw grote mond, doe het dan', was haar antwoord (Nieuwsblad, 12 juni 2004)
* Schreef pas na 37 jeugdboeken, waaronder enkele detectives, zijn eerste thriller voor volwassenen (kreeg o.a. vier maal de Prijs van de Kinder- en Jeugdjury tussen 1994 en 1998)

Schoeters, Staf

Merksem, 21 april 1949
Studeerde geschiedenis en Psychologische Wetenschappen aan de R.U.G. Verbleef een lange periode in Zuid-Amerika waarna hij in en uit verschillende jobs rolde. Was o.a. scheepshersteller en correspondent van De Morgen. Begon te publiceren in 1980 en schreef sindsdien een 14-tal romans, zowel psychologische thrillers als historische romans (of een combinatie van de twee). Vooral gekenmerkt door het maatschappijkritische aspect. Schoeters blijft het misdaadgenre volgen als criticus.

	Het gelag wordt betaald: misdaadroman. Brecht: De Roerdomp, 1982, 122 p. – 90-6307-391-7 Korte inhoud - Jonge man weet van geen hout pijlen te maken, chanteert een rijke Italiaan maar geraakt dan onbewust betrokken bij een politieke afrekening op een van de leiders van de Zaïrese verzetsbewe-ging in België. Omdat hij een gemakkelijk slachtoffer is, wordt hij er in geluisd. Of, de onmacht van een zwakkere om zich te verzetten tegen de slimmere.
	De draak achterna. Utrecht: Bruna, 1984, 186 p. – 90-229-5401-3 Twee undercover-agenten van het BCI, het Bestuur voor Criminele Informatie, worden ingezet om een internationale drugzaak op te lossen. De derde hoofdpersoon is Frankie, een vertegenwoordiger van de narcotica-wereld, een onschadelijke ‘born loser’, die funktioneert als tipgever in het mysterie, een zaak vol corruptie en verraad.
	Het perspectief van de worm. Utrecht: A.W. Bruna en Zoon, 1986, 192 p. – 90-229-5467-6 De jaren tachtig: de koude oorlog tussen Amerika en Rusland neemt onrust-bare vormen aan. Europa wordt haast onvermijdelijk aangewezen als frontsector. De plaatsing van kruis- en SS-20-raketten wijst hier onmiskenbaar op, hetgeen een storm van protesten losmaakt. Diverse vredesbewegingen groeien uit tot massale volksgroeperingen waar politici terdege rekening mee moeten houden.
	De seismograaf, of drie dagen uit het leven van Donald Hartman. Antwerpen; Amsterdam: Manteau, 1990, 151 p. - 90-223-1186-4. – (Manteau Misdaad) Een man van middelbare leeftijd en een jonge vrouw ontmoeten elkaar in vrij ongewone omstandigheden. Ondanks het leeftijdsverschil en een in menig opzicht tegengestelde levensmoraal is er meer wat hen sa-menbrengt dan wat hen scheidt…. Een tragisch voorval doet hun haat-liefderelatie omslaan in geweld en terreur. Wat banaal en onschuldig begon, wordt al vlug dodelijke ernst.
	Rust in onvrede. Antwerpen; Amsterdam: Manteau, 1991, 182 p. - 90-223-1229-1 Een macabere kerkhofervaring en de geheimzinnige verdwijning van een Afrikaanse asielzoeker lokken vragen uit omtrent de activiteiten van de opkomende Nationaal-Radicale partij en leggen bovendien min-der fraaie aspecten van enkele notabelen bloot. Onder meer hun oorlogsverleden. Ed Winkler wordt hierdoor tegelijk ‘jager’ en ‘wild’.
	Labiele basis. Antwerpen; Amsterdam: Manteau, 1992, 218 p. - 90-223-1276-3. – (Manteau Misdaad) Op een stuk opgespoten rivierslib aan de Scheldedijk in de Antwerpse polders vindt een landbouwer een matrozenpet. De eigenaar ervan blijkt een vermiste dienstplichtige matroos van de nabijgelegen marine-basis Admiraal Kolla te zijn. Ray Joesten en zijn collega Jozef Volkov van de Antwerpse gerechtelijke politie worden met het onderzoek belast. Hun eerste bevindingen wijzen in de richting van een afrekening onder homoseksuelen…
	Ochrana. Antwerpen; Amsterdam: Manteau, 1994, 248 p. - 90-223-1337-9 1885. In Rusland maakt de Ochrana, de tsaristische geheime dienst, jacht op joden en revolutionairen. Renkovitsj Lippachenko, student en vrijdenker, raakt verstrikt in hun netten. Na een raadselachtige moord vlucht hij met een geheime missie naar het westen…. Provocaties, intriges en verraad drijven hem verder westwaarts naar zijn bevrijding of…ondergang?

