คลื่นวิทยุ และ ไมโครเวฟ

คลื่นวิทยุ (Radio Frequency)

เป็นคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าความถี่สูง ซึ่งมีคุณสมบัติกระจายไปได้เป็นระยะทางไกล ด้วยความเร็วเท่ากับแสงคือ 300 ล้านเมตรต่อวินาที

เครื่องส่งวิทยุจะทำหน้าที่สร้างคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าความถี่สูงหรือคลื่นวิทยุ (RF) ผสมกับคลื่นเสียง (Audio Frequency -AF) แล้วส่งกระจายออกไป

ลำพังคลื่นเสียงซึ่งมีความถี่ต่ำไม่สามารถส่งไปไกลๆ ได้ ต้องอาศัยคลื่นวิทยุเป็นพาหะจึงเรียกคลื่นวิทยุว่า คลื่นพาหะ (Carier Wave)

เครื่องรับวิทยุ จะทำหน้าที่รับคลื่นวิทยุและแยกคลื่นเสียงออกจากคลื่นวิทยุให้รับฟังเป็นเสียงปกติได้

คลื่นวิทยุมีช่วงความถี่อยู่ที่ 3 KHz - 1 GHz สามารถนําไปใช้ในการส่งข่าวสารการสื่อสารโดยอาศัยคลื่นวิทยุ

จะทําด้วยการส่งคลื่นไปยังอากาศ เพื่อเข้าไปยังเครื่องรับวิทยุ ใช้เทคนิคการมอดูเลต ด้วยการรวมกับคลื่นเสียง

ที่เป็นคลื่นไฟฟ้าความถี่เสียงรวมกัน ทําให้การสื่อสารด้วยวิทยุกระจายเสียง ไม่จําเป็นต้องใช้สายและยังสามารถส่งคลื่นได้ในระยะไกลออกไปได้

รวมถึงการผสมคลื่นจะใช้เทคนิคที่แตกต่างกัน โดยเครื่องรับวิทยุจําเป็นต้องปรับให้ตรงกับชนิดของคลื่นที่ส่งมาด้วย

ผู้ค้นพบ : James clerk maxwell

ไมโครเวฟ (Terrestrial Microwave Transmission)

มีช่วงความถี่ตั้งแต่ 1- 300 GHz เป็นช่วงความถี่ของคลื่นโทรทัศน์และไมโครเวฟ โดยคลื่นสามารถทะลุผ่านชั้นบรรยากาศไปยังนอกโลก

สำหรับช่วงความถี่ที่นิยมนำมาใช้ส่งคลื่นโทรทัศน์ คือ คลื่น VHF (30 - 300 MHz) และคลื่น UHF (300 - 3 GHz)

คลื่นไมโครเวฟ สามารถส่งสัญญาณได้ไกล 20 ไมล์ ถ้าต้องการส่งข้อมูลให้ไกลออกไป จําเป็นต้องมี จานรับส่งที่ทําหน้าที่ทวนสัญญาณเพื่อส่งต่อในระยะไกลออกไป

ข้อเสียคือ ถูกรบกวนจากคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าได้ง่าย และสภาพภูมิอากาศส่งผลต่อระบบการสื่อสารข้อจํากัดด้านภูมิประเทศที่มีภูเขาบดบังสัญญาณ และความโค้งของเปลือกโลก

แสดงการสื่อสารระหว่างจานดาวเทียมบนยอดตึกสูงกับเสารับส่งคลื่นไมโครเวฟ

*** คลิ๊กที่นี้เพื่อกลับสู่หน้าหลัก ***