auteurs-m

Maele, Filiep Van

pseudoniem van A. Verhaeghe – Kortrijk, 10 januari 1914
Was meer op politiek vlak bezig dan bezig met literatuur. Was Politiek Secretaris SP, weerstander en gewezen krijgsgevangene.

De moordenaar was onschuldig. Gent: De Steenbok, z.j., 162 p. – (Steenbokje; 16)

De auteur, die naam verwierf door zijn boeken over het werkelijke leven, brengt ons nu een buitengewoon spannende thriller. Alhoewel het een fictie-verhaal be-treft, putte van Maele hier weer uit de werkelijkheid, zodat het boek de lezer aangrijpt en niet meer loslaat tot het adembenemende einde. Een roman, die U aan één stuk door zult lezen en herlezen. Geschikt voor dames als voor heren.

Reacties
(Over zijn andere boeken) … waarbij de auteur allesbehalve een blad voor de mond neemt… belevenissen die heel zeker met de werkelijkheid overeenstemmen, maar moreel, in de geschreven taal, niet door de beugel kunnen…(Boekengids)

Persoonlijk oordeel
Rijke man heeft jongere echtgenote vermoord. Zo luidt de plot. Maar bewijs het maar eens. Een opdracht waarin onze inspecteurs slechts met veel geluk slagen. Knap ineengestoken maar zo’n schabouwelijk Nederlands (bvb. dodootje doen..) en zoveel zetfouten heb ik nog nooit gelezen.

Varia
* Als werftekst staat op de omslag: “Een drama van de hartstocht? Een sadistische moord? Een thriller vol spanning en humor”
* Richtte De Steenbokjes op, een kleine uitgeverij in Sint-Denijs-Westrem die boeken publiceerde die nergens anders aan bod kwamen, vooral vertalingen. Alle boeken waren op het randje van het aanvaardbare voor de katholieke pers. Het was natuurlijk ook een gemakkelijk vehikel om zelf te kunnen uitgeven…
* Onder eigen naam publiceerde hij ook nog boeken met de duidelijke titels Vijf minuten=vijf jaar, Vrouwelijke monsters, Het leven heeft geen belang – Durf te leven,man! (deze laatste twee gaan over Breendonk waar de auteur zelf verbleef) en een non-fictionboek 50 jaar menselijke schande over de concentratiekampen.
* 'Voor de dorpsveldwachter “was het voor het eerst dat hij in contact kwam met detectives uit vlees en bloed. Hij kende natuurlijk, zoals iedereen, Hercules Poirot, Maigret en Mike Spilane, hij had Simeon en Havank verslonden – bij wijze van spreken natuurlijk – maar een detective gezien in levende lijve, dat nooit.' (p. 33) – de schrijf- en spelfouten zijn voor rekening van Filiep Van Maele.

Maeren, Marthe

pseudoniem van Bernadette Demeulenaere – Knokke, 1958
Studeerde rechten en criminologie in Gent en consumentenrecht in Stockholm. Sinds 1986 is ze advocaat aan de balie te Gent. In 1992 werd ze vennoot van een groot advocatenkantoor.

Dode letter. Antwerpen : Manteau, 2004, 251 p. – 90-223-1826-5

Frieda Degraeve is een gedreven advocaat. Samen met enkele vrienden is ze een eigen kantoor begonnen aan de Gentse Nederkouter. Ze woont in Knokke, in een oud kusthuis. Op kerstdag 2002 wordt het levenloze lichaam van haar cliënte Leen Verdaele gevonden. Leen blijkt vermoord te zijn en Frieda komt in een draaikolk van gebeurtenissen terecht. De voor de hand liggende verdachte van de moord is Brigitte, de ex-vriendin van Leen. Tot Dirk, de zoon van Leen, opduikt, uit een grijs verleden waarin zijn moeder nog hetero was.

