- Powiem jeszcze raz: Niemcy nigdy nikogo nie zmuszali do mordowania Żydów. Pomysł, że masa ludzi została zmuszona przez Niemców do mordowania Żydów nie ma nic wspólnego z rzeczywistością historyczną tej epoki. Tak przekonuje do swoich racji Jan T. Gross w "Gazecie Wyborczej" z 30 marca br.

Gross ma Polaków za ludzi o dość niskim poziomie inteligencji - każdy uczeń szkoły podstawowej wie bowiem, jak były realizowane niemieckie plany eksterminacji, co robiły specjalne komanda oczyszczające posuwające się za frontem, na czym polegał terror okupanta w miasteczkach i na wsiach polskich. Przyznawać rację bzdurom głoszonym przez Grossa, to mniej więcej tak - jak twierdzić, że nigdy nie było niemieckich obozów koncentracyjnych czy wywózek na Łubiankę.

Gross powtarza swoje, mimo że przedstawiona przez tego ahistoryka w Sąsiadach wizja wydarzeń w Jedwabnem, rzezi na Żydach dokonanej przez pałających nienawiścią Polaków, coraz bardziej sypie się jak domek z kart. Ujawnione w zeszłym tygodniu relacje świadków (w tym żydowskich) pochodzące z okresu tuż po zakończeniu wojny potwierdzają jednoznacznie, że Żydów w Jedwabnem mordowali Niemcy.

Ale - tak jak pisaliśmy wielokrotnie - dla Grossa i jego popleczników fakty nie są ważne. Sprawa Jedwabnego to kolejny etap realizowanej przez te koła nagonki na Polskę. Oto znów w USA pojawiają się głosy, że Polska musi jak najszybciej wypłacić odszkodowania żydowskim ofiarom terroru, zaś "dzieło" Grossa jest doskonałym dowodem uzasadniającym słuszność tych roszczeń.

A to, że dokumenty pokazują, że było inaczej, że to Niemcy prowadzili Żydów do stodoły i spalili ich tam żywcem? Że ten fakt potwierdzają nawet uznane żydowskie autorytety historyczne, takie jak prof. Martin Gilbert? To - powtórzmy - dla Grossa i jego mocodawców nie liczy się. Gross jest po prostu kolejnym "królikiem z kapelusza" wyciągniętym dla potrzeb "biznesu holokaustu" - osiągnięcia maksymalnego zysku finansowego na krwi pomordowanej przez Niemców ludności żydowskiej podczas II wojny światowej. Jeżeli próba nie powiedzie się, Gross po prostu zniknie i za pół roku nikt o nim nie będzie pamiętał.

Przypadek Jedwabnego to tylko fragment szerszych działań holocaust business. "Berlin Zeitung" z 28 marca poinformował, że ofiary i członkowie rodzin ofiar holokaustu pozwały do sądu rząd i armię amerykańską, zarzucając im współudział w ludobójstwie Żydów i żądając 40 miliardów dolarów odszkodowania. Trudno o większą bzdurę. Tak bowiem jak Polacy ratowali Żydów, nie bacząc na konsekwencje ze strony okupanta niemieckiego, tak przecież USA stały się przed i po wojnie największym miejscem osiedleńczym dla uciekinierów i emigrantów żydowskich z Europy. Stały się również krajem, gdzie establishment żydowski uzyskał największe wpływy na życie publiczne i polityczne.

"Holokaust biznes" ma i najważniejszy wymiar. Krzyk propagandowy wywoływany przez jego rzeczników ma ukryć podstawowy fakt, że ludność żydowska była eksterminowana także wskutek kolaboracji jej przedstawicieli z okupantem niemieckim. Wystarczy przypomnieć wypadki w getcie warszawskim czy działalność żydowskich kapo w obozach koncentracyjnych. Wystarczy przypomnieć też mało znany fakt, że na terenach wschodnich II RP gminy żydowskie miały opracowane specjalne spisy własnej ludności przeznaczonej na wydanie na śmierć Niemcom. Dziś, by ukryć własną hańbę - atakuje się Polaków, często świadków tych zachowań.

Do redakcji "Naszej Polski" od kilku tygodni nadchodzą setki listów, odbieramy mnóstwo telefonów. Pytacie Państwo, co robić, jak reagować na wzmożoną ofensywę antypolonizmów.

Polonia amerykańska prowadzi od kilku tygodni akcję zmierzającą do zablokowania wydania książki Grossa w USA. Należy więc uczyć się od naszych Rodaków za oceanem. Musimy być mocni i razem atak na Polskę odeprzeć. Nawet jeżeli Naród nie ma (jak zwykle w takich przypadkach) poparcia ze strony władz i elit politycznych.

Musimy więc wszystkich "grossopodobnych" nauczyć szacunku dla Polski. Pokazać im miejsce w szeregu. Dialog z tym rodzajem ludzi nie ma najmniejszego sensu.

Powrot