unu
du
tri
kvar
kvin
ses
sep
ok
dek
dek unu
dek du
dek tri
dek kvar
dek kvin
dek ses
dek sep
dek ok
dek nau
dudek
dudek unu
dudek du
dudek tri
dudek kvar
dudek kvin

Tom kaj Bob renkontas la parolema flegistino, kiu ne kredas ke iu kusxas en la meze de koridoro.
CHAPITRO NAU

  

" ... Ŝi kuŝas meze de la koridoro !  Venu, venu tuj.  Certe la afero urĝas," diras Tom.

Li rigardas la flegistinon.  Ŝi estas dika, grasa virino kun bluaj okuloj, ruĝaj haroj, kaj tre ronda vizaĝo.  Jam kelkajn minutojn li provas diri, kio okazis, sed ŝajnas, ke tiu flegistino ne rapide komprenas.  La vorto "urĝa" ŝajnas ne ekzisti en ŝia vortaro.

"Kuŝas, ĉu?  Meze de la koridoro, ĉu vere?" ŝi diras.

Videble, la flegistino apenaŭ povas kredi.

"Kial, diable, ŝi kuŝus meze de la koridoro?"  ŝi demandas.

"Mi petas, venu urĝe.  Mi ne scial kial ŝi kuŝas tie.  Mi nur diras, kion mi vidis.  Ni trovis ŝin tie.  Eble ŝi estis malsana.  Mi ne scias.  Ŝi svenis, ŝi perdis la konscion.  Nun certe oni devas urĝe okupiĝi pri ŝi."

"Stranga afero!"

"Nu, nu, nu, nu. Kial, diable, ŝi svenis en la koridoro?  Stranga ideo !  Oni neniam svenas tie."

"Ĉu vere?  Kie do oni svenas en ĉi tiu universitato?  Pardonu min, sed mi ne konas la tradiciojn.  Mi estas novulo.  Apenaŭ unu semajnon mi estas ĉi tie."

"Juna viro, en ĉi tiu universitato, oni svenas en la klas-ĉambroj, oni svenas en la restoracio, oni svenas en la dorm-ĉambroj, oni svenas en la ban-ĉambroj, eble oni eĉ povus sveni en iu administra oficejo.  Sed pri sveno koridora mi neniam aŭdis.  Stranga epoko !  Stranga generacio !  Oni faras ion ajn nia-epoke !"

"Vi parolas, parolas, paroladas, kaj dume tiu kompatinda knabino kuŝas en koridoro, kaj neniu zorgas pri ŝi !"

"Nu, nu. Ne maltrankviliĝu, juna viro, ne havu zorgojn.  Ni tuj rapidos tien, kaj mi tuj prizorgos ŝin."

Kaj ili kune rapidas al la loko, kie Tom lasis sian amikon kun Gerda.

Sed jen subite Tom haltas.

"Kio okazas?  Kial vi ekhaltis?"  demandas la flegistino.

"Ŝi estis ĉi tie, kaj ne plu estas, sed..."

"Sed estas iu alia, kaj li estas senkonscia, ŝajnas al mi.  Ĉu vi konas lin?"

"Jes, estas mia amiko Bob.  Kio okazis al li?"

La flegistino iras al Bob, kiu fal-sidas ĉe la koridora muro.  Ŝi tuŝas lian kapon.

"Batita ! Oni batis la kapon al li?"

"Diable ! Bob, Bob ! Respondu ! Ĉu vi aŭdas min?  Diru !  Mi petas.  Kio okazis?"

Sed Bob ne respondas, kaj Tom iĝas pli kaj pli maltrankvila.

Hosted by www.Geocities.ws

1