Agten, Eric
1962, Heusden-Zolder
Studeerde boekhouden. Door een speling van het lot kon hij dadelijk na het behalen
van zijn diploma aan de slag op de boekhouding van de uitgeverij van Het Belang
van Limburg. Het stelde hem in staat zijn droom, journalist te worden,
terug op te pikken. Hij combineerde administratief werk (boekhouding, aankoopdienst,
commerciële buiten-dienst, lezersmarkt), met freelance werk als sportjournalist.
Heeft nu een eigen PR-bureau en startte een nieuw themapark, Mondo Verde,
op in Nederland.
Headlines. Antwerpen: Houtekiet, 2004, 303 p. 90-5240-752-5
|
Reacties
- Agten beroemt er zich op dat hij zijn boek in amper 75 uur heeft geschreven.
Helaas merk je dat er ook aan (Jean-Paul Mulders, Het Laatste Nieuws)
- Headlines begint vrij sterk, maar het geloofwaardigheidsgehalte is wel bijzonder
klein. Tragikomisch staat dan ook op de flap (Fred Braeckman, De Morgen)
- Van zijn kennis van het politiewereldje ben ik iets minder overtuigd. Op het
moment dat er al drie slachtoffers zijn, is inspecteur Bosmans bereid
een vierde onschuldige burger op te offeren om er vele andere te redden.
Ik mag hopen dat onze politie in het echt met iets meer scrupule omspringt met
een mensenleven (Jeroen, Crimezone.nl)
Persoonlijk oordeel
Ouderwetse, rechtlijnige psychologische thriller waarin de twee hoofdpersonages
die dit verhaal zouden moeten dragen te zwak geportretteerd zijn. Massas
overbodige details waardoor je constant de neiging krijgt om diagonaal te lezen.
Varia
* Hij beweert zelf dat hij het boek in 12 dagen schreef. Over de eerste
honderd pagina's heb ik twee weken gedaan. Ik heb ze meteen naar een uitgeverij
gestuurd en iets later kreeg ik een contract voorgeschoteld. Fantastisch.''
Vraag: 14 dagen voor eerste honderd paginas en 12 dagen voor het hele
boek. Waar zit de logica? Of is het dichterlijke vrijheid?
* Schreef het scenario voor een moordweekend waarbij maximaal vijftig gasten
een moordenaar moeten proberen te ontdekken. Een weekend kost 190 euro per persoon.
Twee overnachtingen en maaltijden inbegrepen.
Alke, Jore
pseudoniem van J.R.A. Keersmaekers Boom, 7 augustus 1927
Persoonlijk oordeel
Hilarische komedie die ik met veel plezier gelezen heb. Als je tegen wat absurde
fantasie kunt, dan is dit een boekje om ooit nog eens te herlezen.
Varia
Vreemde titel, zou je denken. Het hoofdpersonage ondertekende zijn losgeldbrief
met de killer maar zijn hanenpoten deden het lezen als kikker.
Aspe, Pieter
Pseudoniem van Pierre Aspeslagh - Brugge, 3 april 1953
Na een poging om in Gent Politieke en Sociale wetenschappen te studeren, werd
hij een man van dertien stielen twaalf ongelukken. De laatste job was die van
conciërge van de Heilige Bloedkapel in Brugge. Zijn eerste misdaadmanuscript
(na enkele andere mis-lukkingen) werd door Manteau aanvaard en gepubliceerd.
De rest is geschiedenis.
Het vierkant van de wraak. Antwerpen: Manteau, 1995, 301 p. 90-0319-86-7
|
|
De Midasmoorden. Antwerpen: Manteau, 1996, 281 p. - 90-290-5162-0
|
|
De kinderen van Chronos. Antwerpen: Manteau, 1997, 290 p. - 90-223-1437-5
|
|
De vierde gestalte. Antwerpen: Manteau; Van Holkema & Warendorf, 1998, 295 p. - 90-609- 1414-7
|
|
Grof wild. Antwerpen: Manteau; Van Holkema & Warendorf, 1998, 123 p. 90-223-1471-5
|
|
Het Dreyse incident. Antwerpen: Manteau; Van Holkema & Warendorf, 1999, 282 p. - 90-6091-422-8
|
|
Dood tij. Antwerpen: Manteau;
Standaard, 2000, 279 p. 90-6091-433-3 |
|
Vagevuur. Antwerpen:
Manteau; Standaard, 2001, 295 p. 90-223-1602-5 Frank Lernout, manusje-van-alles bij een stoeterij, rooft de villa leeg van Paul Verfalle, een gerenommeerd theaterproducent. Hij ontdekt een aantal schokken-de fotos genomen in de folterkamers van de Chileense geheime dienst. Van In onderzoekt de diefstal met tegenzin. Hij heeft meer belangstelling voor een ge-maskerde potloodventer die in de buurt van het concertgebouw is gesignaleerd. |
|
Blauw bloed.