Dode hand: een advocatenthriller. Antwerpen : Manteau, 2006, 259 p. – 90-223-1946-6

Frieda aanvaardt de opdracht, al heeft ze aan haar opvoeding bij de nonnen een diepgewortelde aversie overgehouden tegen al wat rooms is. Al snel blijkt echter dat de eerwaarde vader werd vermoord. En dat is niet alles. Frieda en haar stagiair Seppe ontdekken dat de vermoorde priester op het punt stond een sociografische studie te publiceren die de grondvesten van het priesterschap in Vlaanderen zou doen wankelen.

Reacties
(Dode letter) Ouderwetse suspense, maar als ze haar hoofdrolspelers wat meer body had gegeven, was dit een heel sterke psychologische thriller geworden (John Vervoort, Het Nieuwsblad)
(Dode letter) Een niet onverdienstelijke poging waar nog aan gesleuteld had kunnen worden (Saskia V, De Tijd)
(Dode letter) Een beetje uitleggerig met nogal veel juridisch jargon en gepraat over de structuur van vennootschappen doet de plot sputteren (Fred Braeckman, De Morgen)

Persoonlijk oordeel
Intelligente thriller die niet, zoals aangekondigd, de eerste Vlaamse rechtbankthriller oplevert maar wel een blik laat werpen in het wereldje van grootscheepse fraude en financiële- en erfrechtadvocaten. Iets te ingewikkelde passionele relaties verdonkeremanen het gebrek aan spanning. In haar tweede, Dode hand, loopt ze zichzelf wel eens voorbij door teveel hooi op de vork te willen nemen (wicca-beweging, magistratuur, anti-klerikalisme, feminisme...) maar uiteindelijk is dit toch een spannend boek geworden. Meer humor dan in haar eersteling en dit maakt de aantrekkelijk sterke hoofdfiguur nog maar sterker.

Varia
* Bandje rond boek met de tekst Vrouwelijk thrillerdebuut over het Gentse advocatenmilieu
* Wordt aangekondigd als de eerste legal thriller in Vlaanderen. Misschien de eerste vrouw, ja maar Steven Debroey was haar voor met Wrakhout

Marcant, René

pseudoniem van Marc Vandecasteele – Kortrijk, 6 november 1943
Was leraar en pedagogisch begeleider van jongeren met een fysieke handicap. Schrijft meer sinds hij op pensioen is.

Persoonlijk oordeel
Man die in Afrika door zowat iedereen vernederd werd, komt, eens terug in België, in aanraking met zijn vroegere pesters en beeldt zich in dat hij wraakengel moet spelen. Misschien wat vergezocht en met heel wat onwaarschijnlijkheden maar het ongeloofwaardige verhaal is wel goed geschreven en in een goede structuur in-gebed. Met een goede editor…

Flap: G.M. De meester schrijft zijn tweede roman. Een sterke verteller die ingehouden het hallucinante verhaal neerschrijft over Zuster Frieda.

Persoonlijk oordeel
Verwarrend boek dat lijkt op een afrekening. Spannend is het helemaal niet en de religieuze en filosofische beschouwingen zijn ronduit lachwekkend. De lesbische sex is voorspelbaar.

Antwerpen, 15 mei 1928
Gegradueerde in de boekhoudkunde. Tot eind 1988 was hij extern accountant en belastingconsulent. Leeft sindsdien van zijn pen.

Reacties
Zoals bij Aspe en Geeraerts teveel recensies om er zomaar een selectie uit te kunnen maken. De eerste jaren waren de kritieken nogal wisselend van commentaar, van uiterst negatief tot uiterst positief, maar de laatste jaren is iedereen het unaniem eens over de spankracht van zijn plots en het vakmanschap van de auteur.

