เป็นหนังสือเรียนของชั้น มัชฌิมอาภิธรรมิกะตรี (มัชฌิมะ-ตรี) ซึ่งเป็นชั้นที่ 4 แต่จะอ่านของชั้นนี้ให้เข้าใจก็คงต้องมีพื้นฐานจากชั้นก่อนหน้านั้นก่อน คืออภิธรรมมีทั้งหมด 9 ระดับชั้น ตั้งแต่ จูฬ-ตรี, จูฬ-โท, จูฬ-เอก, มัชฌิม-ตรี, มัชฌิม-โท, มัชฌิม-เอก, มหา-ตรี, มหา-โท, มหา-เอก
ลองคุยกับคนขายดูก็แล้วกันนะครับว่าควรอ่านเล่มไหนเป็นพื้นฐานก่อนบ้าง ผมอ่านมาหลายปีแล้วจำรายละเอียดของแต่ละชั้นไม่ได้แล้ว ถ้ามีเวลามากพอก็ซื้อมาอ่านทั้ง 9 ชั้นเลยก็ได้ครับ จะเข้าใจเรื่องสภาวะจิตได้ดีขึ้น ผมอ่านจบ 9 ชั้นแล้วได้ข้อสรุปสั้นๆ ว่า "สัพเพ ธัมมา อนัตตา" ซึ่งผมคิดว่าเป็นพื้นฐานของธรรมะทั้งหมด รวมทั้งของธรรมชาติทั้งหมดด้วย
สำหรับในพระไตรปิฎกนั้น ก็จะกระจัดกระจายอยู่ในพระอภิธรรมปิฎก โดยเฉพาะในอภิธรรมปิฎก เล่ม 1 ภาค 1-2 ธรรมสังคณี ซึ่งจะต้องจับความจากส่วนต่างๆ มาวิเคราะห์ และประมวลเอาเอง ไม่สะดวกเหมือนในหนังสือเรียน
ทำให้เขารู้สึกอบอุ่นใจ พยายามหลีกเลี่ยงสถานการณ์ที่จะทำให้จิตใจเขาตกต่ำเศร้าหมอง และพยายามสอนให้เขามีสติ และปล่อยวางเมื่อพบกับเรื่องที่ไม่ดี ให้เขาเตรียมตัวเตรียมใจไว้รับเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันต่างๆ เอาไว้ด้วย สอนให้เขารู้ว่าธรรมดาของโลกเป็นเช่นนั้น มิเช่นนั้นแล้วเขาอาจจะทำใจไม่ได้เมื่อเหตุการณ์เหล่านั้นมาถึงก็เป็นได้
บุญที่จะส่งผลให้เป็นผู้มีปัญญานั้นมีหลายอย่าง เช่น การบริจาคหนังสือหรือสิ่งประเทืองปัญญา โดยเฉพาะหนังสือธรรมะและพระไตรปิฎก การฟังธรรม การอ่านหนังสือธรรมะ การสนทนาธรรม การให้ธรรมะเป็นทาน การไม่ดูถูกผู้อื่นในเรื่องสติปัญญา การไม่เสพของมึนเมาอันทำให้ขาดสติ การฝึกให้มีสติอยู่เสมอ การทำสมาธิ และที่สูงที่สุดก็คือการเจริญวิปัสสนา