Reacties
(Rust in onvrede) De kleinsteedse mentaliteit wordt met zwartgallige humor aan de kaak gesteld, waarbij de karakters en de sfeer raak getypeerd worden. Een Vlaamse thril-lerachtige zedenschets of een maatschappijkritische thriller? In beide gevallen opmerke-lijk (M. Wijnstroom, Biblion)
(Ochrana) Ongetwijfeld de beste stilist in de Vlaamse misdaadliteratuur; zijn histo-rische thriller Ochrana behoort tot het beste wat bij ons geschreven is (Fred Braeckman, De Morgen)

Persoonlijk oordeel
Het gelag wordt betaald is een verdienstelijke poging om een ten onrechte veroordeelde misdadiger op de kaart te zetten. De lezer krijgt zelfs medelijden met de sukkel maar de plot is nogal ongeloofwaardig. Te veel personages en teveel groepen bevolken De draak achterna waardoor de vaart, die het verhaal krijgt door de verschillende locaties, ten koste gaat van de diepzinnigheid. Het perspectief van de worm is een aanstekelijk en met behoorlijk wat one-liners gekruide verhaal over een journalist die temidden een vergezochte intrige rond vredesactivisme terechtkomt. Mager verhaal maar leuk boek. In De seismograaf is meer sprake van gefilosofeer rond goed/kwaad en rond gewelddadig / geweldloos maatschappijkritisch verzet dan van spanning. Psychologische spanning komt er wel nog een beetje op het einde maar te laat om het verhaal te redden. Extreem-rechts moet natuurlijk ook opduiken bij de uiterst maatschappijkritische Schoeters die de rechtse, racistische politie en een verdwenen zwarte asielzoeker samenbrengt in Rust in onvrede. Zeer knap boek waarin het hoofdpersonage ongewild in een resem onverkwikkelijke toestanden terecht komt. Labiele basis is dan weer een minder geslaagde klassieke politieroman rond homoseksuele matrozen en een speurder die nog altijd wanhopig op zoek is naar de moordenaar van zijn vrouw en kind. Misschien wel het beste werk van Schoeters is Ochrana waarbij hij heel gevoelig en nauwkeurig de tijdsgeest van het einde van de negentiende eeuw, zowel in Rusland, Berlijn, Parijs als Antwerpen beschrijft. Spannend is de achtervolging tussen een anarchistische Rus en de Russische Geheime Dienst nooit maar het is een plezier om te lezen. Met zijn 'historische thrillers' (De schaduw van de adelaar, 1998 – De wegen naar ontvoogding, 2000 – De wandelgangen van de macht, 2000 – Belegerd verleden, 2004 en Rubensrood, 2006) heb ik wat meer moeite om ze te plaatsen in dit overzicht. Zijn ze in de eerste plaats historische romans of zijn ze thrillers ?. M.i. is het spannende element, de spionnenhistorie, maar een literair-technisch vehikel om een uitgebreide tijdskroniek te schrijven. Typisch daarbij is dat de auteur voor het eerste boek van deze reeks zowel de Hercule Poirotprijs als de Karel Barbier-prijs (voor de historische roman) kreeg... Niet te ontkennen valt echter dat dit ook heel waardevolle en aan te raden diepzinnige werken zijn.