Persoonlijk oordeel
Bestemming terreur is ronduit slecht geschreven met teveel seks en karikaturen van per-sonages. Een dag van schaamte kreeg veel media-aandacht vanwege de gelijkenissen met het waargebeurde Heizeldrama. Al heel wat knapper dan zijn voorganger maar toch is bijvoorbeeld de homoseksuele relatie en al wat erbij komt bij het hoofdpersonage wat bij het haar getrokken. Het op de ramp met de Herald of Free Enterprise gebaseerde Chunnel-syndroom was me dan weer wat te ver gezocht. Het qua verhaaltechniek voor Mendes vernieuwende De vierde soera is dan wel weer een heel leesbaar en goed boek met een schitterend, vrou-welijk hoofdpersonage. In De fraudejagers komt de ex-accountant Men-des op bekend terrein: dat van de belastingontduiking. In een soms nogal technisch jargon weet hij een bekende geschiedenis uit onze Vlaamse geschiedenis, mét gekende en nauwelijks verhulde personen, treffend weer te geven. Internationaal niveau haalt de auteur in Vergelding waarin hij een uiterst corrupt web blootlegt van wapenhandelaars en machtsgeile politici. Vergelijkingen met gewaardeerde en bekroonde buitenlandse auteurs zijn niet overdreven. De op de moord op Rodney King gebaseerde Rassen/Rellen is meer een maatschappelijk portret dan een sterke thriller. Computerfraude staat centraal in het knappe Link met een wel zeer naïeve bedrijfsleider, zijn haaiachtige vrouw en een intelligente belastingsspeurder. Meedogenloos, Misdaad en meesterschap en Verslag aan de koning zijn verhalenbundels. Soms lijken ze de aanzet tot een langer verhaal maar meestal zijn het slechts kleine schetsen die me niet echt konden overtuigen. Mendes’ kracht ligt in het langere werk waar hij meer tijd heeft om personages uit te diepen en ingewik-kelde plots te weven. Voor kortverhalen is zijn stijl niet sterk genoeg. De kracht van het vuur was tot dan het opus magnum van de auteur. Een breed uitwaaiende roman met wortels in het islamitische Perzië en de fundamentele tegenstellingen met de Joodse cultuur. Het boek is meer dan louter een thriller, het is een tijds-document, een lappendeken van emoties, meningen en conflicten. En het blijft spannend, dus voor elk wat wils. De kracht van het ijs is een spin-off van De Kracht van het vuur, bevat ijzersterke passages maar bezwijkt wat onder het teveel aan willen meegeven van technische weetjes over olie- en pijpleidingen. Ook zitten er verhaaltechnisch wat zwakke elementen in. Werd eerst op beperkte schaal in Nederland aangeboden. Persoonlijk wordt Mendes in De smaak van de vrijheid die als niet één het Joodse probleem aankaart en de lezer ruw confronteert met onuitwisbare bladzijden in ons geschiedenisboek. Het wordt er niet in gedramd maar mondjesmaat geserveerd in een thriller met een spanningsboog die tot op het einde verrassend blijft. Een degelijk, spannend kortverhaal schrijven is van het moeilijkste dat er is. Ook Mendes ontkomt niet aan die stelling. In Dirty dancing voert hij de sympathieke Joodse Sam Keizer op maar niet alle verhalen zijn even sterk. Er wordt wel gewerkt naar een pointe maar als die niet sterk is, tja. Sam Keizer komt terug in Bloedrecht waar ze een diamantroof moet proberen op te lossen, met vertakkingen naar Zuid-Afrika. Knappe intrige en spannend tot het einde.
In Medeschuldig bewijst Mendes dat hij de factionthriller niet nodig heeft om een goed boek te schrijven. Twee eenzame mensen met elk hun eigen passioneel en dramatisch levensverhaal ontmoeten elkaar en staan elkaar bij tot het ultieme eind. Misschien iets te wijdlopig maar zeer knap geschreven. Spannende verhalen bevat niets nieuws onder de zon, alleen verhalen die al eerder werden gepubliceerd. De kracht van het bloed begint als een familiekroniek waarbij twee (stief?) broers strijden om dezelfde vrouw maar in de tweede helft komt alles eindelijk in een thrillerversnelling waarbij Osama Bin Laden en de Exxon Valdez een geloofwaardige rol spelen. Breed opgezet epos in een krachtige vertelstijl. Overspel is het verhaal van ene Brave Hendrik die na een onterechte korte gevangenisstraf verandert in een meedogenloze jager op farmaceutisch fraudegeld. Ietwat fantastisch, klassiek maar spannend tot de laatste pagina.

