|
ลกุณฏก ภัททิยะ - ลักษณะ
ลกุณฏก ภัททิยะ
พระมหาสาวกองค์หนึ่ง เป็นบุตรในตระกูลมั่งคั่ง ชาวพระนครสาวัตถี ได้ฟังพระธรรมเทศนาของ
พระศาสดาที่พระเชตวันมีความเลื่อมใสจึงบวชในพระพุทธศาสนา ท่านมีรูปร่างเตี้ยค่อมจนบางคนเห็นขัน
วันหนึ่งมี
หญิงนั่งรถผ่านมาเห็นท่านแล้วหัวเราะจนเห็นฟัน ท่านกำหนดฟันนั้นเป็นอารมณ์กรรมฐาน
ได้สำเร็จอนาคามิผล ต่อ
มาท่านได้บรรลุพระอรหัตในสำนักพระสารีบุตร แต่เพราะความที่มีรูปร่างเล็กเตี้ยค่อม
ท่านมักถูกเข้าใจผิดเป็น
สามเณรบ้าง ถูกพระหนุ่มเณรน้อยล้อเลียนบ้าง ถูกเพื่อพระดูแคลนบ้าง แต่พระพุทธเจ้ากลับตรัสยกย่องว่าถึงท่านจะ
ร่างเล็ก แต่มีคุณธรรมฤทธานุภาพมาก ท่านได้รับยกย่องเป็นเอตทัคคะในทางมีเสียงไพเราะ
ลบหลู่คุณท่าน
ดู มักขะ
ล่วงสิกขาบท
ละเมิดสิกขาบท, ไม่บทประพฤติตามสิกขาบท, ฝ่าฝืนสิกขาบท
ลหุ เสียงเบา ได้แก่
รัสสระไม่มีตัวสะกด คือ อ อิ อุ เช่น น ขมติ
ลหุกาบัติ
อาบัติเบา คือ อาบัติที่มีโทษเล็กน้อยได้แก่อาบัติถุลลัจจัย ปาจิตตีย์ ปาฏิเทสนียะ
ทุกกฎ ทุพภาสิต; คู่กับครุกาบัติ
ลหุโทษ โทษเบา
คู่กับ มหันตโทษ โทษหนัก
ลหุภัณฑ์ ของเบา
เช่น บิณฑบาต เภสัชและของใช้ประจำตัว มีเข็ม มีดพับ มีดโกน เป็นต้น; คู่กับ
ครุภัณฑ์
ลักซ่อน เห็นของเขาทำตก
มีไถยจิตเอาดินกลบเสีย หรือเอาของมีใบไม้เป็นต้น ปิดเสีย
ลักเพศ แต่งตัวปลอมเพศ
เช่นไม่เป็นภิกษุ แต่นุ่งห่มผ้าเหลือง แสดงตัวเป็นภิกษุ (อ่าน ลัก-กะ-เพด)
ลักษณะ สิ่งสำหรับกำหนดรู้,
เครื่องกำหนดรู้, อาการสำหรับหมายรู้, เครื่องแสดงสิ่งหนึ่งให้เห็นว่าต่างจากอีกสิ่ง
หนึ่ง, คุณภาพ, ประเภท