Varia
* Schreef samen met Rudy Soetewey Met alle middelen, een toneelstuk. Het is een psychologische thriller over een ontvoeringszaak in een rijke industriële familie
* Noemt zijn boeken “historische intrigeromans”
* Drie werken werden vertaald in het Russisch
* De Draak achterna werd bewerkt tot scenario voor film en De Seismograaf voor toneel.
* Winnaar van de Hercule Poirot Prijs 1998 met De Schaduw van de Adelaar. Deze roman werd tevens bekroond met de Karel Barbier-prijs, uitgereikt door de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, voor de beste historische roman in de periode 1999-2000
* Schreef romanbewerkingen van scenario’s, o.a. De Bossen van Vlaanderen (BRT)

Sierens, Frans

Gent, 29 juli 1929 – Gent, 7 augustus 1981
Groeide op in de volkse buurt van de Brugse Poort, volgde Grieks-Latijns humaniora en werd bankbediende in zijn geboortestad. Hij heeft een vijftal romans op zijn actief, een twintigtal korte verhalen, enkele eenakters en een filmscenario. Jarenlang verzorgde hij de filmkroniek voor de BRT-rubriek “De zeven kunsten”

Een sterke geur van terpentijn. Leuven: De Clauwaert, 1978, 174 p. - 90-6306-077-7 . – (Boekengilde De Clauwaert; 1977-7) Maar is “Een sterke geur van terpentijn” een detectiveroman in de lijn van het Amerikaanse “private-eye”- verhaal, tot in zijn onverwachte en bittere ontknoping toe, hij is dwars door en over de schablo-nen van het genre heen ook en vooral een roman over de moderne mens, over zijn eenzaamheid en onmacht, over zijn difficulté d’être in een absurde wereld, die hem vaak als een raadselachtige samen-zwering voorkomt.

Reacties
Een blinde wetmatigheid van seks, van hartstocht, van verleiding, van wraak, van lijden, ziekte en dood beheerst het bestaan van zoeker en gezochte, prooi en jager (Oost-Vlaamse Literaire monografieën, 1982, dl VIII)
De roman heeft tevens en terecht een zeker literaire pretentie, door de uitgediepte psychologie van de personages en de erin verwerkte levensfilosofie. Het boek verkrijgt daardoor een niveau dat het boven het detectiveverhaal-zonder-meer uitheft, zonder aan de spanning, inherent aan het genre, af te doen (Ab Visser, Nieuwsblad van het Noorden)
Is Een sterke geur van terpentijn uiteindelijk dan toch nog ontspanningslektuur? In zekere zin wel, maar dan van het hoogste gehalte. Lektuur die tevens literatuur is (Remi van de Moortel, Boekengids)

Persoonlijk oordeel
Eerste volwaardige beoefenaar van mijn favoriete genre, de private-eye. Het boek is me honderd procent meegevallen: goede intrige, aantrekkelijke hoofdfiguur, knappe dialogen en vooral veel humor in de one-liners. Voeg daarbij nog een fijnzinnige, literaire taal en enkele, niet te lange, intelligente uitweidingen naar film en jazz, en je mag van een topper spreken.

Varia
* Letterkundige Prijs van de Stad Gent voor het essay over Alfred Hitchcock. Letterkundige Prijs van de Stad Gent (1959 en 1963), Literaire Prijs van de Provincie Oost-Vlaanderen voor de roman Het onderdak (1973). Pol de Montprijs van de Provincie Oost-Vlaanderen (1956)
* Wilde geen tv in huis, boeken- en filmfanaat zijnde
* 'Sedert enkele tijd denk ik er aan een essay te schrijven over de detectiveroman. Een grote synthetische studie, die, voor zover ik weet, nog niet geschreven werd. Ik zal het dus maar doen. Het kan gezien de uitgebreidheid van de stof gemakkelijk een boek worden van vijfhonderd bladzijden. Het is mogelijk dat ik er jaren aan werk. Het zal een nutteloze arbeid zijn, omdat het een genre is dat niet eens tot de kunst gerekend wordt. Maar wat geeft het! Ik zal tenminste iets te doen hebben.' (citaat uit Het Verlies, p. 367)
* Zoon Arne Sierens is theaterauteur, werkte voor de Blauwe Maandag Compagnie, vond zijn geestesgenoot in Alain Platel, choreograaf, en is internationaal gerenommeerd
* Was Assistent Director voor de Vlaamse film Want allen hebben gezondigd (1961)

Sluszny, Marc
zie Loock, Ann Van

Smet, Prosper de

Gent, 2 juni 1919 – Gent, 13 september 2005
Verdiende zijn brood als cursiefjesschrijver (P. Pluym) van het dagblad Vooruit na het vertrek van Louis Paul Boon (en als opvolger van Richard Minne). Beoefen-de zowat alle genres, en deed dit vanuit een sociale optiek maar niet vrij van satire. Was volgens literatuurkenners een van de meest miskende vertegenwoordigers van het Vlaamse realisme.