Varia
* Een nogal objectief boek verscheen bij zijn huisuitgeverij in 2005: Bob Mendes, Meester in misdaad. Geannoteerde besprekingen van al zijn thrillers
* Nominatie voor De Diamanten Kogel in 2002 met Bloedrecht. In 2004 kreeg hij wel de prijs voor Medeschuldig en De Gouden Strop voor Vergelding (1993) en De kracht van het vuur (1997)
* Gazet van Antwerpen bracht in 2005 een thriller-CD uit waarop Pieter Aspe, Deflo, Bob Mendes, Jonathan Sonnst, Karin Fossum, Jef Geeraerts en Stan Lauryssens een spannend fragment lezen uit een van hun misdaadboeken. De CD kon met een bon uit de krant afgehaald worden in een Standaard Boekhandel (€ 4,95)
* Was een tijdlang voorzitter van de bekende Antwerpse Basketballclub
* meer op – www.mendes.be

Beveren-Waas, 20 december 1911 - Beveren-Waas, 14 juli 1994
Studeerde aan de Katholieke Normaalschool te Antwerpen en het Hoger Instituut voor Bouwkunde. Gaf les aan de Sint-Martinusschool te Beveren-Waas. Debuteerde in 1943 met een bundel novellen. Daarna volgden ongeveer om de twee jaar romans, vooral met maatschappijkritische en christelijke ondertoon.

Reacties
Het gerijpte vakmanschap van Leo Mets staat borg voor een knap ineengeweven intri-
intrige, waarin de lezer meer dan eens op een vals spoor wordt gezet (Jooris Van Hulle, Boekengids)

Persoonlijk oordeel
Slecht geconstrueerd boek en ook de politiemethodes zijn niet beter. Wollig, bombastisch taalgebruik en een absoluut gebrek aan spanning.

Varia
* Wijlen Roger Geerts schreef een uitgebreid essay over hem in het tweede deel van de Oost-Vlaamse literaire monografieën (1978)
* De auteur werd vereerd met een naar hem genoemde straat in Zwijndrecht
* De roman Flarden aan de mast werd in 1955 in het Duits vertaald
* Kreeg in 1953 de Leo Barbierprijs van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde voor Christiaan Reinland
* Dit is dus het zoveelste boek waarin coryfee Jef Geeraerts (hier Gerd Ryckaert) ten tonele verschijnt als de slechterik.

Heist-op-den-Berg, 30 maart 1942
Vlaams publicist met een uitgesproken voorliefde voor het filmmilieu. Hij publiceerde in vele tijdschriften en magazines en kreeg meermaals de kans om achter de schermen van de glitterwereld te kijken. Is o.a. ook beheerder van een website voor KMO’s.

Reacties
Een vrij spannend en origineel verhaal over geld, macht en misdaad, met zelfs een vleugje romantiek (Manu Manderveld, Biblion)
In een vlotte stijl weet de journalist Michiels een overtuigend misdaadverhaal ineen te zetten met kruidige verwijzingen naar de Antwerpse realiteit. Jammer genoeg wikkelt hij zijn verhaalspoel niet altijd even strak en duidelijk af. De meeste karakters hebben de diepte van een modderplas, nog een euvel waaraan menige Vlaam-se misdaadroman lijdt (Luc De Decker, Trends)
Van actie is er de eerste honderdvijftig bladzijden geen sprake. Van name dropping des te meer. Anekdotes en verhaaltjes genoeg, maar wie een personage van vlees en bloed wil ontmoeten is eraan voor de moeite (Fred Braeckman, De Morgen)
Michiels weet veel over het filmmilieu, werkt zijn plot goed uit, hanteert een strakke, bijna journalistieke stijl en kruidt zijn verhaal met sappige anekdotes. Spijtig genoeg ontstijgen de meeste personages amper het cliché (John Vervoort, De Standaard)

