 |
PERSISTEMO
|
Tra densa mallumo briletas la celo
Verkis (Esperante) : Ludoviko Lazaro ZAMENHOF
Fonto : HE 252
-
Tra densa mallumo briletas la celo,
Al kiu kuraĝe ni iras.
Simile al stelo en nokta ĉielo,
Al ni la direkton ĝi diras.
Kaj nin ne timigas la noktaj fantomoj,
Nek batoj de l' sorto, nek mokoj de l' homoj,
Ĉar klara kaj rekta kaj tre difinita
Ĝi estas, la voj' elektita. -
Ni semas kaj semas, neniam laciĝas,
Pri tempoj estontaj pensante.
Cent semoj perdiĝas, mil semoj perdiĝas —
Ni semas kaj semas konstante.
“Ho, ĉesu!” mokante la homoj admonas,
“Ne ĉesu, ne ĉesu!” en kor' al ni sonas :
“Obstine antaŭen! La nepoj vin benos,
Se vi pacience eltenos”. -
Se longa sekeco aŭ ventoj subitaj
Velkantajn foliojn deŝiras,
Ni dankas la venton, kaj, repurigitaj,
Ni forton pli freŝan akiras.
Ne mortos jam nia bravega anaro,
Ĝin jam ne timigas la vento, nek staro :
Obstine ĝi paŝas, provita, hardita,
Al cel' unu fojon signita! -
Nur rekte, kuraĝe kaj ne flankiĝante
Ni iru la vojon celitan!
Eĉ guto malgranda, konstante frapante,
Traboras la monton granitan.
L' espero, l' obstino kaj la pacienco —
Jen estas la signoj, per kies potenco
Ni paŝo post paŝo, post longa laboro,
Atingos la celon en gloro.
Melodio : LA VOJO
Komponinto : Ne certa
(Mi serĉas informojn pri la komponinto de ĉi tiu melodio, kaj pri aliaj melodioj por la teksto.)
MIDI (Arnold VICTOR) (sen akompano)
- Alternativa melodio :
- LA VOJO (HARDING)
- Komponis : Leonard HARDING — MIDI LH
estas filia TTTejo de
Eldonejo Cigneto