Een zondag in augustus. Hasselt: Heideland, 1964, 206 p. Ik vond het toch zo goedkoop, een groot publiek zijn zin te geven. En begon voor een kleiner publiek te schrijven, een publiek dat begrijpt, hoe een uiterlijke vamp innerlijk een romantisch gansje kan zijn… In ieder geval maakt het jonge meisje een zeer dekoratieve indruk en de revolver zorgt voor de nodige spanning. Vooral als Alex Bonte, de Kaid himself, op het toneel… Maar neen, dit verneemt u beter wanneer u de roman leest.

Reacties
Aldus bekeken ligt er in dit weinig overtuigende misdaadverhaal-zonder-misdaden een soort primaire moraal, die nochtans lezers vergt met kritisch onderscheidings-vermogen op dat stuk (Paul Hardy, Boekengids)
De titel en de afbeeldingen op de flap laten ons geloven dat het om een soort detective-verhaal gaat. Akkoord, in wezen is dit ook zo, maar de liefhebbers van een echte thriller zullen zeker bedrogen uitkomen (P. Philips, Lektuurgids)

Persoonlijk oordeel
Journalisten beleven in alle onzekerheid het einde van hun geliefde krant met de sensationele onthulling van een journalist over een beruchte onderwereldfiguur. Meer een psychologische studie van de menselijke relaties dan een conventioneel misdaadverhaal. De spanning zit hem in de personages, niet in de intrige.

Varia
* Schreef gedurende 50 jaar dag na dag het cursiefje Pluympje (heette eerst Ernst en luim met Polleke Pluym). Publiceerde in 1988 nog een bundel cursiefjes
* Werd door Rik Lanckrock uitvoerig beschreven en besproken in deel VI van de Oost-Vlaamse Literaire Monografieën, aflevering 34

Smets, Frans

Ruisbroek-Sauvegarde, 21 januari 1912 – overleed in Gent op 83-jarige leeftijd
Journalist, werkte achtereenvolgens bij De Dag, De Vlaamse Linie, De Standaard (chef van de eindredactie in 1962) en eindigde zijn beroepsloopbaan bij De Financieel-Ekono-mische Tijd. Schreef naast romans ook enkele novellen met satirische inslag.

Het zwaard van Siegfried. Leuven: De Clauwaert, 1968, 67 p. – (Novellenbibliotheek; 37) Het zwaard uit de titel staat symbool voor de rechtvaardigheid, de vergeldingsdrang van de maatschappij en van het slachtoffer voor misdaden. Onar Zeson is de man die het onrecht in de wereld op een wrede manier wil wreken. Hij tracht zich constant te rechtvaardigen en wordt daarbij een figuurlijke speelbal van het gerecht. Het spelletje speelt hij grof.

Reacties
In dat laatste gedeelte komt op genuanceerde wijze de betekenis van dit wonderlijke verhaal aan het licht: niet alleen de vermoorden zijn schuldig, maar ook de moordenaar gaat niet vrijuit (Paul Hardy, Boekengids)

Persoonlijk oordeel
De dader is van de eerste pagina gekend in deze psychologische studie van de relaties tus-sen een moordenaar, zijn slachtoffer en de maatschappij met de prangende vraag wie nu eigenlijk de echte schuldige is. Veel gefilosofeer in dit weinig spannende buitenbeentje.

Varia
* Frans Smets schreef 2.000 politieke commentaren (noemde ze zelf stukskes) voor De Tijd

Soenen, Johan

Oostakker, 15 mei 1935
Studeerde Germaanse Filologie aan de R.U.G. en promoveerde in Aachen tot Doctor in de Vergelijkende Literatuurwetenschap. Was later docent Duits aan het Hoger Rijks-instituut voor Vertalers en Tolken te Brussel. Afgezien van een dertigtal wetenschappelijke bijdragen in diverse culturele en taalkundige tijdschriften publiceerde hij in boekvorm Gewinn und Verlust bei Gedichtübersetzungen (1977) en Vijfmaal Karel van de Woestijne in vertaling (1979)

Persoonlijk oordeel
Zwakke persoonlijke afrekening met het verleden van de auteur. Zoals altijd is hij en hij alleen weer het zwarte schaap, het slachtoffer van de boze buitenwereld. Voorspelbare intrige en zwakke, ongeloofwaardige ontknoping.

