หากพยาบาท ผูกโกรธ

เห็นหนอ...
แล้วมาคิดหนอที่ลิ้นปี่ นี่เป็นการทบทวนว่าคนนี้เป็นศัตรูกับเรา มีอะไรดีกับเราไหม

คิดหนอ...
ปัญญาจะออกมาบอกว่า คนนี้เมื่อ ๓ ปีก่อน เขาเคยช่วยลูกเราเข้าโรงเรียน และบ้านนี้ คนนี้เคยทำอาหารให้เรารับประทาน คนนี้เคยช่วยเรามาก่อน ถ้าท่านคำนวณการได้ โดยคิดหนอดังนี้แล้ว ท่านจะไม่โกรธเขาเลย และจะไม่ผูกพยาบาทเขาอีกต่อไป จะสร้างศัตรูให้เป็นมิตร สภาพจิตของท่านจะมีแต่มิตรภาพ มีแต่ความดีร่วมกัน จะไม่มีอันธพาลในจิตใจของท่านเลย

เราควรจะคิดหนอทบทวนครั้งอดีตที่ผ่านมา คนนี้เราโกรธเขา เราผูกพยาบาทฆาตพยาเวรเขา มันเป็นกฎแห่งกรรมนะ เราก็กำหนด โกรธหนอ ๆๆ ที่ลิ้นปี่ ต้องทบทวนคือ กรรมฐาน โกรธเดี๋ยวนี้ กำหนดเดี๋ยวนี้ที่ลิ้นปี่ ให้ทันปัจจุบัน อดีต อนาคตไม่เอา แต่ผู้ปฏิบัติไม่เคยทำ

โปรดให้อภัยซึ่งกันและกัน เพราะว่าผู้ที่ดีมีปัญญาจะเป็นพระอภัยมณี มณีคือแก้ว ถ้าจิตใจเป็นแก้วใสสะอาดแล้วจะให้อภัยเสมอ จะไปแห่งหนตำบลใดมีแต่ให้อภัย เดี๋ยวนี้คนเราไม่มีการให้อภัยกันเลย อาตมาบอกว่า ท่านไม่สำเร็จมรรคผล เพราะไม่มีแก้วสารพัดนึกอยู่ในหัวใจ เพราะใจขุ่น จะมีแต่ผูกโกรธ อิจฉา ริษยากัน ขาดความสามัคคีธรรม จะนำตัวขึ้นสู่สันติสุขได้ประการใด ความสุขความเจริญจะไม่มีในตัวท่าน