Persoonlijk oordeel
Een geloofwaardige intrige die echter wat te zwak uitgewerkt is en teveel focust op weetjes van de auteur. Meer een filmencyclopedie dan een spannend boek. Toch wel leuk om eens de Antwerpse schandalitis in het Stadsbestuur van een insider te horen. Een boek dat pas na meer dan 100 pagina’s begint aan te spreken past niet echt in het thrillergenre.

Varia
* Het boek leest als een Wie is wie in de filmwereld in Vlaanderen (Goede verstaanders herkennen gemakkelijk Verheyen, Peeters of de Burgemeester van ’t Stad)
* (Uit de perstekst van de Schaduwprijs 2004) 'een origineel en gedurfd plot dat zich over vele lijnen ontspint. Het is een complex plot en telkens als de lezer denkt: Hoe krijgt hij dit in vredesnaam nog bij elkaar, verschijnt er een nieuwe lijn die het verhaal verder draagt. Niet door inbreng van het noodlot of door toeval, maar keurig ingebed in het ver-haal. De schrijver neemt ons mee naar de binnenkant van een wereld die wij allemaal van de buitenkant kennen. Hij verweeft feit en fictie op een manier die je doet denken dat je het afgelopen jaar kennelijk de kranten niet goed hebt gelezen anders had je er wel van gehoord. Hij doet de lezer geloven dat het hart van de filmindustrie in de nabije toekomst in Antwerpen zal liggen en niet meer in Californië en dat is een uitzonderlijke prestatie.'

Schrijft zelf in zijn boekje dat hij “in 1984 laureaat was van de kortverhalenwedstrijd ‘Moord op de boekenbeurs’ uitgeschreven door de VBVB en onder die naam ook verscheidene malen laureaat was van wedstrijden bij gerenommeerde literaire tijdschriften. Die Albert Middendorp, die u een hersenloze middeleeuwer noemt, is tevens één van de hoofdredacteuren van het literaire tijdschrift ‘De Koofschep’ en boekenfondsmanager van de gelijknamige uitgeverij’

Reacties
Het lijken beschrijvingen van een aantal wraakzuchtige gevoelens, die door hun quasi-realiteitskarakter de daden eigenlijk weinig interessant maken. Het gaat om een botte af-rekening, die in enkele bladzijden wordt verteld (Theo Hoogbergen, Biblion)
Het mooiste zou nog zijn: een tekst waarin Middendorp zichzelf de grond inboort. Dan hoefden we eindelijk zijn boekjes niet meer te lezen (Jooris Van Hulle, Boekengids)

Persoonlijk oordeel
Achtenveertig pagina’s voor vijf moorden of eigenlijk afrekeningen van de misbegrepen auteur. Een slechte recensie is genoeg om iemand (Brusselmans) te doden, een gewei-gerde subsidie van het Ministerie…. Potsierlijk. Echt om te lachen ware het niet dat het zo tragikomisch is. En toch, had hij maar Dillen vermoord dan zouden ons misschien enkele Zwarte Zondagen zijn bespaard gebleven. Sorry, hoor juist op Het Nieuws dat de Heer K.D. een natuurlijke dood is gestorven...

