Chorwon. Antwerpen: Facet, 1986, 172 p. - 90-252-8941-X. - (Moord-mix) Wanneer Ben Synaeve, oudgediende van Korea, de enige overlevende blijkt te zijn, van de verschrik-kelijke ramp die zijn dorp trof, komen automatisch de vroeger aangeleerde reflexen tot overleven in hem boven. Wie zijn die mannen in asbest die hem met vlammenwerpers trachten te vermoorden? Zonder het te beseffen bindt Ben Synaeve de strijd aan met de meest geheime organisatie ter wereld: de CIA.

Reacties
Een met vaart geschreven aktieverhaal, met een climax, die veel vragen opwerpt over persvrijheid en democratie (A.M. Keyser-de Klerk, Biblion)

Persoonlijk oordeel
Verrassend debuut met internationaal perspectief. De strijd van één tegen allen kan niet gewonnen worden maar uiteindelijk komt er, na de dood van het eerste hoofdpersonage, een tweede figuur op de proppen waardoor nieuwe spanning in het verhaal komt.

Varia
* Jef Elbers werd op 5 december 2000 door de Brusselse (Nederlandstalige) strafrechtbank vrijgesproken van inbreuken op de racismewet. Hij werd vervolgd wegens een lied dat hij schreef , 'Mohammed Ambras' waarvan de tekst op de internetsite van de Vlaams Blok Jongeren had gestaan. Hij is de broer van Wim Elbers die onlangs in beroep werd veroordeeld voor het verspreiden van racisme via het internet.
* 'In een tent blies het Blok verzamelen voor zijn 'Stop Immigratie'-meeting. De met bussen aangevoerde militanten werden opgewarmd met een door Jef Elbers in elkaar gezette Muppet Show, die niet van vulgaire onderbroekenlol, noch van ranzige grimmigheid was gespeend. Mieke Vogels, Karel De Gucht en Johan Leman waren, tot jolijt van eenieder, kop van jut. Een paar militanten schrokken er zelf van.' (Gazet Van Antwerpen)

Exsteyl, Roger D’

pseudoniem van Roger Adolf Martens – Ledeberg, 22 december 1926 – Gent, 26 januari 1979
Studeerde journalistiek te Brussel maar ook kunstgeschiedenis, parapsychologie en dramatische kunst. Werkte als freelance journalist voor enkele dagbladen. Schreef hoor-spelen, filmscenario’s en was literair medewerker aan de BRT. Huisvriend van Jean Ray.

	De dames Verbrugge: mysterie-verhaal. Gent: ’t Lanteernken, 1953, 186 p. – (Bakerstreet-mysterie) In een obscure straat van het Gentse stadscentrum staat het statig patriciërshuis der familie Verbrugge. Als Hugo Saint-Laurent, een jong archeoloog, er zijn intrek neemt, beginnen de dingen te gebeuren. Een roofmoord blijkt weldra slechts het voorspel van een schrikwekkende tragedie.
	Steekspel met schimmen: 12 fantastische verhalen en documenten. Gent: De Vlam, 1954, 140 p. Korte inhoud - Twaalf relatief korte verhalen waarin de auteur balanceert op het slappe koord tussen realiteit en het bovennatuurlijke. Alle spelen zich af in Gent en staan borg voor een verrassend einde waarin de lezer andermaal op het verkeerde been wordt gezet.
	De schone en het monster. Strombeek: De Schorpioen, 1956, 184 p. – (Tornado-reeks; 3) Het waarachtige levensverhaal van John Dillinger, eens Amerika’s publieke vijand nummer één, onthutsend door zijn aangrijpend realisme.
	Week-end met moord. Strombeek: De Schorpioen, 1956, 183 p. – (Tornado-reeks; 6) Een werk doordrongen van een mysterieuze sfeer. De realistische kijk op de dingen en de vaak zwoele, zinnelijke beschrijvingen verhogen stelselmatig de prikkel bij de lezer.
	Het avontuur met Beatrijs. Strombeek: De Schorpioen, 1956, 183 p. – (Tornado-reeks; 8) Een roman getekend naar realistische caricaturen van hartstocht, wrok en kleinburgerlijkheid, in de trant van een Georges Simenon.
	Moord in veelvoud. Strombeek: De Schorpioen, 1963, 48 p. – (Schor-pioen Detectiveroman; 21) Korte inhoud - Een seriemoordenaar slaat met zijn degenstok toe in Gent. De modus operandi is, met lichte verschillen, bijna steeds dezelfde en alles wijst in de richting van een voormalige operazanger. Of is een imitant aan het werk. Spoedig houden de onderzoekers nog slechts enkele verdachten over maar er is een amateur-detective voor nodig om de zaak deductief op te lossen.

