ค้นว่าอยู่เล่มใด แล้วกด [ctrl]+f หรือใช้คำสั่งของเครื่องหาตำแหน่งในเล่มอีกทีนะครับ


ธรรมะจากเลขศูนย์ "0"

เรื่องนี้เขียนขึ้นจากการจุดประกาย ของคำสอนอันเป็นหลักสำคัญของนิกายมาธยมิก ซึ่งเป็นนิกายที่สำคัญของศาสนาพุทธมหายาน ฝ่ายศูนยตวาทิน (เน้นเรื่องศูนยตา หรือสุญญตา) ซึ่งมีผู้นำที่สำคัญคืออาจารย์นาครชุน ผู้แต่งคัมภีร์มาธยมิกศาสตร์ อันว่าด้วยเรื่องทางสายกลาง ผู้มีวาทะว่า สรฺวมฺ ศูนฺยมฺ (อ่านว่า สะ-ระ-วัม ศูน-นะ-ยัม โดย ระ กับ นะ ออกครึ่งเสียง เป็นภาษาสันสกฤต ตรงกับภาษาบาลีว่า สพฺพ สุญฺญํ) ซึ่งแปลว่า สิ่งทั้งปวงล้วนเป็นของศูนย์ คือเป็นของว่างเปล่า


พระพุทธรูปในวัดเวียดนาม พุทธคยา

ขอนอบน้อมแด่สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าฯ
พระธรรม
พระสงฆ์
กราบนมัสการท่านอาจารย์นาครชุน

ท่านทั้งหลายลองมองเข้าไปที่เลขศูนย์ "0" ดูสิ ไม่ว่าจะมองจากทิศทางใด ก็จะเห็นเส้นขอบที่ปิดรอบอย่างมิดชิด แน่นหนา ประดุจว่าอัดแน่นไปด้วยสาระเต็มเพียบไปหมด แต่ภายในสิ กลับว่างเปล่า กลวงโบ๋ หาสาระแก่นสารใดๆ ไม่ได้เลย

ชีวิตทั้งหลายในวัฏสงสารก็เช่นกัน ดูเผินๆ ก็เหมือนกับว่าเต็มไปด้วยสาระแก่นสาร น่ารักน่าใคร่ น่าปรารถนา ดุจว่าจะยึดมั่นถือมั่น เป็นจริงเป็นจังได้เช่นนั้น แต่พอเวลาผ่านไปได้ไม่นาน สิ่งเหล่านั้นก็กลายเป็นเพียงความว่างเปล่า เหลือเพียงความทรงจำลมๆ แล้งๆ ที่ไม่อาจหวนคืนมาให้สัมผัสได้อีกเลย

ไม่ต่างอะไรกับความฝัน ในขณะที่กำลังฝันอยู่ ก็รู้สึกเหมือนกับว่าเป็นจริงเป็นจัง สุขก็สุขจริง ทุกข์ก็ทุกข์จริง เหนื่อยก็เหนื่อยจริง แต่พอตื่นขึ้นมา ... มีอะไรเหลืออยู่บ้างเล่า ???

แล้วชีวิตจริงกับความฝันมีอะไรที่ต่างกันเล่า ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นมา ตั้งอยู่ได้ไม่นาน แล้วก็แปรปรวนไป ดับไป หาอะไรที่มีความเที่ยงแท้แน่นอน คงเส้นคงวา ที่พอจะให้ยึดถือ ยึดมั่นถือมั่น ว่าสิ่งนั้นเป็นเช่นนั้นจริงๆ ไม่ใช่เป็นอย่างอื่น ไม่มีเลย อย่างเครื่องคอมพิวเตอร์ หรือหนังสือที่คุณกำลังอ่าน กำลังจ้องมองอยู่ในขณะนี้ มันจะอยู่ในสภาพที่ใครๆ เรียกมันว่าคอมพิวเตอร์ หรือหนังสือไปได้อีกนานสักเท่าไหร่ หลังจากนั้นจะกลายสภาพเป็นอะไร ก็ไม่สามารถจะคาดเดาได้เลย

แล้วทรัพย์สมบัติ หน้าที่การงาน ยศฐาบรรดาศักดิ์ หน้าตาในสังคม ความสุข ความทุกข์ ความสำเร็จ ความล้มเหลว หรือแม้แต่พ่อ แม่ พี่ น้อง เพื่อนฝูง คนรัก รวมทั้งทุกสิ่งทุกอย่าง ที่คุณมีคุณเป็นอยู่ในเวลานี้ มันจะอยู่กับคุณไปได้อีกนานเท่าไรกัน ในที่สุดมันก็จะเหลือเพียงความทรงจำลมๆ แล้งๆ อีกเช่นกัน

ท่านทั้งหลายเคยเห็นเศษกระดูกที่เหลือจากการเผา ของคนที่ท่านเคยรู้จักหรือเปล่า ท่านเห็นหรือเปล่าว่าความสุข ความทุกข์ ความยากลำบาก ความสำเร็จ ความล้มเหลวต่างๆ นานา ที่คนๆ นั้นเคยต่อสู้ฝ่าฟันมาตลอดชีวิต ในที่สุดแล้วเหลืออะไรให้กับเขาบ้าง นอกจากเศษกระดูกไม่กี่ชิ้น ซึ่งจะกระจัดกระจาย และย่อยสลายไปในที่สุด บางคนอาจจะเหลือสมบัติเอาไว้ให้ลูกหลานแย่งกันบ้าง แล้วไม่นานก็หมดไป บางคนอาจจะมีชื่อเสียงดีบ้าง ไม่ดีบ้าง เอาไว้ให้คนกล่าวถึง แต่ไม่นานก็ย่อมจะหมดไปอีกเช่นกัน แต่ที่แน่ๆ สิ่งที่ว่าเหลืออยู่เหล่านั้น มีประโยชน์อะไรกับคนที่ตายแล้วบ้าง สิ่งที่จะติดตามไปได้ก็มีเพียงบุญกับบาปที่เคยทำเอาไว้เท่านั้น แต่เมื่อกรรมใดส่งผลจนหมดสิ้นกำลังแล้ว กรรมเหล่านั้นก็ย่อมจะหมดสิ้นไปด้วยเช่นกัน สรุปแล้วในที่สุดก็จะเหลือเพียงความว่างเปล่า กับความทรงจำลมๆ แล้งๆ เหมือนความฝันเท่านั้นเอง


ภาพจากวัดทิเบต พุทธคยา


แล้วในวัฏสงสารนี้มีอะไรที่ต่างจากความฝัน มีอะไรที่ต่างจากเลขศูนย์ "0" เล่า ???

จะเอาอะไรกันมากกับชีวิต !!!

ธัมมโชติ
27 ตุลาคม 2544

ขอเชิญทุกๆ ท่าน ร่วมลงนามเยี่ยม
และวิจารณ์เว็บไซต์ของเราใน สมุดเยี่ยม ด้วยนะครับ




eXTReMe Tracker