Varia
* Het boekwerkje behandelt de geplande en/of uitgevoerde moorden op Herman Brusselmans, Patrick Dewael, Jef Geeraerts, Paula D’Hondt-Opdenbosch en Karel Dillen. De moord op Geeraerts komt er niet vanwege zijn succes als thrillerschrijver maar door zijn koloniaal machismo.

pseudoniem van Jeroen Kuypers – Soest, 20 maart 1962
Geboren in het Nederlandse Soest (en niet het Duitse, zoals overal elders wordt voorgesteld - het hardnekkige gerucht blijft de ronde doen) . Noemt zichzelf een genealogische Belg maar heeft de Nederlandse nationaliteit maar woont hier al jaren.... Van vorming historicus met veel interesse voor sociale wetenschappen.

Reacties
(Bezettingsgeld) Een deels op historische feiten en personen gebaseerde roman, die heeft wat een goede thriller nodig heeft: een stevige intrige, een complicerende setting in plaats en tijd, voldoende puzzelstukken en lezers die zich op de plaats van Steeman en Torfs bevinden, er niet veel van begrijpen, maar zich wel in groot gevaar bevinden (G.P. Schuring, Biblion)
(Bezettingsgeld) Soms is Moragie echter te veel historicus en te weinig thrillerauteur. De complexe historische achtergrond, die overigens nog wordt verduidelijkt in een na-woord en een uitgebreide verantwoording, zit het verhaal soms in de weg (John Vervoort, De Standaard)
(Dodemanschantage) Intelligente historische spionageroman met een knap geconstrueerde plot die blijft boeien door de introductie van nieuwe personages, de flashbacks en de verrassende intrigewendingen. Een leesgenot (Chris Vandenbroucke, Biblion)

Persoonlijk oordeel
Zijn debuutroman baadt in een prachtige sfeerschepping waarbij de jodenproblematiek in Antwerpen pertinent aan de orde komt. In tegenstelling tot Baudewyns is hij minder historicus dan spionageauteur. Dodemanschantage heeft dan weer een betere intrige en boeit tot het behoorlijk verrassende (misschien een beetje vergezochte) einde. Maar je weet als lezer nooit waar je aan toe bent. En dat is precies de kracht van de groten.

Varia
* Jeroen Kuypers zat tweemaal in de jury van de Gouden Strop, waarvan eenmaal als voorzitter.
* Onder eigen naam was hij in 1986 samensteller van 11x schot in de roos. Elf misdaadverhalen van Nederlandse en Vlaamse auteurs die representatief geacht werden voor het genre.
* Van hem verscheen ook: De Laatste Daad – zelfdoding in Vlaanderen (samen met Piet de Moor, André Grosemans en Sophie Messeman), uitgegeven in de reeks Wereldbeeld van Globe (1999)

