โทรศัพท์เคลื่อนที่

ยุค 1G (One-Generation) และยุค 2G (Two-Generation)

ยุค 1G จัดเป็นยุคแรกของโทรศัพท์เคลื่อนที่ ที่เรียกว่า โทรศัพท์มือถือ โดยส่งสัญญาณไร้สายแบบแอนะล็อก ในย่านความถี่ 800 - 900 MHz ที่เรียกว่าระบบ AMPS

ข้อเสีย คือ คุณภาพของเสียงยังไม่ดีพอ ความเร็วในการส่งต่ำ อีกทั้งยังเป็นระบบที่ถูกลักลอบใช้งานได้ง่าย

ยุค 2G มีการพัฒนาโทรศัพท์เคลื่อนที่แบบดิจิตอลขึ้น ซึ่งประกอบด้วยระบบ GSM และ CDMA สามารถส่งข้อมูลได้รวดเร็วยิ่งขึ้น มีความปลอดภัยสูง

ยุค 2.5G การเชื่อมต่อเครือข่ายจะเป็นในรูปแบบแพ็กเก็ตสวิตชิ่งบนวงจรความเร็วสูง ซึ่งประกอบด้วยระบบ GPRS และ EDGE มีการเชื่อมต่อเครือข่ายอินเทอร์เน็ตรวดเร็วขึ้น

ยุค 3G (Third-Generation)

มีการพัฒนาเทคโนโลยีการสื่อสารของระบบโทรศัพท์เคลื่อนที่ โดยไม่ใช่แค่เพียงใช้ งานเพื่อสื่อสารพูดคุยเท่านั้น

แต่สามารถเชื่อมต่อเข้าระบบเครือข่ายได้ตลอดเวลา เช่น เชื่อมต่อแบบไร้สายเข้าสู่เครือข่ายอินเตอร์เน็ต เพื่อดำเนินธุรกรรมบนเครือข่าย

รับส่งอีเมล์ การส่งข้อมูลมัลติมีเดีย ด้วยความเร็วในการดาวน์โหลดข้อมูลถึง 7.2 Mbps

ยุค 4G (Fourth-Generation)

เป็นระบบสื่อสารไร้สายแบบบรอดแบนด์ด้วยความเร็วสูงถึง 75 Mbps เร็วกว่า ยุค 3G 10 เท่าทําให้โทรศัพท์ในยุคนี้สามารถชมรายการทีวีผ่านโทรศัพท์

และยังครอบคลุมพื้นที่กว้างกว่า 3G ถึง 10 เท่า (48 กิโลเมตร) โดยเทคโนโลยีที่ใช้งาน คือ WiMAX (Worldwide Interoperability for Microwave Access)

ซึ่งยังไม่สมบูรณ์ ความถี่ที่ใช้ในบางประเทศเป็นย่านความถี่ที่ควบคุม หากต้องการใช้ต้องได้รับการอนุญาตก่อน

คลิป VIDEO : วิวัฒนาการโทรศัพท์เคลื่อนที่

*** คลิ๊กที่นี้เพื่อกลับสู่หน้าหลัก ***