Varia
* Publiceerde in 1966 nonsenspoëzie Bid-, bad- en bedstonden (met Steve)
* Rekende in Neergang af met “de macho-auteur Jef Geeraerts” aan wie hij zijn echtgenote verloor
* meer op www.johansoenen.be

Soetewey, Rudy

Wilrijk, 10 mei 1955
Studeerde regentaat wetenschappen en werkt al meer dan 20 jaar in het gemeenschapsonderwijs. Debuteerde in 1993 met een bundel kortverhalen en schreef nog twee romans vooraleer zich aan een thriller te wagen.

Inbraak. Antwerpen: BMP, 2001, 240 p. – 90-5720-133-X Na een feestje betrapt een jong, welgesteld echtpaar een inbreker op heterdaad. Dit in onze samenle-ving bijna banale gegeven verandert in een nachtmerrie wanneer de inbreker weliswaar de overhand haalt, maar tegelijkertijd wordt herkend. Er rest hem slechts één mogelijkheid: het echtpaar het zwijgen opleggen. Niet eenvoudig als je geen echte moordenaar bent.

Moord. Westerlo: Kramat, 2007, 216 p. – 978-90-7521-1273-0 In een doordeweekse buitenwijk van een provinciestad wordt het lijkje gevonden van een baby. Bernard, gehuwd en vader van een zoon, reageert ontzet, zoals de andere wijkbewoners. Wanneer een onmiddellijke oplossing uitblijft, begint hij net als de buren zelf naar verdachten te zoeken. Die zijn er overigens genoeg: een ingeweken Nederlander met een veel jongere vrouw, de depressieve moeder van het slachtoffertje, bohémiens met een voorliefde voor digitale fotografie, een oude stokebrand die net nu halsoverkop een nieuwe pc koopt.

Reacties
Inbraak, de eerste thriller van Rudy Soetewey, is een verhaal waarvan Alfred Hitchcock zou likkebaarden. Suspens, gruwel, humor zijn netjes gedoseerd (Fred Braeckman, De Morgen)
Het vergt een toptalent om met zo weinig ingrediënten een topboek te schrijven, maar daarvoor mist Soetewey nog metier. Het is een meer dan verdienstelijke poging geworden, maar het boek beklijft niet. Daarvoor zijn de personages niet overtuigend genoeg en mist het verhaal spanning (Chris Vandenbroucke, Leesidee)
Toch slaagt hij er niet in om de spanningsboog aan te houden. Het einde is dan weer verrassend en bloederig (John Vervoort, De Standaard)

Persoonlijk oordeel
Speelt zich af in een paar uur waarin de stemmingen van zowel inbreker als gegijzelden constant wisselen. Tel daarbij de psychologische ontrafeling van het huwelijk van het echtpaar en je hebt een knappe thriller met (iets te) veel dialogen maar de plot verzwakt teveel naar het einde toe. Moord, zijn pas verschenen tweede thriller, is een zeer spannend psychologisch portret van een man die onvrijwillig verdacht wordt en dieper en dieper naar de afgrond meegesleurd wordt en eindigt als een wrak. Om in één keer uit te lezen.

Varia
* Nominatie voor De Gouden Strop in 2002 met Inbraak
* Nominatie voor De Gouden Strop in 2007 met Moord

Sonnst, Jonathan

Pseudoniem van Geert den Haerynck – Eeklo, 6 juli 1976
Stapte na zijn studies Moderne Geschiedenis in Leuven rechtstreeks het onderwijs in. Hij geeft godsdienst en geschiedenis. Zijn alternatieve keuze – huurmoordenaar worden – bleek niet voorhanden.