	Bestemming terreur. Antwerpen: Facet, 1986, 200 p. – 90-5016-008-5 In de Beeka Vallei bereiden drie terroristen zich voor om op spectaculaire en bloedige wijze het wereldnieuws te halen. In New York wordt een web van intrige geweven rond een bemanningslid van een Boeing 747. Vanuit Europa vertrekt een delegatie congresleden naar New York waarvan David Roberts en zijn vrienden Rik en Paul deel uitmaken.
	Een dag van schaamte: misdaadroman over het Heizeldrama. Antwerpen; Amsterdam: Manteau, 1988, 275 p. – 90-223-1103-1 – (Manteau misdaad) Samanta Easters werkt voor een supranationale politiedienst die de veiligheid verzekert van Eurpese topfunctionarissen. Zij komt in het bezit van informatie over een op handen zijnde terreuraanslag tijdens een massabijeenkomst in Brussel. Het zou gaan om een joint venture tussen de Rode Brigade en het Lybische Syndicaat
	Het Chunnel syndroom. Antwerpen; Amsterdam: Manteau, 1989, 356 p. – 90-223-1163-5. – (Manteau Misdaad) Centraal in deze avontuurlijke roman staat de accountant David Marcke met zijn onafscheidelijke hond Virtus. Als David door zijn ex-schoonvader, de scheeps-magnaat baron Montagne-Jonson ertoe wordt overhaald een bedrijfsanalyse uit te voeren bij diens veerbootmaatschappij, ontdekt hij al spoedig dat de topmanagers zich met erg duistere praktijken bezighouden…
	De vierde soera. Antwerpen: Manteau, 1990, 258 p. – 90-223-1571-1 Als Myriam Dachner, een jonge sportieve vrouw, een relatie aanknoopt met een buiten-landse vorser die meewerkt aan een onderzoeksprogramma over radio-immunologie, beginnen er vreemde ongelukken in het Nucleair Onderzoekscentrum in Mol te gebeuren. Om haar vader van verdenking vrij te pleiten raakt Myriam tegen haar wil betrokken in het onderzoek naar de rol die de man, op wie ze verliefd werd, speelt in een internationale zwendel van kernafval.
	De fraudejagers. Antwerpen: Manteau, 1991, 265 p. – 90-6091-426-0 Jonathan Jackson treedt in dienst bij de Bijzonder Belastinginspectie, met als doel een onderzoek in te stellen naar de geheimzinnige dood van Marie-Pierre Desgrange, zijn ex-vriendin, die bij de BBI werkte en net voor haar dood een wijdvertakte fraudezaak op het spoor kwam.
	Vergelding. Antwerpen: Manteau, 1992, 339 p. – 90-223-1269-0 Schokkende onthullingen over zijn verleden brengen een Belgisch industrieel handelsagent ertoe voor de Israëlische Mossad te gaan werken. Hij infiltreert in een geheim wapenproject dat Irak militair tot een wereldmacht moet maken. Samen met zijn vriendin reist hij naar Bagdad, waar hij het vertrouwen wint van de chef van de Moekhabarat, de gevreesde Iraakse geheime politie.
	Rassen/Rellen. Antwerpen: Manteau, 1993, 169 p. – 90-223-1309-3 Hij raakt verstrikt in een web van intriges rond het proces tegen de vier blanke politieagenten die op 3 maart 1991 in Los Angeles Rodney King, een zwarte snelheidsduivel, op barbaarse wijze aftuig-den. Een voorval waarvan de hele wereld getuige was door een toevallig opgenomen amateur video-film.
	Link. Antwerpen: Manteau, 1994, 279 p. – 90-6091-431-7 Bart Neels, inspecteur van de Bijzondere Belastingsinspectie (BBI/FIOD), gebruikt niet-alledaagse methoden om de boekhouding van een succesvol zakenman te verifiëren. Zijn onderzoek brengt meer aan het licht dan alleen wat fiscale onregelmatigheden: in de computer van het bedrijf is een meesterbrein aan het werk.
	Meedogenloos. Antwerpen: Manteau, 1995, 295 p. – 90-223-1377-8 Gouden-Stropwinnaar Bob Mendes boort opnieuw brandend actuele thema’s aan: organenmafia, wegpiraterij, oplichterij, slavenarbeid.