Antwerpen: Manteau; Van Holkema & Warendorf, 2000, 287 p. 90-6091-432-5 Ofschoon Hannelore Valentijns gedrag in de daaropvolgende dagen raadsel-achtig vindt, blijft ze gevoelig voor diens onweerstaanbare charme. De reactie van Van In laat zich dan ook raden. Hij bijt zich vast in de zaak, zeker na de kennismaking met de excentrieke familie en vriendenkring van Marcus Hey-dens. Met name de moeder van Valentijn, de ex-minnares van de vermoorde Heydens, speelt een cruciale rol. |
|
Zoenoffer. Antwerpen:
Manteau; Standaard, 2001, 289 p. 90-223-1575-4 |
|
Onder valse vlag. Antwerpen:
Manteau, 2002, 291 p. - 90-223-1774-9 |
|
De vijfde macht. Antwerpen:
Manteau, 2002, 293 p. - 90-223-1732-3 |
|
Pandora. Antwerpen: Manteau,
2003, 289 p. - 90-223-1786-2 |
|
13. Antwerpen:
Manteau; Standaard, 2003, 277 p. 90-223-1823-0 Wanneer in een Brugs hotel Wim Raes vermoord wordt aangetroffen, begeeft Van In zich naar zijn woning om de echtgenote op de hoogte te brengen. Als Raes even later alive and kicking het huis komt binnengestapt, staat van In voor een probleem. Maar enkele dagen later wordt ook het levenloze lichaam van de echte Raes gevonden, met op zijn borst de Visakaart van een andere man, die Van In naar een mogelijk volgende slachtoffer leidt. |
|
Onvoltooid verleden.
Antwerpen: Manteau; Standaard, 2004, 284 p. 90-223-1860-5 Het slachtoffer en haar man zijn lid van een verenging van neonazis. Op de bil van de vrouw staat een runeteken getatoeëerd. Het teken heet Mannaz en staat symbool voor de Nieuwe Orde. Als twee dagen later ook de vermoedelijke minnaar van het slachtoffer wordt vermoord, komt Van In in contact met een mysterieuze groep die zich commando Mannaz noemt. |
|
Tango. Antwerpen:
Manteau, 2004, 281 p. 90-223-1831-1 Een vrouw meldt zich op het politiebureau. Haar vriend is spoorloos verdwenen. Op het eerste gezicht lijkt het om een gewone huiselijke twist te gaan, waarna de man met de noorderzon is vertrokken. Als duidelijk wordt dat zijn verdwijning iets te maken heeft met fotos die het daglicht niet mogen zien en dat ook de in Brugge in de hotelsector opererende maffia bij de zaak betrokken is, wordt de toestand zeer ernstig. |
|
Casino. Antwerpen:
Manteau; Standaard, 2005, 286 p. 90-223-1884-2 Faites vos jeux. Hubert Blontrock, een notoir gokker, krijgt een decadent voor-stel dat elke verbeelding tart. Een paar uur later wordt hij door de politie opge-pakt wegens openbare dronkenschap. In zijn roes laat hij iets los over een rou-lettespel waarbij doden zullen vallen. Als Van In hem de volgende dag opzoekt, ontkent de man echter alles. Nog geen dag later wordt hij dood aangetroffen in zijn huis. |
|
Ontmaskerd. Antwerpen:
Manteau, 2005, 292 p. 90-223-1941-5 |
|
Zonder spijt. Manteau,
2006, 304 p. - 90-223-1964-4 |
|
Alibi. Antwerpen: Manteau,
2006, 289 p. - 90-223-1968-7 |
|
Rebus. Antwerpen:
Manteau, 2007, 289 p. - 978-90-223-2143-0 Een oude man krijgt een hartinfarct in de kerk van het Brugse Begijnhof terwijl hij een non bedreigt met een pistool. Van In stelt een onderzoek in, maar de zaak blijft zonder gevolg doordat het slachtoffer geen klacht wil indienen tegen haar belager. Enkele dagen later treft de eigenaar van de Lucifernum, een diabolische bar in de Brugse binnenstad, een vreselijk verminkt lijk aan in de toiletten. |
Reacties
(De Midasmoorden) Op internationaal niveau (Fred Braeckman, De Morgen)
(Geld) Duizenden lezers, die moet je verdienen, elk boek opnieuw (John Vervoort,
Het Nieuwsblad)
Verder heeft het niet veel zin om over die twintig boeken aparte recensiestukjes
te gaan opzoeken en vermelden. Dat Aspe een fenomeen is weet nu iedereen wel.