	Deadline. Leuven: Van Halewyck, 2000, 205 p. – 90-5617-298-0 Robinson Lansing leeft teruggetrokken in een uithoek van Vlaanderen, op de vlucht voor een verleden als huurmoordenares in dienst van een schimmige overheidsorganisatie. Het vredige bestaan wordt verstoord als Andreas Lansing, haar oom en voormalige opdrachtgever, Robinson onderwerpt aan een perverse chantage. Hij injecteert een synthetisch gif in het lichaam van Robinsons aangenomen dochtertje. Daardoor heeft het kind nog exact één week te leven.
	Dansende asse. Leuven: Van Halewyck, 2001, 301 p. – 90-5617-341-3 Hugo Ralston, bijgenaamd ‘Brekebeen’, is een wapenhandelaar en witteboord-crimineel op leeftijd, die voelt dat Justitie hem op de hielen zit. Hij bedenkt een vindingrijk plan dat strafrechtelijke immun-iteit moet opleveren. Maar daar is geld voor nodig, veel geld. Ralston hoopt de fondsen bijeen te harken door de verkoop van de Scipio, een experimenteel wapen, aan de meest biedende terrorist.
	Razborka. Antwerpen: Manteau, 2003, 263 p. – 90-223-1780-3 Tobias Pasko is een ex-bajesklant die als ‘mobiel reinigingsassistent’ een mager kostje bijeenscharrelt. Hij werkt in St. Maura, een voormalige mijnstad die is herschapen in een gokparadijs. De Russische mafiya regeert er met ijzeren vuist. Ooit trad Tobias op in de show van zijn vader, een succesvol il-lusionist. Hij bezweek echter voor de verleiding van het snelle geld en bestal zijn werkgevers. De niets-ontziende razborka die volgde, kostte het leven aan zijn moeder en zijn kleine broer.
	Pijnhandel. Antwerpen: Manteau, 2004, 274 p - 90-223-1828-1 Nadat hij tijdens een van zijn shows gewond raakt, moet illusionist Tobias Pasko een tijdlang afscheid nemen van het podium. Zijn werkgever, de flamboyante gangster Victor Le Fou geeft hem een nieuwe opdracht als ‘vrouwenoppasser’. Een veelbelovende jonge bokser bereidt zich voor op de wereldtitel bij de zwaar-gewichten en Tobias krijgt de taak een oogje te houden op diens vriendin… Iemand heeft het op haar leven gemunt en het is aan Tobias om haar te beschermen.
	Exit. Antwerpen: Manteau, 2005, 238 p. - 90-223-1899-0 Horden enthousiaste fans houden de wacht bij een duur Brussels hotel in de hoop een glimp op te vangen van hun idool, de jonge zangeres Claire. Ze reageren uitzinnig wanneer de ster zelf op het bal-kon verschijnt en naar hen wuift. Maar wie is haar onbekende gezel? En waarom is ze met hand-boeien aan hem vastgeketend? Dan gebeurt het ondenkbare: Claire en de man springen hun dood tegemoet.
	Waterspuwer. Antwerpen: Manteau, 2007, 362 p. - 90-223-2149-2 Een zware professionele fout beëindigt de wetenschappelijke carrière van stamcel-onderzoekster Sandy Swerts. Berooid en beschadigd keert ze terug naar haar slaperige geboortedorp, waar ze opnieuw intrekt bij haar vader en diens nieuwe echtgenote. Noodgedwongen accepteert ze een baan bij farmagigant Brückner-Meinhardt, de grootste werkgever in de streek... Wanneer een radicale actiegroep lucht krijgt van BM's nieuwe controversiële onderzoeksproject, reageert die met een reeks aanslagen tegen het bedrijf.