	De kracht van het vuur. Antwerpen: Manteau, 1996, 431 p. – 90-223-1420-0 Als de rust in Teheran teruggekeerd is, en Razdi weer zijn intrek heeft genomen in zijn onneembare vesting Chinvat, zint hij op wraak. Hij zal ‘zijn’ tweede zoon terugbrengen en beide broers samen opvoeden. Van dan af begint de nietsontziende Razdi een onophoudelijke en wereldwijde zoektocht naar Simon en zijn moeder Sharon. Slaagt hij uiteindelijk in zijn opzet?
	Misdaad en meesterschap. Antwerpen: Manteau, 1997, 235 p. – 90-223-1443-X Vier uitermate spannende verhalen van grootmeester in het genre Bob Mendes.
	De kracht van het ijs. Antwerpen: Manteau, 1998, 235 p. – 90-6091-420-1 Om olie van het bitterkoude North Slope naar de ijsvrije haven van Valdez in het zuiden te transporteren, wordt dwars door Alaska de duurste pijplijn aller tijden aangelegd. Als de pijplijn bijna voltooid is, komen twee technici in spectaculaire omstandigheden om het leven.
	Verslag aan de koning. Antwerpen: Manteau, 1999, 83 p. – 90-223-1545-2 Vier spannende verhalen van tweevoudig Gouden Strop-winnaar Bob Mendes: ‘Besmet gebied’, ‘Gevarenzone’, ‘Verslag aan de koning’, en de proloog van zijn binnenkort te verschijnen nieuwe boek, De smaak van vrijheid
	De smaak van de vrijheid. Antwerpen: Manteau, 1999, 401 p. – 90-6091-427-9 Wanneer in april 1945 het Amerikaanse leger oprukt in de richting van Buchenwald smeedt de SS plannen om de overblijvende gevangenen op dodentransport te zetten of ze uit te roeien. De vijftienjarige Magin is één van hen.
	Dirty dancing. Antwerpen: The House of Books, 2000. – 207 p. – 90-443- 1589-4 Een bezoek aan Dirty Dancing in het beruchte Antwerpse Statiekwartier is voor de meeste fuifnummers een once-in-a-lifetime-experience: sensuele disco-beat, exclusieve stripnummers of een real-fuck-show. Voor Sam Keizer maakt het deel uit van een discrete, maar levensgevaarlijke opdracht.
	Bloedrecht. Antwerpen: Manteau, 2001. – 325 p. – 90-223- 1589-4 Terwijl hij in de gevangenis een straf uitzit voor smokkel van bloeddiamanten ontdekt Erasmus Jacobs het middel om in één slag mateloos rijk te worden en de nakomeling van de man die zijn voorvaderen in het verderf stortte, de rekening te presenteren.
	Medeschuldig. Antwerpen: Manteau, 2003, 422 p. – 90-223-1792-7. – (Manteau thriller) Al zijn goede voornemens worden onderuitgehaald als hij even later het levenloze lichaam van Julia onder aan de trap vindt en zich realiseert dat hij haar in een dronken bui heeft omgebracht. En zijn leven wordt niet eenvoudiger als hij ook nog het pad kruist van de voortvluchtige Sofie Moons, die pas uit de gevangenis van Gent is ontsnapt.
	Spannende verhalen. Antwerpen: Manteau, 2004, 373 p. – 90-223-1835-4. – (Manteau thriller) Een verzamelbundel met 15 meesterlijke verhalen van bestsellerauteur Bob Mendes. Deze crime-verhalen zijn gegroepeerd rond drie thema's: de 'Sam Keizer '-verhalen, 'Plaats van de misdaad: Vlaanderen' en 'Buiten de grenzen'.
	De kracht van het bloed. Antwerpen: Manteau, 2005, 440 p. – 90-223-1916-4. – (Manteau thriller) De superrijke Cyrus Razdi, zoon van de machtige kanselier Darius Razdi uit De kracht van het vuur, is een meedogenloze en uiterst gevaarlijke despoot die alleen geïnteresseerd is in macht. In het gistende Irak kiest hij de kant van het fundamentalistische regime. Niet omdat hij gelooft in de morele suprematie van de islam, maar omdat hij het terrorisme handig kan gebruiken voor zijn eigen plan.
	Overspel. Antwerpen: Manteau, 2007, 270 p. – 978 90-223-2170-6. – (Manteau thriller) Door de schuld van Sonja, zijn ex, was Thomas Leerdam van manager van een vijfsterrenhotel afgezakt tot slecht betaalde receptionist in een rendez-voushotel. Het heimelijke gedoe en de sfeer van overspel hingen hem sommige dagen zo de keel uit dat het hem leek of alleen een winnende lottocombinatie nog redding kon brengen.