De verkoopcijfers liegen niet. Maar dat hij zowel voor- als tegenstanders heeft
is ook genoegzaam bekend.
Persoonlijk oordeel
Natuurlijk heb ik alle twintig boeken gelezen maar ik had geen zin om ze hier
allemaal met elkaar te vergelijken. Laten we het er bij houden dat ik héél
graag Aspe lees als ontspanning én dat de Duvel-liefhebber in mij aan
zijn trekken komt maar dat de meerwaar-dezoeker in ondergetekende nogal rap
vergeten is wat hij gelezen heeft. Aspe heeft de formule gevonden om héél
veel mensen met een misdaadverhaal te ontspannen en dat op zich is al een wereldprestatie.
Varia
* Jooris Van Hulle maakte een uitgebreide studie van de auteur voor de Vereniging
van West-Vlaamse Schrijvers (VWS Cahiers, 2005 nr. 201)
* Aspe is stilaan een echt merchandising product aan het worden: er verscheen
een boek met een Aspewandeling Brugge, een reeks op VTM (én later de
10 DVDs), en Aspe figureert nu ook al in een eigen stripreeks.
* Van zijn tiende boek verscheen een luxe-editie met een fles Duvel en een speciaal
Duvelglas: een collectors item.
* Schreef een novelle voor de Limburgse bibliotheken die voor veel geld op Ebay
aangeboden én verkocht wordt
* Enkele maanden geleden werd zijn miljoenste boek verkocht, jawel je leest
goed: 1.000.000
* Gazet van Antwerpen bracht in 2005 een thriller-CD uit waarop Pieter Aspe,
Deflo, Bob Mendes, Jonathan Sonnst, Karin Fossum, Jef Geeraerts en Stan Lauryssens
een spannend fragment lezen uit een van hun misdaadboeken. De CD kon
met een bon uit de krant afgehaald worden in een Standaard Boekhandel (€
4,95)
Auwera, Fernand
Pseudoniem van Fernand Van der Auwera Antwerpen, 26 november 1929
Was ambtenaar en literair medewerker van de Volkskrant en Dietsche Warande en
Belfort. Debuteerde met psychologische romans, ging later therapeutisch
schrijven maar 1968 veranderde alles: het engagement kwam er bij en dat werd
ook uitvoerig aan bod gebracht in zijn interviewbundels en jeugdverhalen.
Schreef tevens enkele kinderboeken en literaire essays.
Reacties
Het boek bezit inderdaad de spanning van een speurdersverhaal, maar het is heelwat
méér dan alleen maar dat. Tot één ding blijkt hij
echter niet in staat: tot het schrijven van een ontspanningsroman die uitsluitend
passieve verstrooiing zou bieden. Zijn talent zal hem in om het even wel geval
de betere richting uitsturen (Paul Hardy, Boekengids)
Persoonlijk oordeel
Ik-verhaal met als achtergrond een scherp getekende kunstenaarswereld waarin
andere normen gelden dan in de rauwe werkelijkheid. De auteur vergaloppeert
zich nogal veel aan bespiegelingen, laat het hoofdpersonage de twijfelachtige
speurneus zijn maar nee, spannend is het niet. Goed geschreven, dat wel.
Varia
* In 1969 kreeg hij de Prijs van de Provincie Antwerpen voor het kinderboek.
In 1974 de
August Beernaertsprijs en de Arkprijs voor het Vrije Woord, in 1976 de
Prijs van de Provincie Antwerpen voor niet-beschouwend
proza en in 1978 de Premie van de Provincie Antwerpen voor het kinderboek
* Was medeauteur van de filmscenario's De Witte van Sichem (1980) en Lijmen
/ Het Been (2000). Uit het raam springen moet als nutteloos worden beschouwd
werd door Jean-Pierre De Decker verfilmd onder de titel Springen en is verkrijgbaar
op video en DVD.