Reacties
Sonnst heeft alle skills in huis om de Cassius Clay van de Vlaamse thrillerschrijverij te worden (Humo)
(Deadline) Prettig vormgegeven, goed geschreven; een ongebruikelijk, bijna uitvergroot misdaadverhaal. De beschrijving van de kille moordpartijen en de maat-schappelijke achtergrond zijn bijna nog enger dan de dreigende martelingen (Mieke Starmans-van Haren, Biblion)
(Dansende asse) Flitsend, ironisch en ongewoon, maar met te veel zwakke kantjes (Staf Schoeters, Leesidee)
(Pijnhandel) Echt spannend is het boek niet, maar Sonnst schrijft leuke scènes met mooie oneliners en pakkende citaten (John Vervoort, Het Nieuwsblad)

Persoonlijk oordeel
Boeken één en twee met Hilton en Robinson zijn moderne thrillers rond netwerken, huurmoordenaars en extreem geweld. Ze zijn te overladen door citaten en lyrics die niet altijd nauwkeurig geciteerd en dus storend zijn. Razborka is een ingewikkeld geconstrueerd verhaal dat technisch zeer knap in elkaar zit maar door de vele vreemde hoofdpersonages is het soms moeilijk om de draad te volgen. Pijnhandel bouwt verder op de personages uit het vorige boek maar zit een stuk logischer en rechtlijniger in elkaar. Goede mengeling van een knappe boksintrige en de demonen (en moeilijke familiebanden) uit het verleden. Exit, is nog beter dan de vorige boeken omdat het een perfecte mix is tussen het heden en het verleden van de hoofdpersonages. De tol van de roem wordt hier plastisch en structureel knap beschreven. Waterspuwer is dan weer helemaal niet te vergelijken met wat vooraf gaat: bijna een klassieke detective maar zonder het tikje extra.

Varia
* Gazet van Antwerpen bracht in 2005 een thriller-CD uit waarop Pieter Aspe, Deflo, Bob Mendes, Jonathan Sonnst, Karin Fossum, Jef Geeraerts en Stan Lauryssens een spannend fragment lezen uit een van hun misdaadboeken. De CD kon met een bon uit de krant afgehaald worden in een Standaard Boekhandel (€ 4,95)
* Hercule Poirot-prijs 2003 voor Razborka, ook een nominatie voor De Diamanten Kogel
* Pijnhandel werd op 25-3-2004 gepresenteerd in Boxing Club 'Golden Gloves' te Gent.
* Razborka was de primeur van twee goedkope herdrukken (één bij Manteau met superslappe kaft en een jaar later in Aldi voor € 3.99)

Spaey, Johanna

Leuven, 16 januari 1966
Studeerde Assyriologie in Leuven en Leiden, eindredactrice voor vrouwenweekblad Flair en boekenrecensente.

Dood van een soldaat. Antwerpen: Manteau, 2005, 299 p. – 90-223-1838-9 Op een hete augustusdag wordt een oorlogsveteraan met ingeslagen schedel gevonden. Als Sara Sondervorst, de dorpsarts, een poging doet om de moordenaar te vinden, blijkt al snel dat de dode man de per-fecte ‘haatverzamelaar’ was. Vrouwengek, vechtjas en laffe soldaat… Kortom: niet een man die veel tranen verdient. Zeker niet in de ogen van Sara’s ex-verloofde, een verminkte officier, die het niet kan laten om Sara’s geheimen een voor een bloot te leggen.

Reacties
De plot is strak, de dialogen snedig en de personages alles behalve karikaturaal. De schrijfster weet de verstikkende, door de oorlogsgruwelen verminkte dorpsmentaliteit prima te vatten (Humo thrillerbijlage juni 2005)
Knap geschreven met mooie dialogen, beklijvende personages, een goede plot, spitse erotiek, onderkoelde humor (Fred Braeckman, Knack Weekend)
Ze is een belofte voor de toekomst en een aanwinst voor het genre (John Vervoort, De Standaard)

Persoonlijk oordeel
Steengoed debuut waarin de armzalige omstandigheden kort na WO I, de Groote Oorlog, treffend beschreven worden. Verrassend, controversieel en boeiend hoofdpersonage waarvan het duistere verleden pas helemaal op het einde boven water komt. Spannend omdat alle protagonisten slechts mondjesmaat lossen wat ze willen lossen.

Varia
* Eerste vrouwelijke winnaar van De Gouden Strop. Daarmee is ze de derde Vlaamse auteur. Met de 10.000 euro die ze kreeg als prijs zal ze enkele maanden schrijftijd kopen. Ook Hercule Poirotprijs in 2005
* 'Zo'n prijs is dodelijk voor mijn sex-appeal' (uit een interview met Weekend Knack)
* meer op www.johannaspaey.com

Sperans, Felix

pseudoniem van Leon Roelants – Molenbeek-Wersbeek, 3 januari 1944
Studeerde psychologie aan de Katholieke Universiteit van Leuven. Werkte als inspecteur bij de Belgische Boerenbond. Na een lang aanslepende depressie liet zijn toenmalige vrouw zich van hem scheiden. Dat was het moment om (therapeutisch) te beginnen schilderen en schrijven.

