สารบัญ กลับด้านบน

การปฏิบัติธรรมในชีวิตประจำวัน

ผู้สนใจท่านหนึ่งได้เมล์มาถามปัญหาเกี่ยวกับเรื่องนี้ ทางผู้ดำเนินการเห็นว่าน่าจะเป็นประโยชน์ แก่ท่านอื่นๆ ด้วย จึงขออนุญาตนำมาลงเอาไว้ ณ ที่นี้ ดังนี้

คำถาม

Sent: Wednesday, March 27, 2002 4:26 PM
Subject: thumma question

เรียน คุณธัมมโชติ

สวัสดีครับ

ขอเรียนถามปัญหาดังนี้นะครับ

1. การพยายามมีสติระลึกอยู่กับลมหายใจในขณะที่ใช้ชีวิตประจำวัน หรือบางครั้งพยายามมีสติระลึกอยู่กับกริยาอาการต่างๆของร่างกาย ถือเป็นการปฏิบัติในข้อกายานุปัสนาสติปัฏฐานหรือไม่ครับ
   
   
2. ถ้าใช่ถือว่าเป็นการทำบุญหรือไม่ครับ และเราสามารถแผ่ผลบุญนี้ออกไปได้หรือไม่ครับ

ขอขอบพระคุณล่วงหน้าครับ

ตอบ

สวัสดีครับ คุณ .....

ขอบคุณครับที่ให้ความสนใจเว็บไซต์ ธัมมโชติ

1. การมีสติระลึกอยู่กับลมหายใจ และการมีสติระลึกอยู่กับกริยาอาการต่างๆของร่างกายนั้น จัดเป็นกายานุปัสนาสติปัฏฐานครับ คือการมีสติอยู่กับกาย (ลมหายใจเป็นส่วนที่ปรุงแต่งร่างกาย และเกี่ยวเนื่องกับร่างกาย จัดเป็นกายชนิดหนึ่ง) ซึ่งเป็นได้ทั้งสมถกรรมฐาน และวิปัสสนากรรมฐาน โดยมีรายละเอียดที่ลึกลงไปดังนี้
   
   ถ้ามีสติเพียงเพื่อยึดจิตไว้ไม่ให้ซัดส่าย ก็เป็นการทำสมาธิ จัดเป็นสมถกรรมฐาน แต่ถ้าคอยสังเกตความเป็นไปของลมหายใจ (หรือร่างกาย แล้วแต่กรณี)ในแต่ละขณะด้วย เพื่อให้เห็นธรรมชาติที่แท้จริงของลมหายใจ (หรือกริยาอาการของร่างกาย รวมทั้งตัวร่างกายเองด้วย) ซึ่งเป็นรูปชนิดหนึ่ง และมีธรรมชาติเช่นเดียวกับรูปนามอื่นๆ ทั้งหลาย (ความไม่เที่ยง แปรปรวนไปตลอดเวลา เอาแน่อะไรไม่ได้ คาดหวังอะไรไม่ได้เลย ยึดมั่นถือมั่นไม่ได้ ฯลฯ) ก็จะเป็นวิปัสสนากรรมฐาน
   
   และถ้าคอยสังเกตสภาวะจิตประกอบไปด้วย (ในทำนองเดียวกับการสังเกตลมหายใจ) ก็จะเป็นจิตตานุปัสสนา ซึ่งจะได้ประโยชน์ยิ่งขึ้นไปอีก
   
   
2. ถือว่าเป็นการทำบุญครับ คือเป็นการชำระจิตให้ผ่องใส การทำสมาธินั้นเป็นบุญที่มากกว่าการให้ทาน เพราะทำให้จิตผ่องใสมากกว่าการให้ทาน การทำวิปัสสนาเป็นบุญที่มากกว่าการทำสมาธิเพราะกำจัดกิเลสได้ถาวร
   
   และเราสามารถแผ่ผลบุญนี้ออกไปได้แน่นอนครับ ถ้ามีการแผ่เมตตาก่อนการแผ่ผลบุญก็จะดีมาก

ถ้ายังไม่กระจ่าง หรือมีข้อสงสัยอะไรอีก ก็เชิญถามมาได้ใหม่นะครับ ไม่ต้องเกรงใจ

ธัมมโชติ
27 เมษายน 2545

ขอเชิญทุกๆ ท่าน ร่วมลงนามเยี่ยม
และวิจารณ์เว็บไซต์ของเราใน สมุดเยี่ยม ด้วยนะครับ