Breng de doden weer tot leven,
één voor één, Heer, één voor één
Bouw de aarde tot de hemel
Steen voor steen, Heer, steen voor steen! (fine)
En daar stond ik bij haar voordeur
Het was koud en kil die dag
Toen de wagen voor kwam rijden
Nu werd moeder weggebracht.
Ik dacht: zachtjes, lieve kraaien
Lieve kraaien, doe kalm aan
Want die dame die ze dragen
Ik wil haar niet laten gaan.
En we volgden met z’n allen
En je knikt naar iedereen
Maar de wereld leek te scheuren
Toen de kist voorgoed verdween.
Naar haar huis terug, met z’n allen
En toch moederziel alleen
En dan huil je om je moeder
Eenzaam samen, samen één.
Toen zong iemand plots haar lijflied
Het was net of zij verscheen
En we dansten en we lachten
Dapper door de tranen heen.
da capo al fine