Psychiater vermoord. Zingem: Vita, 2004, 124 p. – 90-73323-29-0 Maar als hij de deur openduwt, vindt hij zijn vrouw en twee kinderen vermoord op de vloer. Samen met zijn vriend Lorenzo, een politiecommissaris, gaan ze op zoek naar de moordenaar(s). Zowel zijn vriend als de onderzoeksrechter verdenken echter Erik zelf van de misdaad. Hij dreigt psychisch ten onder te gaan en besluit hulp te zoeken bij een vrouwelijke psychiater. Tot zijn ontsteltenis vindt hij echter de dokter in zijn kabinet verhangen aan de centrale verwarming, en dan nog met zijn eigen broeksriem…

Persoonlijk oordeel
Rechtlijnig verhaaltje waarbij de verdachte zijn beste vriend, een politiecommissaris, constant terechtwijst en zelf met de onwaarschijnlijke oplossing komt aan-draven, daarbij zijn eigen verdriet volledig wegcijferend om de moorden op te lossen.

Varia
* Stichtte een vzw die zich inzet om psychiatrische patiënten te helpen. Daar is hij nog altijd voorzitter van
* Schreef samen met psychiater Marc de Hert Bij de psychiater, waarin beiden verslag doen van Sperans' origineel project: een behandeling per brief
* Publiceerde onopvallende romans onder eigen naam en onder het pseudoniem Noel Nobels
* Sperans kreeg van het farmaceutische bedrijf Eli Lilly, dat onder meer het bekende anti­depressivum Prozac produceert, een award en een geldprijs van 100.000 frank. 'Omdat de vzw psychiatrische patiënten opnieuw onder de mensen brengt', was de motivatie van de jury, die bestond uit psychologen, psychiaters en ver­pleegkundigen
* 'Ik heb al meer dan vijftig psychiaters bezocht. Allemaal beloofden ze me te helpen. Ik ben al meer dan tien keer opgenomen in een psychiatrische inrichting. Ook daar gingen ze me beter maken. En wat is het resultaat? Ik ben nog altijd een zot die niet te genezen is'
* meer op http://www.sperans.be

Stevens, René

Deurne, 18 april 1964
Studeerde fotografie aan het Antwerps Stedelijk Instituut voor Sierkunsten en Ambachten waar hij sinds 1993 les geeft in technische vakken.

Makarov. Utrecht: Gopher, 2006, 216 p. - 9789051792935 Een jonge Kroatische spionne wordt in Parijs koelbloedig om het leven gebracht. In de kleine toiletruimte van een Antwerpse parochiezaal treft pastoor Bertels het levenloze lichaam van een allochtoon aan. Bloedsporen op een van de wanden duiden op een verdacht overlijden. Commissaris Sanders en hoofdinspecteur Dobbeleers van de Antwerpse federale recherche worden met de zaak belast. Sanders vindt een sleutelbos in de jaszak van de man, maar geen bewijzen die kunnen bijdragen tot de identi-ficatie

Reacties
Het verhaal van Makarov is goed opgebouwd, spannend van begin tot eind, ook enige plotselinge veranderingen in de verhaallijn zijn goed gevonden en realistisch. De personages Commissaris Sanders en Hoofdinspecteur Dobbeleers zijn geloofwaardig en goed uitgewerkt (Jürgen Joosten, Crimezone)
De hoofdpersonen zijn een sympathiek en menselijk duo en de intrige is knap bedacht, maar minder knap uitgewerkt. Daarvoor kent het verhaal te veel losse draden, zoals een lange tijd onbekend figuur die plotsklaps een hoofdrol blijkt te spelen (G.P. Schuring, Biblion)

Persoonlijk oordeel
Rechtlijnig verhaaltje dat met een behoorlijke vaart richting climax gaat. Leest vlot, wel jammer van de vele taal- en zetfouten.