สารบัญ กลับด้านบน

ศีล ๒๒E- โศกาลัย

ศีล ๒๒Eศีลสำหรับพระภิกษุ มีในภิกขุปาฏิโมกขEBR>
ศีล ๓๑Eศีลสำหรับพระภิกษุณี มีในภิกขุปาฏิโมกขEBR>
ศีลอุโบสถ คือ ศีล Eที่สมาทานรักษาพิเศษในวันอุโบสถ ดู อุโบสถศีล

ศีลาจาร ศีลและอาจาระ, การปฏิบัติตามพระวินัยบัญญัติ และมารยาททั่วไป; นัยหนึ่งว่า ศีล คือไม่ต้องอาบัติปาราชิก
และสังฆาทิเสส อาจาระคือไม่ต้องอาบัติเบาตั้งแต่ถุลลัจจจัยลงมา

ศึกษา การเล่าเรียนฝึกฝนและอบรม, ในพระพุทธศาสนา ได้แกEสิกขา

ศุกลปักษE/FONT> ซีกสว่าง คือ ข้างขึ้น

ศุภวารฤกษE/FONT> ฤกษEามยามดี

ศูทร ชื่อวรรณะที่สีE ในวรรณะสีEของคนในชมพูทวีป ตามหลักศาสนาพราหมณEจัดเป็นชนชั้นต่ำ ได้แก่พวกทาสและ
กรรมกร ดู วรรณะ

เศวต สีขาว

เศวตฉัตร ฉัตรขาว, ร่มขาว, พระกลดขาวซึ่งนับว่าเป็นของสูง

เศวตอัสดร ม้าสีขาว

โศก ความทุกขE ความเศร้า, ความเดือดร้อนใจ, ความแห้งใจ

โศก ลูกศรคือความโศก, เป็นทุกขEดือดร้อนเหมือนถูกศรแทง

โศกาลัย ความเศร้าเหี่ยวแห้งใจและความห่วงใย, ทั้งโศกเศร้าทั้งอาลัยหรือโศกเศร้าด้วยอาลัย, ร้องไห้สะอึกสะอื้น
(เป็นคำกวีไทยผูกขึ้น)