3| | |ย้อนอดีตเส้นทางเดิน เขาพะเนินทุ่ง| | |4

 

                ยอดเขาพะเนินทุ่ง  เป็นภูเขาที่สูงที่สุดในใจกลางป่าแก่งกระจาน  ในอดีตก่อนที่จะประกาศเป็นอุทยานแห่งชาติ ฯ  สภาพบนยอดภูเขาเป็นพื้นที่ราบโล่งเตียน  ปราศจากต้นไม้หรือวัชพืช  เพราะทุก ๆ ปีหน่วยงานฝ่ายทหารจะมาถางพื้นที่เพื่อทำเป็นสนาม ฮ.  ในการฝึกภาคปฏิบัติจริงในป่า  พอถึงช่วงฤดูฝนจึงเป็นทุ่งหญ้าเป็นที่หากินของฝูงกระทิงและวัวแดง  ตามพื้นดินจึงเต็มไปด้วยรอยและกลิ่นสาบของพวกมัน  ลานโล่งบนยอดเขาพะเนินทุ่งจึงเป็นที่กางเต็นท์นอนชมดาวในยามค่ำคืน  อากาศที่หนาวเย็นจับขั้วหัวใจ  ยามเช้าชมทะเลหมอกที่สวยงาม

                ในการเดินทางไปยอดเขาพะเนินทุ่งนั้น  มีอยู่ ๒ ทาง คือ  เส้นทางแรกเข้าทางหมู่บ้านพุไทร  แล้วเดินมาตามชักลากไม้เก่า  ตัดข้ามเขามะเร็วลงไปหาลำห้วยแม่สะเลียง  เดินทวนน้ำไปตามลำห้วยจนถึงเชิงเขาพะเนินทุ่ง  จากจุดเดินที่เขามะเร็วจนถึงเชิงเขาพะเนินทุ่ง  ใช้เวลาประมาณ ๘ ชั่วโมง  ระหว่างทางจะผ่านไร่กล้วยน้ำว้าและไร่มะนาว ๓ แห่ง

                จากนั้นก็ปีนเขาขึ้นไปตามเส้นทางเดินป่าของทหาร  ซึ่งจะมีสังกะสีแผ่นเล็ก ๆ ทาสีแดง  ตอกติดกับต้นไม้ไว้เป็นระยะ ๆ  ในช่วงแรกสูงชันมากต้องปีนป่ายห้อยโหนเกาะต้นไม้ขึ้นไปนานเป็นชั่วโมง  จากนั้นพอถึงแนวสันเขาก็เดินได้ดี  แต่ก็มีบางช่วงที่สูงชัน  ใช้เวลาเดินประมาณ ๖ ชั่วโมงจะโผล่ตรงยอดเขาพะเนินทุ่งพอดี  ก่อนถึงลาน ฮ. ประมาณร้อยเมตร

                จากยอดเขาพะเนินยังมีเส้นทางเดินป่าไปน้ำตกทอทิพย์ได้อีก  เป็นทางเดินป่าของทหารเช่นกัน  ใช้เวลาเดินประมาณ ๕ ๖ ชั่วโมง  จะผ่านน้ำพุร้อน   เมื่อเที่ยวชมน้ำตกแล้วก็ล่องแพกลับตามแม่น้ำเพชรอีก ๒ วัน  ถ้าเดินก็ใช้เวลาอีก ๓ วันจึงจะถึงหมู่บ้านประตูผีเพื่อนั่งเรือกลับมาที่เขื่อนแก่งกระจาน

                เมื่อถึงเชิงเขาพะเนินทุ่ง  ถ้าจะไปน้ำตกทอทิพย์ก่อน  ก็เดินไปตามลำห้วยแม่สะเลียงจนสุดสายน้ำ  ตัดข้ามสันเขาลงไปห้วยทอทิพย์  ใช้เวลาวันหนึ่งเต็ม ๆ  จากนั้นจึงย้อนกลับมาขึ้นเขาพะเนินทุ่ง  ใช้เวลาอีกวันหนึ่งเช่นกัน 

                เส้นทางที่สองคือเข้าทางเขาโป่งพรม  ตามเส้นทางชักลากไม้เก่า  แล้วเดินมาตามทางเดินป่าของทหาร  มาที่ลำห้วยแม่สะเลียง  เดินไปอีกเกือบ ๔ ก.ม. จะถึงเชิงเขาพะเนินทุ่ง

                ต่อมาเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๒๗ ๒๕๒๘  ทางอุทยาน ฯ ได้ตัดเส้นทางเข้ามาทางเขาโป่งพรม  ไปสิ้นสุดที่ ก.ม. ๑๘  ประมาณช่วง ก.ม. ที่ ๑๐-๑๑ ได้ตัดทางเข้าไปยังเชิงเขาพะเนินทุ่ง  โดยตัดข้ามยอดเขากระทิง  ไปบรรจบกับห้วยแม่สะเลียง  เป็นระยะทาง ๑๙ ก. ม.  แล้วทำไปจนถึงเชิงเขาพะเนินทุ่งพอดี  เป็นระยะทาง ๒๓.๔๐๐ ก.ม.  (โดยนับจากด่านตรวจหน่วยบ้านด่านโง)

          หรือจะเดินทางไปตามแม่น้ำเพชร  โดยนั่งเรือจากท่าเรือเขื่อนแก่งกระจาน  ไปลงที่หมู่บ้านประตูผี   จากนั้นเดินไปอีก ๓ วันจะถึงน้ำตกทอทิพย์  แล้วจึงเดินขึ้นยอดเขาพะเนินทุ่ง  ช่วงที่เดินตามแม่น้ำเพชร  อาจจะได้พบสัตว์ เช่น ช้าง  เสือ  หมี  สมเสร็จ  กระทิง เป็นต้น  ส่วน เก้ง  กวาง  ค่าง  ชะนี  มีให้เห็นตลอดทาง 

          ปัจจุบันนี้เส้นทางเหล่านี้ได้รกร้างอย่างสิ้นเชิง  ถึงแม้เส้นทางที่ใช้เดินมายอดเขาพะเนินทุ่งในปัจจุบันนี้ก็รกร้าง  เพราะไม่สัตว์ป่าใช้เดิน  โดยเฉพาะช้าง  บนยอดเขาพะเนินทุ่งไม่มีทุ่งหญ้าอีก  มีแต่ป่าวัชพืชที่รกสูงท่วมหัว   น่าจะทำพื้นที่ให้เป็นทุ่งหญ้าเช่นเดิมอย่างที่ทหารทำสนาม ฮ.  เพื่อให้สมกับชื่อว่า  เขาพะเนินทุ่ง  จะได้เป็นที่เดินป่ามากางเต็นท์ชมทะเลหมอก  และฝูงกระทิงและวัวแดงจะได้กลับคืนมาหากินอีก  เป็นการเรียกอดีตให้กลับคืนมา