|
|
เกี่ยวกับการฆ่าตัวตาย
ผู้สนใจท่านหนึ่งได้เมล์มาถามปัญหาเกี่ยวกับเรื่องนี้ ทางผู้ดำเนินการเห็นว่าน่าจะเป็นประโยชน์ แก่ท่านอื่นๆ ด้วย จึงขออนุญาตนำมาลงเอาไว้ ณ ที่นี้ ดังนี้
คำถาม
Sent: Friday, July 27, 2001 5:29 PM
Subject: สวัสดีครับ
ผมเข้าไปอ่านมา ใน web อะครับ แต่ไม่ค่อยเข้าใจ บทความนี้ ครับ (เรื่องพระวักกลิ
(อีกรูปหนึ่ง) ในหมวดตัวอย่างการบรรลุธรรม
- ธัมมโชติ) ช่วยอธิบายหน่อยครับ
การฆ่าตัวตายชนิดหนึ่งที่พระพุทธเจ้าไม่ทรงตำหนิ คือการฆ่าตัวตายที่ไม่ต้องเกิดใหม่อีก
ซึ่งมีภิกษุหลายรูปได้ทำเช่นนี้ โดยที่ส่วนใหญ่จะอาศัยการพิจารณาทุกขเวทนาที่เกิดขึ้นก่อนตาย
เพื่อละความยินดีพอใจในการเกิดใหม่ รวมถึงความยินดีพอใจและความยึดมั่นถือมั่น ในรูปนามทั้งหลายลงไป
เพราะเห็นความทุกข์ที่เกิดขึ้นจากรูปนามนั้น
ผมงงตรงที่ว่า พอพระภิกษุ พิจารณาทุกขเวทนา แล้ว ก็ฆ่าตัวตาย เลยเหรอครับ ที่ไม่บาปเพราะ
ก่อนตาย จิตไม่ได้เศร้าเหรอ ครับ
ขอบคุณมากครับ
ตอบ
เรียน คุณ...
ขอบคุณครับที่มีความสนใจในเว็บไซต์ธัมมโชติ
สำหรับคำถามที่ถามมานั้น ผมขอตอบอย่างนี้ครับ
ก่อนอื่นคงต้องทำความเข้าใจเรื่องบาปกับบุญก่อน
คนทั่วไปก่อนฆ่าตัวตายนั้น จิตจะน้อมไปในทางโทสะ (ความโกรธ เศร้า หดหู่ หมดหวัง
กลัว) (ดูเรื่องโทษของการฆ่าตัวตาย ในหมวดบทวิเคราะห์
ประกอบ) แต่การฆ่าตัวตายของภิกษุในกรณีที่พระพุทธเจ้าไม่ทรงตำหนินั้น ผมเข้าใจว่าท่านคงไม่น้อมใจไปในทางโทสะ
แต่น้อมใจไปในความเห็นโทษภัยของรูปนาม หรือร่างกาย/จิตใจ เพื่อที่จะละคลายความยึดมั่นในรูปนามทั้งหลายลงไป
ซึ่งจิตในลักษณะนี้ไม่ใช่กิเลส แต่เป็นวิปัสสนาปัญญาซึ่งเป็นมหากุศลจิต
และเมื่อทุกขเวทนาอันแรงกล้าก่อนที่ท่านจะสิ้นลมบังเกิดขึ้น ท่านก็ไม่ปล่อยให้โทสะเกิดขึ้น
(คือไม่รู้สึกหวาดกลัว หรือทุกข์ทรมานใจใดๆ เลย จะมีก็เพียงทุกข์ทางกายเท่านั้น)
และยังใช้ประโยชน์จากทุกขเวทนาทางกายนั้น ในการตัดความเยื่อใย ยินดีในรูปนามทั้งหลาย
และชีวิตในวัฏสงสารลงไป ซึ่งจิตของท่านในขณะเหล่านั้นย่อมจะเป็นบุญ เป็นกุศลอย่างยิ่ง
ไม่ได้เป็นบาปเลย
หวังว่าจะพอทำให้คุณ... หายงงได้บ้างนะครับ
ถ้ายังไม่กระจ่าง หรือมีข้อสงสัยในเรื่องอื่นๆ อีก ก็เมล์มาถามได้เรื่อยๆ นะครับ
ผมยินดีตอบให้ทุกฉบับ ไม่ต้องเกรงใจ
ธัมมโชติ
1 สิงหาคม 2544
ขอเชิญทุกๆ ท่าน ร่วมลงนามเยี่ยม
และวิจารณ์เว็บไซต์ของเราใน สมุดเยี่ยม ด้วยนะครับ