Le petit Belge: een misdaadroman. Amsterdam: Cargo, 2004, 286 p. – 90-234-1654-9 In Le petit Belge draait het aanvankelijk om een overval op een geldtransport: daarbij is niet alleen veel geld verdwenen, maar is ook een aantal belastende papieren in verkeerde handen terechtgekomen. Maar er is nog een tweede zaak: bij een overval op een juwelier wordt de kluis leeggeroofd. Wat hebben deze twee zaken met elkaar te maken? Het is niet alleen een vraag voor de recherche, maar ook voor Michael Adam, die onder vele schuilnamen opereert en ook wel 'Le petit Belge' wordt genoemd.

Reacties
Alle clichés van het genre gebruikt hij schaamteloos: van vermommingen via vlugge seks tot de gepensioneerde die de hele dag achter het raam zit en de perfecte getuige is. Het zal allemaal wel als parodie be­doeld zijn, maar echt geslaagd is het niet (Fred Braeckman, De Morgen)
Le Petit Belge moet het te nadrukkelijk van geforceerde situaties hebben om echt te overtuigen (Jooris van Hulle, Leeswolf)
Van een ervaren auteur met zo'n lange staat van dienst verwacht je meer (John Ver­voort, De Standaard)

Persoonlijk oordeel
Thriller die zodanig veel kanten opgaat dat zowel auteur als zeker de lezer de draad kwijtraken. Ik kon met de beste wil van de wereld na lezing niet navertellen waarover dit boek ging, tenzij over onwaarschijnlijke dingen.

Varia
* Schrijft nu scenario’s voor VTM maar deed dit ook al voor de misdaadfilms Hellegat (1980) en Zaman (1983)
* Was de enige journalist die tegen de verhalen van Humo en De Morgen over de pedofilienetwerken rond Notaris X durfde ingaan en die Regina Louf (X1) nooit geloofde.

Kovac, Dave

Flaptekst van zijn boek: Van dezelfde auteur verscheen bij VITA nog De gelukkige kloot-zak, een autobiografisch verhaal over het gevangeniswezen. En David Kovac weet waar-over hij schrijft, want hij is zelf cipier.

De overval: misdaadroman. Zingem: Vita, 2004, 165 p. – 90-73323-30-4 Matthias Lacroix, een Parijse boef die pas ontslagen is uit de gevangenis, tracht onder invloed van zijn vriendin een ‘normaal’ leven te leiden. Gezien zijn zwaar gerechtelijk verleden slaagt hij daar echter niet in. Op een dag ontvangt hij van een ex-celgenoot een postpakje uit Engeland. De inhoud bevat niets minder dan een draaiboek voor wellicht de grootste misdaad aller tijden.

Persoonlijk oordeel
Vlotte, knap ineengestoken thriller over de perfecte misdaad. Niet vernieuwend of bijster origineel maar wel gewoon goed en vlotte ontspanning.

Kröjer, Maxim P.S.

pseudoniem van Paul Collet – Mechelen, 11 maart 1901 - Sint Truiden, 28 maart 1979
Studeerde aan de Normaalschool, ging in het onderwijs maar werd al vroeg gebeten door de theatermicrobe. Vestigde zich te Antwerpen en schreef zijn eerste toneelstukken in ex-pressionistische stijl en werkte als theatertheoreticus mee aan allerlei publicaties. Zal vooral herinnerd worden door zijn tweedelig naslagwerk over toneelliteratuur en theateraangelegenheden Theater A-Z (1959) dat als een standaardwerk voor Vlaanderen werd en wordt beschouwd.

De verdwenen “Kindermoord”. Willebroek: Rene De Smedt, 1944, 159 p. – (Briljant uitgave; 4) Dit zeer interessante opsporingsverhaal van een verdwenen schilderij, geeft den auteur gelegenheid om te bewijzen dat, ook in dit genre van ontspannings-literatuur, Vlaamse schrijvers iets te vertellen hebben … De lotgevallen van den inspecteur die met het onderzoek gelast is en die onverwachts meer vindt dan hij zocht, doch er ook iets bij verliest, namelijk zijn hart, houden de belangstelling ononderbroken gaan-de.

Reacties
Een pittig detectieveverhaal (Lectuurrepertorium)
Dat belet niet dat deze eerste volwaardige Vlaamse misdaadroman niet te versmaden is (Danny De Laet, Vlaanderen)
Het is een verheugend feit dat ook onze Nederlandse schrijvers zich op dit terrein wagen en zich doen gelden. Aldus Maxim Kröjer die met zijn “Verdwenen kindermoord” niet moet onderdoen voor wat vreemde schrijvers ons aanbieden (Paul Hardy, Boeken-gids)

Persoonlijk oordeel
Knappe politieroman waarin inspecteur Bellamy eerst steeds het verkeerde spoor volgt, ondertussen andere misdaden oplost, maar uiteindelijk de dief, met de nodige portie, geluk kan inrekenen. Menselijke speurder, interessante wisseling van locatie (Brussel en Antwerpen) maar jammer genoeg een vergezocht einde.

Varia
* Het boek verscheen eerst in afleveringen als feuilleton in Het Laatste Nieuws (1940-1941)
* In het Frans werd het Le mystère du doigt manquant en kreeg het als ondertitel: Roman d’amour d’un inspecteur de la Sûreté. De meer realistische Vlaamse ondertitel luidt: Het avontuur om een schilderij!
* Dat Paul Collet tot buiten de landsgrenzen bekendheid verwierf, maar dan in een ander genre, bewijst o.a. de opvoering van De Knecht van Twee Meesters, een toneelstuk, door het Piccolo Teatro di Milano in mei 1958.
* Hij kreeg de Premie voor de Letteren van de Provincie Antwerpen voor zijn gezamen­lijk oeuvre in 1972 en de Interprovinciale prijs van de Vlaamse Provincies in 1975