Reacties
(De dames Verbrugge) Wij maken enig voorbehoud wegens het sadistisch-lugubere (het lijk wordt in stukken gesneden en gekookt), en de moorden welke niet gewroken of gestraft worden. De taal vooral in de gesprekken is tamelijk stijf, boekentaal (J. Brekelmans, Boekengids)
Roger d’Exsteyl kent blijkbaar zijn stiel. Hij weet goed hoe een moordverhaal op te zetten en te leiden… (Boekuil, Vooruit)
Een veelbelovend schrijver met een pracht van een goed geconstrueerd, boeiend detectiveverhaal (C.W., Het Volk)
Hij heeft een persoonlijke soepele stijl, kan atmosfeer scheppen en weet vooral zeer onderhoudend een intrigue uit te werken (Rik Lanckrock, Standpunten)
Buitengewoon spannende, boeiende en verrassende mengeling van misdaad en liefde, de twee hoofdelementen voor normaal succes (Bernard Henry, De Periscoop)

Persoonlijk oordeel
Zijn debuutroman De Dames Verbrugge is een indrukwekkend werkstuk waarbij de verborgen geheimen van een zogenaamd aristocratische familie één na één worden blootgelegd. Psychologische thriller van het hoogste niveau die nog altijd stand houdt, vijftig jaar later. Steekspel met schimmen is op het randje van dit overzicht. De auteur kan zijn voorbeelden niet verbergen: R.L. Stevenson, E.A. Poe en zijn goede vriend Jean Ray. Maar een boek met pratende katten, mensen die veranderen in een schilderij of gezonken boten waar je nog een pintje kunt drinken, vraagt wel wat fantasie. Als dan ook nog Sherlock Holmes een moord oplost die d’Ex en Ray zelf niet kunnen oplossen, tja. De schone en het monster hangt samen van geweld en seks en heeft nauwelijks inhoud. Weekend met moord is dan meer een klassieke whodunit waarbij tijdens een ‘moordweekend’ een succesvolle detectiveschrijfster in de aanwezigheid van drie collega-auteurs vermoord wordt. De fut is er uit bij de lezer na het lezen van alle argumenten en tegenargumenten. Het avontuur met Beatrijs is een verhaal dat zich afspeelt in de vunzige wereld van bor-delen en sadisme en heeft dus andere kwaliteiten dan een echte detectiveroman. Moord in veelvoud is een vlot geschreven speurdersverhaal maar ook slechts met vluchtige waarde.

Varia
* De dames Verbrugge kreeg een herdruk onder de titel Rapsodie in bloed (1964). In 1973 werd het boek verfilmd en onder de titel Kruiswegstraat 6 uitgebracht in het Frans, met Nederlandse ondertitels (Daska Films, 90 minuten) en later in een nieuwe versie (Frans en Nederlands gesproken, Franse en Nederlandse ondertitels (Alvos Films, 90 minuten). Van de film werd een 45-toeren singeltje uitgebracht met de hoofdrolspelers (o.a. Nand Baert en Pros Verbruggen) op de hoes. Jean Daskalides stichtte het bedrijf Daska Films in 1970. Hij was een kleurrijke figuur. Zijn ouders waren Grieken die in Istanbul woonden. Kort na zijn geboorte vluchtten ze daar weg voor de Grieks-Turkse oorlog. De familie kwam terecht in Gent. Ze hadden een winkel in snoepgoed. Jean Daskalides was eigenlijk vrouwenarts. Pralines waren een late roeping, Leonidas is ondertussen wereld-bekend.
* D’Exsteyl overleed tijdens een brand in zijn woning.
* De commissaris in Moord in veelvoud heet toevallig (?) Goedertier, net als de dief van De Rechtvaardige Rechters.